اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۰ بهمن ۱٣۹۱ -  ٨ فوريه ۲۰۱٣

بیانیه‍ی کانون فرهنگی- سیاسی خلق تورکمن بمناسبت:
سی و چهارمین سالگرد انقلاب اسلامی در ایران !


   بیست و دوم بهمن ماه مصادف با آغاز سی و چهارمین سال انقلاب اسلامی در ایران است. انقلابی که رهبر آن، "نظام الهی" خود را بر بیش از یکصد دروغی بنیاد نهاد که در طول اقامت ١١٨ روزه‍ی خود در نوفل لوشاتوی فرانسه، تحویل مردم ایران و رسانه های بین المللی داده بود!
قدرت گیری این نیرو در ایران، ازیکسو محصول انفجار نارضایتی انباشه شده‍ی مردم از حکومت خودکامه‍ی سلطنتی پهلوی، تا حدیکه هستی خود را در نیستی آن می دیدند و کانالیزه شدن این تنفر و نارضایتی عمیق به تنها مجرای موجود درآندوره، یعنی مراکز دینی و روحانیت مترصد فرصت و سازمانیافته‍ی شیعه بوده است. بویژه آنکه در جوامع استبدادی با عدم وجود آزادی احزاب سیاسی و جمعیتهای مدنی مستقل از دولت، قدرت گیری نیروهای رادیکال مذهبی در یک مقطع بحرانی امریست بسیار محتمل، همانگونه که امروزه این امر در جنبش موسوم به "بهار عربی" با قدرت گیری نیروهای رادیکال دینی با سقوط دیکتاتوریهای سنتی در این کشورها بوقوع می پیوندد. از سوی دیگر، عروج روحانیت بر سریر قدرت، محصول خود فرهنگ دینخوئی جامعه‍ی شیعه‍ی ایران بوده است. زیرا، این نیروی جهنمی سر از گور تاریخ دینی ایران سر برآورده و در ذهدان فرهنگ شیعه گری پرورده شده بود!
به این زمینه و بستر اصلی قدرت گیری و مهار انقلاب بهمن بدست روحانیت شیعه، باید عدم شناخت روشنفکران و نیروهای سکولار و انقلابی حامی این نیروی قهقرائی از چپ تا راست در قبل و در بحبوحه‍ی انقلاب از شیعه گری و ساختار و نیت مافیائی روحانیت آن و عدم شناخت از فرهنگ دینی- اسطوره ای غالب و اصلی در جامعه‍ی خود و غالب بودن فرهنگ شیعه گری حتی در خود این نیروها و بی ریشه گی و بیگانگی نظرات و تئوریهای مبارزاتی آنها در جامعه، بدلیل وارداتی بودن آنها را نیز افزود!
بنابراین، انقلاب مردم ایران در بیست و دوم بهمن ماه سال ١٣٥٧، نه از مسیر خود "منحرف شده" و نه از طرف روحانیت "دزدیده شده" و نه محصول توطئه ها و رقابتهای نو استعماری و نه ناشی از "حسادت دیگران" به ایران بوده، بلکه انقلابی کاملا ایرانی با ماهیتی دینی به رهبری روحانیت شیعه بوده است!
بدین ترتیب سرنوشت مردم ایران بدست روحانی فرتوت و مجنونی که حوزه‍ی علمیه‍ی قم را مرکز حل مشکلات جهانی و "بیت رهبری" خود را مرکز فرماندهی آن می پنداشت و دستیاران شیاد و جاهلتر از خود وی و سپس قشون اجامر و آدمکش آنها افتاد.
جنایاتی که در مدت بیش از سه ده از حاکمیت یغما و جهل، دروغ و آدمکشی، از طرف این مافیای عمامه دار با پائین ترین سطح ممکن شعور و با بالاترن حد ممکن از جنون و قساوت صورت گرفته است، نه تنها مایه‍ی شرم رژیم حاکم بلکه مایه‍ی شرم تاریخ بشریت نیز هست. طی عمر رژیم اسلامی، حتی یکروز از زرندگی حاکمان و قداره بندان آن بدون آدمکشی های آشکار و پنهان از نوع مافیائی، چه از "غیرخودی" ها و چه در توطئه ها و تسویه حسابهای درونی "خودی" ها، شکنجه و پوسانیدن انسانها در سیاهچالها نگذشته است. این مجموعه‍ی هولناک بنام جمهوری اسلامی علیرغم اختلافات و تضادهای آشتی ناپذیر خود بر سر تقسیم منابع قدرت و ثروت که مرکز ثقل همه‍ی آنها دین اسلام و یا تظاهر به آن و حفظ حکومت اسلامی و ضدیت با هر خواست ابتدائی و انسانی رعایای تبدیل شده‍ی ایران به "امت اسلامی" است، تماما دستهایی آلوده بخون دارند یا شریک جرم صاحبان این دستهای آلوده هستند!
امروزه رژیم اسلامی روحانیت شیعه‍ی در حالی وارد سی و چهارمین سال از حیات پر درد و رنج خود میگردد که اقتصاد مبتنی بر رانت خواری نفتی آنها، با ایجاد جامعه ای مصرف محور با نابودی محوریت تولید در ایران با اتکاء به واردات بی رویه با پول نفتی، به سرانجام طبیعی خود یعنی به ورشکستگی کامل رسیده است. این روند محتوم را تحریمهای فلج کننده‍ی اقتصادی جامعه‍ی جهانی بویژه آمریکا، جهت بازداشتن رژیم ملایان از ماجراجوئی های بی معنا و جنون آمیز اتمی آن، تشدید و این اقتصاد بیمار و روبه موت را در آستانه‍ی فلج کامل قرار داده است. بویژه آنکه کاریترین حلقه از این سلسله تحریمها در هیجدهم بهمن ماه از طرف آمریکا به اجرا در آمده که طبق آن رژیم اسلامی که تاکنون ٤٥% از صادرات نفتی خود را از دست داده است، دیگر نمی تواند از محل صادرات نفتی خود که حیات مالی مجموعه‍ی ارگانهای رژیم و اقتصاد کشور بدان وابسته است، حتی یک دلار نیز دریافت بکند و تنها می تواند از کشورهای معدود خریدار نفت خود، کالای مصرفی و دارویی دریافت بکند. بنابه پیش بینی کارشناسان اقتصاد جهانی، درصورت ادامه‍ی این وضعیت، اقتصاد ایران در بهار سال آینده‍ی هجری به فلج کامل خواهد رسید! طلیعه‍ی این فاجعه‍ی اقتصادی نیز از هم اکنون فرارسیده که شاهد آن کاهش ارزش پول ملی ایران تنها در ظرف ده ماه به ١١٣% گران شدن صد در صدی کالاهای مورد نیاز و روزمره‍ی مردم و رسیدن احمدی نژاد به پایان کار خود با شصت هزار میلیارد تومان بدهی علیرغم خالی کردن ذخایر ارزی و حذف سوبسیدها از انرژی و کالاهای اساسی و پدیدار شدن قحطی و گرسنگی و تبدیل شدن ایران در آینده ای نزدیک به وضعیت کره‍ی شمالی است!
این فلج اقتصادی، در شرایطی بوقوع می پیوندد که در انسداد سیاسی به نهایت خود رسیده و هیچ راه تنفسی برای هیچکس بغیر از نزدیکترین حلقه از وفادارترین رهبر خودکامه‍ی رژیم باقی نگذاشته است. روزنه‍ی تنفسی "اصلاح طلبی" نیز با شکست اصلاح طلبان درونی حاکمیت برهبری خاتمی و اصلاح طلبان خارج از حاکمیت برهبری موسوی و کروبی برای کسانیکه بیهوده دل به اصلاح یک رژیم غیرقابل اصلاح سپرده بودند، دیگر از طرف رژیم بتونه و مهر و موم شده است. اما، ساختار سیاسی استبدادی با ژرفا و پهنایی از فساد و ریا گسترش و عمق می یابد. این تعمق و گسترش نیز ارزشهای اخلاقی جامعه را از محور خود خارج و موجب افزایش فجیع ترین جنایات و تبهکاری در سطح جامعه و گسترش ناهنجاری های اجتماعی چون فحشاء، اعتیاد، شیادی و راهزنی را که معلول فلاکت اقتصادی و بیکاری فزاینده است، شتاب شدیدی داده است. روند سرکوبی و استحاله‍ی فرهنگی ملتهای تحت ستم در ایران که از همان فردای انقلاب آغاز شده بود همچنان تداوم یافته و مناطق زیست این ملتها طی این مدت همانند مستعمره ای جدا از ایران به اشغال نظامی و به محل غارت و چپاول بنیادهای رنگارنگ اعوان و انصار حکومت اسلامی تبدیل شده است. این روند غیرقابل تحمل که این ملتها را به نیستی ملی تهدید می کند در بخشی از مبارزان و روشنفکران این ملتها موجب شکل گیری این تفکر گردیده که مسئله‍ی ملی ملتهای آنها که بر شدت آن در هر دو رژیم پهلوی و ج. اسلامی افزوده شده است، نه تنها در چهارچوب این رژیم، بلکه در چهارچوب ایران نیز قابل حل نخواهد بود!
اما در عرضه‍ی سیاست خارجی، رژیم که از بدو بنیانگذاری و بزعم خود با این امید جادویی که بعنوان "نخستین کشور اسلامی مستقل" تاریخ، تیشه بریشه‍ی درخت کهن استعمار خواهد زد به جنگ "شرق و غرب" رفته بود، از همان آغاز قیام و قعود خود علیه جهان، ازپای درآمده بود. هرچند که این افسانه بخش مهمی از نیروهای سکولار، بویژه نیروهای چپ را که رسالت اصلی خود را مبارزه امپریالیسم برهبری آمریکا تلقی میکردند، افسون خود ساخته و در کنار این نیروی "ضد اجنبی" بر ضد تمامی ارزشهای انسان و دنیای مدرن قرار داده بود. علیرغم شعارهای توخالی و ژاژخایی های رژیم در دستیابی به "استقلال و خودکفائی در تمامی عرصه ها" در بیش از سه دهه، امروزه نه بدون حمایت سیاسی روسیه و چین در عرصه‍ی بین المللی می تواند سرپای بماند و نه بدون فروش نفت خود به "دنیای استکبار جهانی" به رانت خواری نفتی دست بیابد و نه با واردات همه چیز به حیات اقتصادی انگلی خود تداوم بخشد.
این رژیم که بعنوان رژیمی متضاد با دنیای امروزه جهت کسب هویت به بحران آفرینی در سطح داخلی و خارجی و تغذیه از آن نیاز دارد، ایران را به "بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان" و از لحاظ تبدیل اینکشور به حامی اصلی بنیادگرایان تروریستی در جهان و چه بعنوان بزرگترین صادر کنندگان مواد مخدر به اروپا و آسیای میانه و ناقض آشکار و خشن حقوق اقلیتهای دینی و ملتهای تحت ستم و حقوق زنان و ... به منفورترین کشور جهان در اذعان عمومی جهانیان مبدل ساخته است. در میان کشورهای اسلامی و عربی، رژیم ایران تنها کشوری استکه خواهان "محو اسرائیل از نقشه‍ی جهان" شده است. امریکه حتی خود فلسطینی ها بغیر از حماس مورد حمایت رژیم، خواهان آن نیستند. رویای برقراری امپراطوری شیعه‍ی رژیم ایران در خاورمیانه، موجب بحران آفرینی آن در کشورهای حاشیه‍ی خلیج فارس و عراق و لبنان... موجب گره زدن سرنوشت ایران به سرنوشت رژیم ملت کُش بشار اسد در سوریه و باعث حمایتهای ملی و نظامی گسترده‍ی از این رژیم به حساب مردم ایران و از بنیاد گرایان همنوع خود در منطقه است.
در شمال ایران بدنبال سقوط شوروی، رژیم اسلامی همانند یکی از وارثین این امپراطوری در دریای خزر با زیاده خواهی خواهان سهم بخش مهمی از سهم وارثان اصلی این دریا داشه است! با اینکه در قراردادهای قبلی با اتحاد شوروی مرز طرفین در این دریا کاملا مشخص شده است، اما رژیم اسلامی و حامیان شوونیستی باستان پرست آن در میان به اصطلاح اپوزیسیون رژیم در خارج از کشور با مستمسک قرار دادن "استفاده‍ی مشاعی" یا "استفاده‍ی مشترک" از آبهای آزاد این دریا در متن این قراردادها که بهیچوجه از نظر حقوقی "مالکیت مشترک" نیست، بیش از دو دهه استکه مانع تعیین وضعیت حقوقی این دریا شده و وضعیتی بحرانی بحرانی را به کشورهای حاشیه‍ی دریای خزر تحمیل کرده است. صدور مواد مخدر و حمایت و آموزش بنیادگرایان دینی در جمهوریهای آسیای میانه از طرف رژیم ایران معضل دیگری استکه امنیت این جمهوریها را مورد تهدید قرار داده است!
بدین ترتیب ایران، طی سالهای بحرانی و پرماجرا از بنیانگذاری رژیم اسلامی تابه امروز، مبدل به منفورترین کشورها در جهان و مخل امنیت و آسایش کشورهای منطقه و یکی ار بحران خیزترین مناطق جهان تبدیل شده است. این شرایط نیز وضعیتی را بوجود آورده استکه اگر خیزشی مردمی برای برافکندن اساس این رژیم در داخل کشور بوجود بیاید که احتمال آن نیز با توجه به ورشکستگی همه جانبه‍ی رژیم و بویژه با از بین رفتن مشروعیت دینی، اخلاقی و حکومتی آن در اذعان عمومی ایرانیان، هیچ حامی نه در جهان و نه در منطقه و در میان کشورهای همسایه‍ی ایران برای این رژیم وجود داشته باشد. حال این مناسبترین شرایط بوجود آمده از لحاظ داخلی و خارجی را مخالفین این رژیم چگونه مورد استفاده قرار خواهند داد، مبحثی جداگانه و مربوط به ظرفیت و توافق واقعی آنها در اتحاد علیه رژیمی که هیچکس دیگر خواهان تداوم حیات بحران زای آن نیست، میباشد.
در آستانه‍ی سی و چهارمین سالگرد انقلاب بهمن ماه، کانون فرهنگی- سیاسی خلق تورکمن اعلام می دارد که مشکل گشای واقعی فاجعه ای بنام رژیم اسلامی برای خود ایران، منطقه و جهان، نه تغییر ولی فقیه مطلقه و یا لغو این اصل از قانون اساسی رژیم یا تغییر روسای جمهوری یا نمایندگان مجلس یا آیت الله و حجت الاسلام های شورای نگهبان، مجلس خبرگان و مجلس تشخیص مصلحت نظام، بلکه لغو کلی و اصولی آن قانون اساسی استکه بیش از سه دهه بصورت سخیف ترین قانون اساسی جهان، سرنوشت مردم و کشور را به فاجعه آمیزترین شکل ممکن رقم میزند.
ما در آستانه‍ی سالگرد انقلاب اسلامی دست اتحاد خود را بطرف تمامی موافقین محو رژیم اسلامی از حیات سیاسی و اجتماعی مردم ایران و کسانی که خواستار برقرای یک سیستم دمکراتیک و فدرالی در ایران کثیرالملله با برانداختن دستگاه عظیم بوروکراتیک، ایدئولوژیک، نظامی و امنیتی این رژیم هستند، دراز می کنیم!

کانون فرهنگی- سیاسی خلق تورکمن
بیستم بهمن ماه هزار و سیصد نود و یک