• چنین بر می آید که کارگران در بخش زیادی از مراکز کارگری در مصر با همان معضلاتی روبرویند که کارگران ایران درگیر آنند. بیکارسازیها، استخدام موقت و بدون مزایا و غیره. اعتراض کارگران بندر "خدمات دریایی پلاتین" چیزی مثل اعتراض کارگران پتروشیمی های ایران است که سال گذشته تیتر اخبار مهم درباره ایران را به خود اختصاص داد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲ اسفند ۱٣۹۱ -  ۲۰ فوريه ۲۰۱٣

سایت اینترنتی "اهرام آنلاین" روز ١٤ فوریه گزارشی از اعتراضات کارگری در مصر منتشر کرد. در این گزارش آمده است که در کنفرانس مطبوعاتی روز ١٤ فوریه "مرکز حقوق اجتماعی و اقتصادی مردم مصر"، کارگران مراکزی که در حال اعتصاب هستند درباره دلیل اعتصاب و اعتراضات خود توضیحاتی دادند. بخش زیادی از کارگرانی که در این کنفرانس مطبوعاتی شرکت داشتند، کارگران شرکت "خدمات دریایی پلاتین" بندر العین السخنه بودند که حدود ١٢٠٠ تن از آنها بیش ٢ هفته است در اعتصاب بسر می برند. بخش دیگری از کارگران حاضر در این کنفرانس مطبوعاتی از کارخانه Encobab بودند که آنها هم شاهد اعتصاباتی در روزهای اخیر بوده اند. یکی از فعالین کارگری از شرکت "خدمات دریایی پلاتین" به نام هانی سعید درباره اعتصاب کارگران این مرکز توضیحاتی داده است. این کارگران از اکتبر سال ٢٠١٢ تا کنون چندین بار دست به اعتصاب زده و خواهان قرارداد با شرکت اصلی شده اند. از ماه اکتبر سال گذشته، شرکت DP World قرارداد خود با شرکت "خدمات دریایی پلاتین" را تمدید نکرد و در نتیجه کل کارگران قراردادی شرکت مزبور بیکار شدند. کارگران بیکار شده بطور پیگیر اعتراض کرده و خواهان استخدام و عقد قرارداد شده اند.
هانی سعید در توضیحات خود گفت که در عین حالی که شرکت مزبور از عقد قرارداد با ما خودداری می کند، اما حال تعداد بیشتری کارگر جدید با پارتی بازی استخدام کرده است. وی در ادامه از اجحافات و فشارهای دولت و ارتش می گوید که از کارگران خواسته اند به اعتصاب خاتمه داده و اجازه "نرمال شدن وضعیت" را به این بندر بدهند. سایت اینترنتی "البوابه" نیز درباره تأثیر اعتصاب این کارگران نوشته بود که این اعتصاب اقتصاد مصر را زمین‌گیر کرده است. بخش زیادی از کشتی های بارگیری همچنان عاطل و باطل افتاده اند و تعدادی هم برای تخلیه به بنادر دیگری رفته اند. فقط کشتی های مسافربری و همچنین کشتی های حامل مواد غذائی اجازه بارگیری و تخیله دارند. او به حمله نیروهای ارتش در روز ١٤ فوریه اشاره کرد که می خواستند تحصن این کارگران را در هم بشکنند. در این حمله تعدادی از کارگران دستگیر می شوند.
هانی سعید بر این نکته تأکید کرده است که برای آنها مهم است که اذهان عمومی مصر از وضعیت کارگران قراردادی باخبر بشود که چگونه بعد از اینکه یک شرکت قراردادی کارش تمام می شود، کارگران را بدون قبول هیچگونه مسئولیتی، به حال خود رها می کند!
زیاد بکری، وکیل کارگران مزبور که مسئله را بصورت قانونی دنبال می کند نیز در این کنفرانس شرکت داشته است. او می گوید میلیونها نفر از کارگران دیگر در مصر در یک چنین وضعیتی قرار دارند.
کارگران دیگر در این کنفرانس مطبوعاتی به وضعیت بیمه ها و یا عدم داشتن بیمه ها در شرکتهای این چنینی پرداختند و اینکه با وجود اینکه سالها در این شرکت کار کرده اند و به زودی ظاهرا باید بازنشسته شوند، اما هیچ حقوق بازنشستگی ای در انتظارشان نیست. کارگری نیز که در حین کار دچار آسیب دیدگی شده بود، از وضعیت خود گفته است که هیچگونه بیمه ای شامل حالش نشده بود. آنها به جابجائی مبارک با مرسی اشاره کرده که برای کارگران چیزی در بر نداشته است. زیاد بکری گفته است: "علیرغم انقلابی که عدالت اجتماعی مطالبه اصلی آن بود، سیاستهای ناعادلانه سرمایه داری از گذشته خشن تر در جریان اند."
سایتهای اینترنتی روز ١٦ فوریه از توافق نسبی بین مدیریت و نمایندگان کارگران خبر دادند که کارگران یک قرارداد ٦ ماهه را به مدیریت تحمیل کرده اند.
اهرام آنلاین در ادامه نوشته است که محمد سلطان از کارخانه Encobab در شهر اسکندریه گفته است: "دولت فعلی همان سیاستهای رژیم گذشته را دنبال می کند. نتیجه آن وضعیت بدتر برای کارگران مصر است. کرامت انسانی ما کارگران بطور روزمره پایمال می شود، بدون اینکه دولت عکس العملی از خود نشان بدهد."

درسهای اعتصابات مصر برای کارگران ایران

از اخبار فوق و مشخصا آنجا که زیاد بکری می گوید میلیونها کارگر در مصر در شرایطی مثل شرایط کارگران بیکار شده "خدمات دریایی پلاتین" هستند، چنین بر می آید که کارگران در بخش زیادی از مراکز کارگری در مصر با همان معضلاتی روبرویند که کارگران ایران درگیر آنند. بیکارسازیها، استخدام موقت و بدون مزایا و غیره. اعتراض کارگران بندر "خدمات دریایی پلاتین" چیزی مثل اعتراض کارگران پتروشیمی های ایران است که سال گذشته تیتر اخبار مهم درباره ایران را به خود اختصاص داد. پیگیری اعتراضات این چنینی و ترتیب دادن کنفرانسهای مطبوعاتی و همچنین بردن آن به بیرون از چهار دیواری محیط کار، شرط موفقیت و پیروزی اعتراضات کارگری است. در مورد ایران که فراخوان چنین تجمعات و کنفرانسهایی ممنوع و خلاف قوانین اسلامی است، پوشش خبری وسیع به آن دادن که می تواند از طریق اس ام اس و دیگر مطبوعات اجتماعی و تماس با مطبوعات هر چه بیشتری و از جمله درز خبر به خارج کشور و مطبوعات خارجی و اپوزیسیون رژیم صورت بگیرد، اعتراض کارگران را گامها جلو می برد و فشار زیادی را به مقامات رژیم وارد خواهد کرد. باید همانند کارگران مصر حربه سرکوب را از رژیم گرفت. رژیم در چنین شرایطی فقط اینگونه وادار به عقب نشینی خواهد شد.