اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۵ اسفند ۱٣۹۱ -  ۲٣ فوريه ۲۰۱٣

پاریس ـ ژنو، ۴ اسفند ۱٣۹۱ ۲۲ فوریه ۲۰۱٣) ـ برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، سرکوب مداوم مدافعان حقوق بشر را در ایران محکوم می کند.

آقای محمد سیف زاده، وکیل سرشناس حقوق بشری و عضو بنیانگذار کانون مدافعان حقوق بشر، در روز ۲ اسفند ۱٣۹۱ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی از حکم تازه شش سال زندان در مرحله بدوی به خاطر «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» اطلاع یافت.

برنامه نظارت یادآوری می کند که شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی آقای سیف زاده را در تاریخ ۷ آبان ۱٣٨۹ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» از طریق تاسیس کانون مدافعان حقوق بشر و ««تبلیغ علیه نظام» از طریق مصاحبه با رسانه های خارجی به نه سال زندان و ۱۰ سال محرومیت از اشتغال به حرفه وکالت محکوم کرد. او در تاریخ ٣ اردیبهشت ۱٣۹۰ دستگیر شد و از آن پس در زندان بوده است.

در خرداد ۱٣۹۰، خانواده آقای سیف زاده اطلاع یافتند که دادگاه تجدید نظر حکم او را به دو سال زندان کاهش داده است. اما، در تاریخ ۲۲ شهریور ۱٣۹۰، او به دادگاه احضار و از اتهام تازه ««تبلیغ علیه نظام» مطلع شد. گمان می رود این اتهام به نامه ای مربوط بود که او در تاریخ ۱۲ تیر ۱٣٨۹ از زندان به رییس جمهور پیشین خاتمی نوشته و در آن نقض گسترده قانون در قوه قضاییه را خاطرنشان کرده و گفته بود که هیچ راه حلی به جز انحلال نهادهای غیرقانونی مانند دادگاه های انقلاب اسلامی و دادگاه ویژه روحانیت و اصلاحات در ساختار قوه قضاییه وجود ندارد.

برنامه نظارت تداوم حبس خودسرانه و آزار قضایی آقای محمد سیف زاده را که تنها هدف آن مجازات او به خاطر فعالیت های حقوق بشری است، با قاطعیت محکوم می کند. برنامه نظارت به شدت از بیماری آقای سیف زاده و نیاز او به درمان نگران است. آقای سیف زاده در تاریخ ۱٨ بهمن ۱٣۹۱ برای درمان مشکلات کلیوی به بیمارستان منتقل و خیلی زود در تاریخ ۲٨ بهمن به زندان بازگردانده شد.

برنامه نظارت از مقامات ایران به تاکید می خواهد که فوری و بدون قید و شرط آقای سیف زاده و تمام مدافعان حقوق بشر زندانی را آزاد کنند، به آزارها علیه آنها پایان دهند و در هر شرایطی سلامت جسمانی و روانی آنها را، بر اساس اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر و تمام عهدنامه های بین المللی حقوق بشر را که ایران تصویب کرده، تضمین کنند.