اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۴ اسفند ۱٣۹۱ -  ۴ مارس ۲۰۱٣

یونگه ولت ـ ترجمه رضا نافعی: در "خانه شهروندان" در شهر کوچک مورنفلد ـ والددورف واقع در ایالت هسن آلمان که مردم آن را بدلیل سنت دیرینش در جنبش کارگری "مسکو کوچک" می خوانند، بیستمین کنگره حزب کمونیست آلمان بر پا شد.
152 نماینده، که جوانترین آنها 17 ساله و سالخورده ترین آنها دو نفر 88 ساله بودند، از سراسر آلمان به این کنگره آمده بودند تا رهبری تازه ای برای حزب کمونیست آلمان انتخاب کنند و درباره بحران و همچنین خط مشی آتی اعضاء حزب را مورد سنجش و بررسی قرار دهند.
کار ساده ای در برابر کنگره قرار نداشت. ده ها سال است که دو مسیر فکری برای بدست گرفتن رهبری حزب تلاش می کنند. دو جریان که در بسیاری از مسائل نظری تقریبا مخالف هم هستند و مواضع تئوریک متفاوتی را دنبال می کنند. گروهی معتقدند که با تبدیل عرصه فعالیت سرمایه از ملی به فراملی باید تحلیل تازه ای از امپریالیسم عرضه کرد.
گروهی دیگر معتقدند رویدادهای اخیر که حاصل بحران سرمایه داری است، بهترین دلیل درستی تحلیل لنین از امپریالیسم است. بر این اساس گروهی خواستار نزدیک ترین شکل همکاری با احزاب سوسیال دموکرات و احزاب چپ سوسیالیستی هستند، حتی تا آنجا که میل دارند عضو کامل جنبش چپ اروپائی شوند. در حالی که گروه دیگر خواستار همکاری با احزاب کمونیستی هستند که عضو چپ اروپائی نیستند مانند احزاب کمونیست یونان و پرتغال. گروه اول بر اهمیت رفورم ها تکیه می کنند، گروه دوم می گویند معیار سنجش برای رفورم ها این است که تا چه حد ما را به انقلاب نزدیک می کند و این که آیا این رفورم ها اصلا می توانند گامی در جهت انقلاب باشند؟
سنجش توازن قوا در اتحادیه ها، پاسخ به این پرسش که به چه صورت باید در جنبش های اجتماعی سهیم شد، اینترنت ـ و حضور حزب در رسانه ها ـ و بسیاری از دیگر پرسش ها موارد مناقشه بودند. در روزهای قبل از پایان هفته فقط در یک مورد بین دو طرف اتفاق نظر وجود داشت: صحبت بر سر آینده حزب کمونیست آلمان بود، حزبی که از پس از دو کنگره قبلی بازهم اعضاء خود را از دست داد.
متناسب با این وضع پاسخ هائی که به پرسش رهبری حزب داده می شد نیز بشدت در مقابل هم قرار داشتند، پرسش رهبری این بود: پاسخ حزب کمونیست آلمان به بحران. صدها پیشنهاد اصلاحی عرضه شده بودند که بسیاری از آنها در ارتباط با مسائل اساسی بودند. با این همه برغم سخنان تندی که قبل از تشکیل کنگره گفته و شنیده می شد، در کنگره که همه نگران حفظ وحدت حزب بودند، خونسردی خود را حفظ کردند. البته سند اصلی بدلیل تنگی وقت نتوانست بتصویب برسد و کنگره تصمیم گرفت در اجلاسی دوباره سند مورد بحث و تصویب قرار گیرد. در این مورد مصالحه ای صورت گرفت به این معنی که پیشنهاد برلن بعنوان "رهنمود عمل" که با سند رهبری حزب چندان هماهنگ نبود مورد بررسی قرار گیرد. مصالحه حکایت از تغییر تناسب قوا در حزب دارد. در این کنگره جای اکثریت و اقلیت عوض شد سخن از "گرایش به چپ" در میان است. وظیفه حزب کمونیست در مورد سیاست حل بحران در اتحادیه اروپا آنست که آگاهی طبقاتی را در میان طبقه کارگر به پیش براند، مردم را تشویق کند که در نبرد برای حفظ علائق خود جرئت بخرج دهند. وظائفی که حزب در برابر خود قرار داده وظائف دشواری هستند: باید جلوی کاهش عضویت را گرفت، سازمانهای محلی را از نو سازمان داد، و کار جمعی را دوباره زنده کرد. تغییر تناسب درونی قوا در حزب که در مباحثات بچشم می خورد در انتخاب رهبری انعکاس یافت: پاتریک کوبله (Köbele) که قبلا معاون رهبر حزب بود و جناح اصلاح طلب حزب او را نزدیک به "فرقه گرائی" و داشتن مواضع "چپ افراطی" توصیف می کرد، 91 رای از 152 رای نمایندگان را بدست آورد و توانست بر بتینا یورگنسن که از سال 2010 رهبری حزب را در دست داشت چیره شود. خانم تینا هاگر فیلسوف علوم با 102 رای، خانم "ورا ریشتر" دبیر روزنامه یونگه ولت با 96 رای و هانس پتر برنر با 87 رای بمعاونت دبیر حزب انتخاب شدند. این ترکیب، رویهم رفته، ترکیبی است با گرایش به همکاری، برخلاف کنگره هجدهم که تلاش کرد تا توازنی بین جناح ها بوجود آورد.

یادآوری: خوانندگان این نشریه با نام هانس پتر برنر آشنا هستند:
افسانه روزا لوکزمبورگ
همه با هم در یک حزب به کجا می انجامد
گرامشی مارکسیست بود اما نه لنین بود و نه مارکس
عظمت لنین تازه بر مردم آشکار می شود
نوشته های او هستند که ازاین پس مسئول تئوری و آموزش حزب کمونیست آلمان خواهدبود.


www.jungewelt.de