اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲٨ اسفند ۱٣۹۱ -  ۱٨ مارس ۲۰۱٣

سر امدن زمستان و اغاز دوباره پویش و جوشش طبیعت وشکفتن بهار بر مردم جهان مبارکباد.
" نوروز" یا " نیروز" (به زبان عربی) از جمله مناسبت های فرهنگی-اجتماعی است که در سراسر جهان از چین تا امریکا و از مصر تا ژاپن و خصوصا در ایران و افغانستان و تاجیکستان و ترکیه و عراق و.... به نامهای مختلف ان را گرامی داشته و جشن می گیرند.
صرفنظر از ناسیونالیسم افراطی باستان گرا ، تورک های اذربایجان، کوردهای کوردستان، تورکمن ها، بلوچ ها و عرب ها در ایران نیز هرکدام با توجه به شرایط جغرافیایی و رابطه خاص با طبیعت، پایان زمستان و امدن بهار را به فال نیک تغییر و تحول در طبیعت گرامی می دارند.
در کشور عراق در دوره حکومت ملی عبدالکریم قاسم روز ۲۱ مارس (برابر با اول فروردین در تقویم هجری شمسی) به عنوان یک عید و روز ملی نامگذاری شد و این وضعیت تا سال ۱۹۶٣ (زمان به قدرت رسیدن بعثی ها) ادامه داشت. در کشور الجزایر نیز روز ۲۱ مارس به عنوان روز درختکاری جشن ملی برپا می شود.
اگرچه زمستان در جنوب ایران عمری کوتاه دارد و این روزها در اطراف کارون و کرخه و جراحی و شط العرب و تمامی دشت های حاصلخیز این دیار، خوشه های پر بار گندم با حجب و حیایی خاص سر به زیر می افکنند و خبر از فرارسیدن "نیسان " (فصل درو و خرمن) می دهند اما کشاورزان زحمتکش این مناطق برای کاشت، داشت و برداشت بسیاری از انواع سبزی و میوه و حتی برنج نیروزی (نوروزی) با تقویم هجری شمسی هماهنگ و نوروز (نیروز) را به عنوان تقویم زراعی خود در نظر می گیرند.
" صائبین مندانی" از جمله مردمان ساکن در اهواز و شهرهای مجاورهستند که نوروز را به عنوان یک عید مذهبی به شمار می اورند.
متاسفانه و در طول تاریخ شاهد ان هستیم که مناسبت های فرهنگی- اجتماعی که سرمنشا انها از رابطه انسان با طبیعت حکایت دارد؛ مورد سواستفاده سیاسی ناسیونالیسم افراطی قرار گرفته و به جای انعکاس نزدیکی و هماهنگی فرهنگ های انسانها در جهت دوری و تضاد نمایانده می شوند. برخی حتی دعای تحویل سال را که نشان از خواستی به غایت انسانی در جهت تغییر و تحویل و تحول می باشد ؛ به دلیل "عربی" بودن مورد شک و تردید قرار می دهند. در مقابل عده ای کوته فکر و تازه به دوران رسیده سعی در ماهی گیری از این اب گل الود نموده و عید نوروز را "مختص فارس ها" و ان را یکی از دلایل تضادهای فرهنگی می دانند.
شاعران انسان گرایی چون حافظ و سعدی و خیام و نظامی گنجوی و مولوی سروده هایی ماندگار در توصیف نوروز و بهار سروده اند که از گنجینه های ابدی فرهنگ انسانی به شمار می ایند.
ابو نواس شاعر بزرگ عرب نیز نوروز را چنین می سراید:
یباکرنا النوروز فی غلس الدجی       بنور علی الاغصان کالانجم الزهر
شاعر، ایام نوروز و شکفتن شکوفه ها بر شاخه های درختان را به درخشش ستاره ها تشبیه نموده و این روزها را بهترین زمان برای شراب خوردن و خوشی می داند. (نا گفته پیداست که همین کافیست تا چنین شاعری به جرم شرابخواری تکفیر گردد).
در خاتمه ضمن ارزوی پیروزی و بهروزی برای انسان ها و از جمله خلقهای تحت ستم با فرازی از سروده فریدون مشیری شاعر انسان گرای معاصر، همبستگی مردم را در ایران در راه تحقق ازادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، طلب می نماییم.
ای دل من گرچه در این روزگار    جامه رنگین نمی پوشم به کام....
ای دریغ از من اگر مستم نسازد افتاب
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار ...

کانون فرهنگی مشداخ
۲۰۱٣/۰٣/۲۱ برابر با ۱٣۹۱/۱۲/۲٨