اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱ فروردين ۱٣۹۲ -  ۲۱ مارس ۲۰۱٣

عیدی از این بهتر نمیشه!
مسعود نقره کار


قتل و کشتار با سلاح گرم، واقعیتی کابوس وار برای مردم امریکا شده است. هیچکس، حتی پرزیدنت اوباما، زورش به لابی هائی که در سنای امریکا لانه دارند و یکی از عوامل بروز این پدیده‌ی هولناک اند، نمی رسد، لابی هائی که دست در دست صاحبان کارخانه ها و کمپانی های ساخت اسلحه، از خرید و فروش و حمل آزادانه‌ی سلاح گرم توسط شهروندان امریکا حمایت می کنند. سیاست بازانِ لابیستِ لانه کرده در کاخ سفید و مجلسین امریکا، در کنار کسب سود مالی هنگفت از ساخت سلاح و آزادی خرید و فروش و حمل آن، "سود معنوی" و روانی نیز نصیب می برند. گسترش فرهنگ خشونت و ماجراجوئی که پاره ای از فرهنگ امریکاست، آن روی سکه ی سود آوری مالی ای‌ست که امروز محافظه کاران، جمهوریخواهان و بسیاری از محافل اقتصادی، اجتماعی، مذهبی و ورزشی (مثل محافل مسابقات اتوموبیل رانی و...) با آن خود را فربه تر می کنند. این مجموعه با سوء استفاده از یکی از بندهای قابل تفسیر قانون اساسی امریکا، به بهای ریختن خون مردم امریکا به سودورزی ای وقیحانه و دیوانه وار روی آورده اند.
روزی نیست در امریکا انسانی به ضرب گلوله بر خاک نیفتد. واین بار درست در آستانه ی نوروز، خطراز بیخ گوش گروهی از دانشجویان، که برخی از آن ها ایرانی و ایرانی – امریکایی بودند، گذشت.
خبر را پسرم امید داد، باغروری غم آلود:
"یکی از دوستام جونه خیلی از دانشجوهارو تُو خوابگاه دانشجوها نجات داد، اگه اون نبود خیلی ها کشته می شدن. دانشجوئی‌ام که می خواست دانشجو هارو بکشه، خودشو کشت"
"جیمز سیواکوماران دانشجوی دانشگاه فلوریدای مرکزی، که قصد داشت با سلاح ها و مواد منفجره‌ای که در اختیار داشت دانشجویان یکی از خوابگاه های دانشجوئیِ دانشگاه فلوریدای مرکزی در شهر اورلندو را به قتل برساند، خودکشی کرد. جیمز با به صدا در آوردن صدای آژیر خطر خوابگاه قصد داشت دانشجویان را، که به وقت برخاستن صدای این آژیر اتاق های خود را ترک می کنند تا در محلی امن گرد آیند، در راهروها و یا در آن محل امن قتل عام کند. هم اتاق جیمز"آرابو باباخانی" جیمز را با سلاح های خودکار و مواد منفجره آماده برای شروع کشتار دید. باباخانی پیش از اینکه جیمز بتواند او را از پا در آورد و نقشه خود را عملی کند، در را به روی او بست و در توالتی مخفی شد، و از آنجا با متانت و هوشیاری ای حیرت انگیز تلفنی به پلیس و ماموران امداد رسانی اطلاع داد. جیمز که نقشه‌اش را غیرعملی دید، پیش از انکه دست به کشتار ببرد خود را کشت. باباخانی که لقب" قهرمان دانشگاه" به او داده شده با فروتنی گفته است کار مهمی نکرده و وظیفه اش را انجام داده است. به گفته ی باباخانی جیمز که مشگل مالی و کاری مانع ادامه ی تحصیل اش شده بودند، فردی گوشه گیر و تنها بود.
بر اساس ارزیابی پلیس چنانچه باباخانی، با شجاعت، خونسردی و درایتی قابل ستایش عمل نمی کرد، و به سرعت پلیس و مسولین را در جریان قرار نمی داد، جهان بار دیگرشاهد فاجعه‌ ای خونبار می شد.
آیا عیدی‌ای از این بهتر هم می شود؟
***
ویدیوی مصاحبه باباخانی را ببینید:
ac360.blogs.cnn.com