• برای برداشتن گامِ کسب وجهه‍ی ملی و اعتبار سیاسی، می بایستی روش "شتر مرغی" را ترک کرد؛ به شترمرغ گفتند: بار ببر، گفت: مرغم؛ گفتند: بپر، گفت: شترم! رضا پهلوی نمی تواند و نباید انتظار داشته باشد که از کلیه‍ی مزایایِ نام و نشانش برخوردار باشد، ولی هیچ بار و مسئولیتی در مقابل آن نام و نشان نداشته باشد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۶ اسفند ۱٣۹۱ -  ۲۴ فوريه ۲۰۱٣

*میگویند توی جهنم ماری هست که آدم از دستش به اژدها پناه میبره !

یکطرفِ سکّه‍ی حکومت خداسالار ، رژیم فقاهتی است که دیگر نیازی به معرفی و افشاگری ندارد ؛ زیرا مدتهاست که "بوق رسوائی" اش زده شده و به گوش فلک ، نیز رسیده است ؛ پرونده‍ی رژیم ، حاکی از جنایات حکومتگران ، چپاول ثروت های ملی دست اندرکاران فاسد و خیانت هایِ این تجاوزگران ، می باشد. طرفِ دیگر این سکه ، رژیم سلطنت فردگرا در کشورمان بوده است که شامل حکومت استبدادی رضا شاه و حکومت خودکامه‍ی محمد رضا شاه نیز ، می باشد.
در ضمنی که دو طرف این سکه ، از یک جنس و یک کرباس می باشند ، فرق هائی نیز با یکدیگر دارند. درست است که این تفاوت ها ، سطحی و ظاهری هستند ؛ ولی برای گروهی از ایرانیان ، کافی است! بخصوص با مقایسه‍ی پرونده‍ی تنفرانگیز رژیم فقاهتی با پرونده‍ی رژیم خودکامه‍ی سلطنت ؛ کاملاً قابل درک است که مابین بد و بدتر، رژیم سلطنت را انتخاب کنیم. اینجاست که در جهنم جمهوری اسلامی ، گروهی به سلطنت پناه میبربند.   
در این راستاست که چندی است بازار رضا پهلوی که گاهی رضا شاه دوم ، گاهی ولیعهد ، گاهی شاهزاده و گاهی ... خطاب می شود ، گرم شده است. پیش از رجوع به ایشان ، مرور داستان زیر مقایسه‍ی بدی نیست!   
عباس میرزا (ولیعهد فتحعلی شاه ، والی آذربایجان و فرمانده‍ی قوای ایران) ، اولین اصلاح طلب کشورمان ، ۲۰۰ سال پیش ، پس از شکست در جنگ با روسیه ، از فرستاده‍ی ویژه‍ی ناپلئون (مسیو ژوبر) که بدیدنش آمده بود می پرسد:
"مردم به کارهای من افتخار می کنند ، ولی مثل من ، از ضعیفی من بی خبرند. چه کرده ام که قدر و قیمت جنگجویان مغرب زمین را داشته باشم ؟ یا چه شهری را تسخیر کرده ام و چه انتقامی توانسته ام از تاراج ایالات خود بکشم ؟
... نمی دانم این قدرتی که شما اروپائیان را بر ما مسلط کرده چیست و موجب ضعف ما و ترقی شما چه ؟
شما در قشون جنگیدن و فتح کردن و به کار بردن تمام قوای عقلیه متبحرید و حال آنکه ما در جهل و شعب غوطه ور و به ندرت آتیه را در نظر می گیریم. مگر جمعیت و حاصلخیزی و ثروت مشرق زمین از اروپا کمتر است؟ یا آفتاب که قبل از رسیدن به شما به ما می تابد تأثیرات مفیدش در سرِ ما کمتر از سر شماست؟ یا خدائی که مراحمش بر جمیع ذرات عالم یکسان است خواسته‍ی شما را بر ما برتری می دهد؟ گمان نمی کنم.
"اجنبی حرف بزن ! بگو من چه باید بکنم که ایرانیان را هشیار نمایم ؟" (۱)
در آنزمان ، هم رژیم سلطنت (قاجاریه) بر قرار بود ، و هم عباس میرزا ولیعهد (فتحعلی شاه) بود ؛ و تفاوت دیگر این بود که عباس میرزا در تلاش برای راهیابی ، آگاهی و هوشیار کردن ایرانیان بود ؛ نه تحریف تاریخ و قلب حقایق!

تحریف تاریخ و قلب حقایق:
رضا پهلوی در پاسخ به کودتای ۲٨ مرداد می نویسد: "درست است که پدرم از پشتیبانی آمریکا بهره مند بود ؛ اما صحبت از کودتا کردن افسانه پردازیست! حکومت مصدق محبوبیتش را از دست داده بود." (۲)
اخیراً نیز در دو مصاحبه در مقابل چنین پرسشی ، میگوید در باره‍ی گذشته کاری از دست او بر نمی آید و مشکلی را حل نمی کند و او اصولاً ترجیح میدهد در باره‍ی آینده صحبت کند! این ویراژدادن ها ، آدم را بیاد آن دانش آموز دبستانی در کلاس تاریخ میاندازه که در پاسخ آموزگار در مورد یکی از پادشاهان ایران ، میگوید "پشت سر مرده حرف نباید زد."
همچنین در مورد انقلاب ۱٣۵۷ ؛ رضا پهلوی در پیامی در مورد سالگرد انقلاب ۱٣۵۷ چنین می گوید: "سی و چهار سال از وقوع انقلاب سیاه ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ میگذرد ... "
او انقلاب ملت ایران را ، انقلاب سیاه ، می نامد. پرسش اینجاست که آیا این "انقلاب سیاه" ، همان انقلابی است که میلیون ها ایرانی برعلیه خودکامگی رژیم ، نابرابری در مقابل قانون و فقدان عدالت اجتماعی ؛ ماهها در اعتصابات و اعتراضات سراسری شرکت کردند ، کتک خوردند ، زخمی و بازداشت شدند و تعدادی نیز به شهادت رسیدند؟   
یا این "انقلاب سیاه" ، زمانی است که محمد رضا شاه ، خطاب به ملت ایران ، اذعان کرد که "من صدای انقلاب شما را شنیدم" ؟
شاه گفت: "من آگاهم که بنام جلوگیری از آشوب و هرج و مرج این امکان وجود دارد که اشتباهات گذشته و فشار اختناق تکرار شود. من آگاهم که ممکن است بعضی احساس کنند که بنام مصالح و پیشرفت مملکت و با ایجاد فشار این خطر وجود دارد که سازش نا مقدس فساد مالی و فساد سیاسی تکرار شود و اما من بنام پادشاه شما که سوگند خورده ام که تمامیت ارضی مملکت، وحدت ملی و مذهب شیعه اثنی عشری را حفظ کنم، بار دیگر در برابر ملت ایران سوگند خود را تکرار می کنم و متعهد می شوم که خطاهای گذشته هرگز تکرار نشود، بلکه خطاها از هر جهت نیز جبران گردد. متعهد میشوم که پس از برقراری نظم و آرامش در اسرع وقت یک دولت ملی برای آزادیهای اساسی و انجام انتخابات آزاد، تعیین شود تا قانون اساسی که خونبهای انقلاب مشروطیت است بصورت کامل به مرحله اجرا در آید، من نیز پیام انقلاب شما ملت ایران را شنیدم." (٣)   
و یا اینکه "انقلاب سیاه" نامیدن در جهت "ماست مالی" کردن اعتراف و اقرار شاه به اشتباهات ، فشار و اختناق ، فساد مالی و سیاسی و خطاهای گذشته رژیم شاهنشاهی است ؛ و آنروزی که متعهد می شود و سوگند میخورد که خطاهای گذشته هرگز تکرار نشود و حتی قول میدهد که یک دولت ملی در چارچوب قانون اساسی برقرار شود ؟
رضا پهلوی بارها در مورد حکومت سکولار ، آزادی ، بشردوستی ، تمدن و هویت ایرانی صحبت کرده است ؛ اینها سخنانی زیبا ، گیرا ، منطقی و مردم پسند هستند. رضا پهلوی با بیش از سی سال تجربه در حرف زدن ، سخنرانی و مصاحبه کردن ، بدون شک یکی از با تجربه ترین و متبحرترین ایرانیان در "حرف" است.
ترسم ، ز فرط شعبده چندان ، خرت کنند    تا داستان عشق وطن باورت کنند (۴)
در رابطه با سخنان زیبا ، به گفته های روح اله خمینی در پاریس توجه کنید: "بشر در اظهار نظر خودش آزاد است ؛ مطبوعات در نشر همه حقایق و واقعیات آزادند ؛ شکل حکومت ما جمهوری است ، جمهوری به معنای این که متکی به آرای اکثریت است. اختیارات شاه را نخواهم داشت ؛ من چنین چیزی نگفته ام که که روحانیون متکفل حکومت خواهند شد ، روحانیون شغلشان چیز دیگری است.
... حکومت اسلامی ما اساس کار خود را بر بحث و مبارزه با هر نوع سانسور خواهد گذاشت ؛ قانون این است ، عقل این است. حقوق بشر این است که سرنوشت هر ادمی باید به دست خودش باشد. در حکومت ما اگر کسی از شخص اول مملکت شکایتی داشته باشد ، پیش قاضی می رود و قاضی او را احضار می کند و او هم حاضر می شود.
... اقلیت های مذهبی به بهترین وجه از تمام حقوق خود برخوردار خواهند بود. زن ها در حکومت اسلامی آزادند و حقوق آن ها مثل حقوق مردها است. از یهودیانی که به اسراییل رفته اند دعوت می کنیم به وطن خود بازگردند ، با آن ها کمال خوشرفتاری خواهد شد. اولین چیزی که برای انسان هست آزادی بیان است." (۵)
اگر ما یکبار گولِ سخنان زیبا و شعارهای مردم پسند را خوردیم ، مقصر ، سخنران دروغگو یعنی خمینی ، بود ؛ ولی اگر یکبار دیگر ، یعنی برای بار دوم ، گولِ سخنان زیبا و شعارهای دلپسند را بخوریم ، مقصر "ما" هستیم ! یعنی ساده لوحی هم اندازه دارد!
مولانا کردار آدمیان را گواه باور ایشان می شمارد نه گفتار ، که لاف و گزاف بیهوده تواند بود.
رضا پهلوی ، مدتهاست که بر سرِ یک دو راهی قرار دارد ؛ و تا زمانیکه ، راهش را مشخص و معیین ننماید و انتخاب نکند ، بازده‍ی تلاشها یش ، همانست است که امروز می بیند ؛ یعنی مورد تأئید عده ای سلطنت طلب ، هواداران خاندان پهلوی و برخی دیگر از ایرانیان به دلایل متفاوت ، می باشد. فکر میکنم که رضا پهلوی هوشمند تر از آن باشد که دروغ های چاپلوسان و بادمجان دور قاب چین های اطراف خود را پذیرفته باشد ، که نیمی از مردم با او هستند!
رضا پهلوی میداند و یا حد اقل باید بداند که از یکطرف ، تعداد ایرانیانی که با رژِیم مستبد رضا شاه و حکومت خودکامه‍ی فردگرای محمد رضا شاه مخالفند ، باضافه‍ی آنانکه با هرنوع حکومت خداسالار مخالف هستند ؛ دهها برابر طرفدارانش میباشد. از طرف دیگر ، تعداد ایرانیانی که پیرو ایدئولوژی های متفاوت و ضد سلطنت هستند ، چندین برابر هوادارانش است. و بالاخره تعداد کسانی که متن جامعه مان را تشکیل می دهند و در جهل و خرافات مذهبی غوطه ورند ؛ از مجموع تمام ایرانیانی که در بالا نام بردیم ، بیشمار تر و زیادتر می باشند.
رضا پهلوی در ادامه‍ی پیام می گوید: "من همبستگی میان هموطنانم را کلید رهایی ایران میدانم ، باور من این است که استقرار حکومت مردم و قانون و شایسته سالاری ملت در گرو و تاکید بریک تفاهم ملی امکان پذیر است."
اگر او همبستگی را ، کلید رهائی میداند و نه فقط یک شعار ؛ باید راهش را انتخاب کند. اگر هدف رضا پهلوی: مطرح بودن ، در جلسات شرکت کردن ، سخنرانی کردن ، پیام فرستادن و برای عده ای "ولیعهد" بودن است ؛ خوشبختانه به هدف خویش رسیده است. ولی اگر به سخنان خویش در مورد همبستگی ، استقرار حکومت مردم و قانون معتقد است و باور دارد که رهائی مردم در آگاهی و شناخت شرایط ؛ و نجات ایران در پرتوی حکومت قانونمند و مردمسالار می باشد ؛ می بایستی حاضر به پرداختِ هزینه‍ی مورد نیاز ، در برداشتن گام اصلی ، در کسب وجهه‍ی معتبر ملی را ، داشته باشد.
برای برداشتن گامِ کسب وجهه‍ی ملی و اعتبار سیاسی ، می بایستی روش "شتر مرغی" را ترک کرد ؛ به شتر مرغ گفتند: بار ببر ، گفت: مرغم ؛ گفتند: بپر ، گفت: شترم! رضا پهلوی نمی تواند و نباید انتظار داشته باشد که از کلیه‍ی مزایایِ نام و نشانش برخوردار باشد ، ولی هیچ بار و مسئولیتی در مقابل آن نام و نشان نداشته باشد.   
پس از انقلاب مشروطه ، مهمترین واقعه‍ی تاریخ معاصر میهن مان ، کوتای ۲٨ مرداد می باشد ؛ رضا پهلوی برای جلب اعتماد مردم ، کسب اعتبار سیاسی ، و برخورداری از وجهه‍ی ملی ، میبایستی تکلیف خودش را با واقعه‍ی ۲٨ مرداد شفاف و مشخص کند. پدرش چاره ای نداشت بجز اینکه کودتای ۲٨ مرداد را ، رستاخیز ملی ، اعلام کند! ولی با گذشت ۶۰ سال ، سقوط سیستم سلطنت ، فوت محمد رضا شاه و برای مقاصدی والا (اگر واقعی هستند) ، او باید این پرسش را شفاف و بی پرده پاسخ دهد: آیا کودتای ۲٨ مرداد بقول پدرش ، یک "رستاخیز ملی" بود؟ (۶) ؛
یا طبق تمام مدارک و شواهد ، یک کوتای آمریکائی – انگلیسی؟ (۷ و ٨)
مرور زمان شامل باز شدن اسناد محرمانه آمریکا و انگلیس شد ؛ و با رو شدنِ اسناد سازمان "سیا" ، وزارت امور خارجه آمریکا ، اسناد سازمان اطلاعاتی انگلیس و وزارت امور خارجه‍ی آنکشور ؛ و همچنین ، اقرار های مستند مسئولان عملیات آژاکس (کرمت روزولت) و عملیات چکمه (مانتی وودهاس) برای براندازی دولت مردمسالار مصدق ؛ همراه با نوشته های متعددِ بازیگران و گردانندگان توطئه‍ی براندازی و کوتا ؛ و بالاخره پوزش خواهی دولت های آمریکا و انگلیس ؛ دیگر جای شک و تردید و انکار وجود ندارد. بجز اینکه بخواهید سرتان را کبک وار زیر برف بکنید که واقعیات را نبینید! (۹ ، ۱۰ ، ۱۱ ، ۱۲ ، ۱٣ ، ۱۴ ، ... )
با انتخاب یکی از این دو راه (راه سومی وجود ندارد) ، مشخص می کند که آیا "وضع موجود" یعنی رهبری هوادارانش ، برای او کافی است و راضی است ؟ یا اینکه به گفته هایش معتقد می باشد ، و میخواهد در رهائی مردم و نجات ایران سهیم باشد. دور زدن مسئله‍ی ۲٨ مرداد ، نه تنها آکروبات بازی ، تحریف تاریخ و قلب حقایق می باشد ، بلکه راه شما را باریک و هدفتان را محدود میکند!   
زیرا ، رژیم سلطنت در ایران ، با رأی ملت ، ٣۴ سال پیش بخاک سپرده شد. پس سلطنتی وجود ندارد که ولیعهدی داشته باشد. رضا پهلوی با اتکا به نام و نشانش و برای ادامه‍ی رژیم پهلوی سوگند پادشاهی خورد و وارد میدان سیاست شد. او واقف میباشد و میداند که این نام و نشان ، هم از مزایائی برخوردار است و هم کوله بارِی را بدوش میکشد. مزایا و کوله بارِ نام و نشان ؛ هر کدام جداگانه بوجود آورنده‍ی مسئولیت ها و محدودیت هائی هستند. لذا ، رضا پهلوی ، برای دوباره سازی و بازگشت ؛ نیاز به اعتماد مردم ، اعتبار سیاسی و وجهه‍ی ملی دارد.
رضا پهلوی در پیام خود می نویسد: "جمهوری اسلامی که موجودیت خود را با جهل و جنایت گره زده همواره کوشیده است که در حفظ و بقای رژیم واپس گرای خویش و در ستیزه با تمدن و فرهنگ و هویت ایرانی به عمر نکبت بار خود ادامه دهد."
اگر رضا پهلوی ، این حقیقت را در مورد رژیم فقاهتی ، درک میکند که با جهل و جنایت نمی توان حکومت را حفظ کرد ؛ باید بپذیرد که با تحریف تاریخ و قلب حقایق نیز نمی توان سلطنت را دوباره سازی کرد! امروز ، یک فرصت طلائی برای جلب اعتماد عمومی ، کسب اعتبار سیاسی و بدست آوردن وجهه‍ی ملی ، وجود دارد ؛ اگر این فرصت از دست برود ، ممکن است هیچگاه دیگر چنین موقعیتی بوجود نیاید!      

امیر حسین لادن
[email protected]

* همچنین می گویند: از ترس عقرب جراره به مار غاشیه پناه می برد
(۱) امیر کبیر و ایران ، فریدون آدمیت
(۲) کتاب زمان انتخاب ، قلم رضا پهلوی
(٣) سخنرانی شاه در تلویزیون صدا و سیمای ایران ، بهمن ۱٣۵۷
(۴) فریدون توللی
(۵) سخنان خمینی در پاریس
(۶) پاسخ به تاریخ ، محمد رضا پهلوی
(۷) ضد کودتا ، کرمیت روزولت
(٨) جنگ بزرگ تمدن ، رابرت فیسک
(۹) سرنگونی ، استیون کینزر (ترجمه نگارنده)
(۱۰) تغییر رژیم ، دانالد ویلبر (ترجمه نگارنده)
(۱۱) مأموریت به تهران ، ویلیام سالیوان (ترجمه نگارنده)
(۱۲) غرور و سقوط ، آنتونی پاسون (ترجمه نگارنده)   
(۱٣) مصدق و کودتای ۲٨ مرداد ، کارک گازیوراسکی (ترجمه نگارنده)   
(۱۴) مردان شاه ، استیون کینزر (ترجمه نگارنده)