اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۲ اسفند ۱٣۹۱ -  ۲ مارس ۲۰۱٣

ایران - زینب مرادیان: مروری بر اخبار و اظهارنظرهای اصلاح‌طلبان نشان می‌دهد اوضاع امروز این اردوگاه ملغمه‌ای است از باید و نبایدها و استراتژی‌ و تحلیل‌هایی که برخی در ۲ خرداد ۷۶ جا مانده و برخی هنوز گرفتار توهمات ۲۲ خرداد ٨٨اند!
جملگی افراد حاضر در اردوگاه اصلاح‌طلبی، بر یک رویه وحدت نظر و اجماع دارند و آن این که سعی می‌کنند فارغ از پاسخگویی در برابر عملکرد خود در فتنه ٨٨، بدون کوچکترین عذرخواهی و ندامت و توبه‌ای توپ را به زمین اصولگرایان نادم از حمایت احمدی‌نژاد بیندازند.
احمد شیرزاد، از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب در این خصوص می‌گوید: «در انتخابات سال ٨٨، بسیاری از نیروهای اصولگرا با اصلاح‌طلبان پیوند داشتند و به عبارتی از گزینه‌های اصلاح‌طلب حمایت می‌کردند. اما سال ۹۲ به گونه‌ای نیست که بشود با جناحی همراه شد که هنوز مسئولیت عملکرد خود را به طور کامل نپذیرفته‌اند.»
مجید انصاری از اعضای مجمع روحانیون مبارز هم خاطرنشان می‌کند: «به دلیل مسائلی که بعد از انتخابات پیش آمد، نمی‌شود کتمان کرد که با جریان اصلاحات برخورد شدیدی شد که بعضی از این برخوردها دور از عدل وانصاف بوده و هست و چه برخوردهای انزوایی و حذف از مسئولیت‌ها و میدان‌های خدمت در دانشگاه یا حتی برخوردهای شدیدی که به حبس و حصر افراد انجامیده.»

حاکم شدن واقع‌گرایی بر جریانات سیاسی
البته مجید انصاری بلافاصله با بیان اینکه نوعی از واقع‌گرایی بر جریانات سیاسی حاکم شده است، تصریح می‌کند: «نشانه‌ها را در گفت‌وگوهایی که بعضاً با دوستان اصولگرا در جلسات مختلف داریم، می‌بینیم البته نه جلسات انتخاباتی! به هر حال در جاهایی همدیگر را می‌بینیم، آنها همه به این موضوع اذعان و بلکه اعتراف دارند که مدیریت درستی در دو جبهه اصولگرا و اصلاح‌طلب در انتخابات گذشته صورت نگرفته است.» وی تاکید می‌کند: «تقریباً این وجه مشترک چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب و اصولگرایی است که دارای تجربه بیشتری هستند.»

استراتژی حضور اصلاح‌طلبان
اگر بپذیریم اصلاح‌طلبان استراتژی حضور را صرف کرده و آن را به فعلیت رسانده‌اند، نخستین سوالی که پیش می‌آید این است که چه تاکتیکی را برای حضور در صحنه انتخابات در نظر گرفته‌اند و با چه کسی و چگونه خواهند آمد؟
محمدجواد حق شناس از اعضای حزب اعتماد ملی و رئیس ستاد انتخابات جبهه اصلاح‌طلبان در این خصوص می‌گوید: «برای اجماع اصلاح‌طلبان شیوه‌های مختلفی اعم از «پارلمان اصلاحات» (محمدعلی نجفی)، «طرح مناسک»‌ (کواکبیان) و «اتاق فکر» (عبدالله نوری) پیشنهاد شده که هیچ کدام تاکنون عملیاتی نشده است لذا دوباره با خاتمی دیدار می‌کنیم.»
وی با تاکید بر اینکه ما بنا داریم بیش از یک نفر از سوی اصلاح‌طلبان کاندیدا نشود درباره ساز‌و‌کارهای جبهه متبوعش در انتخابات خاطرنشان می‌کند: «راهکار اول اصلاح‌طلبان کاندیداتوری خاتمی است و در صورت حضور نیافتن وی راهکار دوم، اجماع بر گزینه دیگری است.»
صادق زیباکلام نیز با اعتقاد بر این‌که اصلاح‌طلبان واقعی در انتخابات شرکت نمی‌کنند، تصریح می‌کند: «تکلیف انتخابات روشن است. در انتخابات پیش‌رو اصلاح‌طلبان شرکت نخواهند کرد، چرا که نه خود آنان تمایل دارند و نه اصولگرایان این اجازه را به آنها می‌دهند.»
این فعال اصلاح‌طلب می‌افزاید: رقابت اصلی در انتخابات آتی، میان خود اصولگرایان یعنی موافقان و مخالفان احمدی‌نژاد است. همچنان‌که در انتخابات مجلس نهم نیز این‌گونه بود. البته اصولگرایان تلاش خواهند کرد با فضا دادن به جریان‌هایی مثل آقای کواکبیان و حزب مردم‌سالاری و شماری از چهره‌ها و شخصیت‌های به اصطلاح اصلاح‌طلب، وانمود کنند که اصلاح‌طلبان نیز در انتخابات شرکت دارند، اما اصلاح‌طلبان اصلی و واقعی در انتخابات شرکت نخواهند کرد.»

وقتی تناقض ها اوج می‌گیرد
اما مجید انصاری درست بر‌خلاف نظر زیباکلام معتقد است، اصلاح‌طلبان در انتخابات حتماً باید حضور جدی داشته باشند. وی تاکید می‌کند: «این موضوع که نظام سعی کرده اصلاح‌طلبان را حذف کند و برای این حذف هزینه پرداخته و حاضر به بازگشت آنها به عرصه نیست را رد می‌کنم و معتقدم اگر ما در شرایط مناسبی از تعامل قرار بگیریم و پاره‌ای از ذهنیت‌ها و کدورت‌ها یا ذهنیت‌های منفی که به وجود آمده اصلاح بشود! چه بسا زمینه مشارکت جدی‌تر همه جریانات سیاسی به خصوص اصلاح‌طلبان فراهم شود.»
عباس عبدی هم هرچند معتقد است اکثر قریب به اتفاق اصلاح‌طلبان به این نتیجه رسیده‌اند که باید در انتخابات حضور فعال داشته باشند، اما تاکید می‌کند: «الان خیلی دیر شده است. برای رسیدن به یک راهبرد مشخص زمان کافی وجود ندارد. سخت بتوان گفت اصلاح‌طلبان می‌توانند در انتخابات پیش‌رو خودشان را بازسازی کنند و راهبرد خاصی به دست بیاورند! خیلی دیر شده است برای این‌که بشود نتیجه‌ای کامل به دست آورد.» هادی‌خامنه‌ای از اعضای مجمع روحانیون مبارز هم می‌گوید: «اگر شرایط فراهم باشد، واژه اصلاح‌طلبان و انتخابات ۹۲ به هم نزدیک هستند.»

صف طویل نامزدها
هاشمی رفسنجانی، محمد خاتمی، ‌حسن خمینی، محمدرضا عارف، محمد شریعتمداری، اسحاق جهانگیری، محمدعلی نجفی، عبدالله نوری و مصطفی کواکبیان از جمله نام‌هایی هستند که صف طویل نامزد احتمالی اصلاح‌طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ را تشکیل می‌دهند و البته هیچ‌کدام هم نمی‌خواهند به نفع دیگری کنار روند. در این میان البته جدای از مورد هاشمی رفسنجانی که شرایط خاص خود را دارد، تاکیدات بر روی نام محمد خاتمی بیش از دیگر نامزدها است. امری که خود وی هنوز واکنشی به آن نداشته است.
محمدجواد حق‌شناس در این خصوص می‌گوید: «نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری به خاتمی پیشنهاد شده، اما خاتمی پاسخ مثبت یا منفی نداده است، لذا منتظر پاسخ وی هستیم. البته دیداری با خاتمی داشته‌ایم، اما اگر زمان پاسخ دادن وی به درازا بکشد، دوباره به دیدارش می‌رویم تا پاسخش را بگیریم، از این‌رو دیدار با وی در دستور کار جبهه قرار دارد.»
مجید انصاری نیز با تاکید بر نامزدی محمد خاتمی در انتخابات آتی، طرح این مسأله که ممکن است خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری رد‌صلاحیت شود را توهین به نظام، رهبری و تاریخ این کشور می‌داند!
عباس عبدی هم با تاکید بر این‌که تحت هیچ شرایطی روسای جمهور دوران سازندگی و اصلاحات نباید نامزد شوند، می‌گوید: «اصلاح‌طلبان بهتر است به جای معرفی یک شخصیت خاص شناخته شده که موجب مشکل می‌شود، در انتخابات بر مسائل دیگری که باعث جلب نظر مردم می‌شود تاکید کنند.»
وی تاکید می‌کند: «بهترین انتخاب، انتخاب کسی است که به اتفاقات چهار سال اخیر منتسب نباشد و از آن اتفاقات دور باشد و شرایط لازم برای نمایندگی اصلاح‌طلبی را داشته باشد.»
سید‌حسن خمینی از دیگر نام‌های مطرح شده در این عرصه، در پاسخ به سوالی در‌مورد نامزدی‌اش می‌گوید: «نامزدی من در انتخابات آتی کاملاً منتفی است.»
محمد شریعتمداری، وزیر بازرگانی دولت اصلاحات نیز با بیان این‌که مشایی بیاید رقیب جدی من است، خاطرنشان کرده: «حاضرم به نفع هاشمی و خاتمی کنار بروم!»
محمدرضا عارف نیز با تاکید بر این‌که آقایان هاشمی و خاتمی نباید نامزد ریاست جمهوری شوند، تاکید کرده: «بنده به نفع هیچ‌کس کنار نمی‌روم.»
معاون اول دولت اصلاحات با اشاره به رایزنی‌های انتخاباتی میان اشخاص، احزاب و گروه‌های مختلف، خاطرنشان می‌کند احتمال همکاری بخش معتدل اصولگرایان با بخشی از اصلاح‌طلبان دور از ذهن نیست!
حزب مردم‌سالاری نیز در کنگره این حزب اعلام کرده: «با توجه به شرایط ویژه کشور و موانع موجود بر سر راه اصلاح‌طلبان و زمان اندک پیش‌رو تا انتخابات، آقای مصطفی کواکبیان را به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم این حزب به ملت ایران معرفی می‌کند!»

کسی مخالف ارتباط نیست!
دیدار سه تن از اصلاح‌طلبان (اسحاق جهانگیری، موسوی لاری و مجید انصاری) با مقام معظم رهبری که به گفته مجید انصاری به خواست خود آنها بوده را بسیاری از تحلیلگران تلاشی دانستند برای بازگشت دوباره این طیف به عرصه قدرت!
مجید انصاری عضو مجمع روحانیون مبارز با بیان این‌که ملاقات با رهبری نشان داد که راه بسته نیست، در پاسخ به این سوال هفته‌نامه آسمان که آیا فکر می‌کنید مجموعه اصلاح‌طلبان از رویکرد «تعریف نظام‌مند ارتباط با رهبری» استقبال می‌کنند؟! می‌گوید: «اقدام خوبی بود و کسی نه تنها مخالف ارتباط نیست، بلکه برای انجام آن تاکید دارند.»
عبدالواحد موسوی لاری، وزیر کشور دولت خاتمی هم در مورد این دیدار خاطرنشان می‌کند: «بالاخره این جلسات می‌تواند ادامه داشته باشد و این جلسه هم شروع مبارکی بود.» وزیر کشور دولت اصلاحات این را هم تاکید می‌کند که همه، نظرات ما را می‌دانند! و ما در این جلسه نظرات و دیدگاه‌های خودمان را گفتیم.
وی تاکید می‌کند: آنچه در این میان، دارای اهمیت مضاعف است، تلاش اصلاح‌طلبان در رفع برخی شبهات و هجمه‌هایی است که از سوی طیف رقیب به آنها وارد می‌شود.
موسوی لاری البته تصریح می‌کند: «اصلاح‌طلبان در دیدار با مقام معظم رهبری بر‌خلاف تصور همگان اشاره‌ای به موضوع انتخابات ریاست جمهوری نداشتند و آنچه ارائه دادند، گزارشی از دغدغه‌های مردم و اقشار مختلف از وضعیت اقتصادی و فرهنگی بود.

٭ ٭ ٭
شاید بتوان سخنان عباس عبدی را حسن ختامی دانست برای گزارش حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲.
عباس عبدی می‌گوید: «اصلاح‌طلبان نوعی درگیری و معضل حل نشده با خود دارند و هنوز نتوانسته‌اند آن را حل کنند و لذا قادر به تعیین جایگاه دلخواه در معادلات سیاسی نیستند. اصلاح‌طلبان نه می‌توانند از شیوه قدیم دل بردارند و نه این‌که می‌توانند فقط بر‌اساس شیوه جدید و اتکای صرف به تحرکات اجتماعی عمل کنند!»