• آنچیزی که طرفدارانِ محیط زیست باید بدانند، البته، آنست که سرمایه داری راه حل مشکل نیست، و اینکه اگر بشریت قرار است که از این بحران جان بدر ببرد، به این علت است که از ظرفیت هایش برای آزادی انسانی، از رهگذر مبارزه ی اجتماعی، و برای خلقِ دنیای کاملاً نوینی – در تحول هماهنگ با سیاره – استفاده نموده است - بخشی از مقدمه ی کتاب ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۴ فروردين ۱٣۹۲ -  ٣ آوريل ۲۰۱٣

معرفی کتابِ "آنچه طرفدارانِ محیط زیست باید در موردِ سرمایه داری بدانند"
از فرِد مگداف و جان بلمی فاستر (۱) – انتشارات مانتلی ریویو

ترجمه ی مقدمه ی کتاب :
حاصل ثروت، اگر حدودی بر آن اعمال نگردد، فقرِ شدید است. (اپیکور فیلسوف یونانی)

اکولوژیست اقتصاددان هرمن دَلی (۲) بخوبی برای تأکیدش بر آنچه به "قضیه ی محال" معروف است، شناخته شده است، که به رشد نامحدود اقتصادی در زیست محیطی محدود اشاره دارد. به طور عینی، گسترشِ مُدلِ آمریکایی مصرف به همه ی ۷ میلیارد جمعیت کُره ی زمین – بسیار کمتر از جمعیت بیش از ۹ میلیاردی پیش بینی شده برای اواسطِ قرن حاضر – یک امر کاملاً محال است. در این کتاب، این "قضیه‍ی محال" را با بحث در مورد آنچه که جزء مهمترین پیامدهای آن خواهد بود یعنی: ادامه‍ی سرمایه داری برای هر مدت زمانی، به مثابه یک سیستم "در حال رشد – یا – در حال مرگ"، که در خدمتِ انباشت نامحدود سرمایه است، پی گرفته تا نتیجه بگیریم که این ادامه بخودی خود امری محال است.
مداوماً از گروههای ذینفع می شنویم – حتی از طرفدارانِ خود خوانده ی محیط زیست و سازمانهای زیست محیطی – که سرمایه داری راه حل های مشکلاتِ زیست محیطی را ارائه خواهد نمود: تو گویی که رشدِ بیشتر بازارهای سرمایه، مصرف سبز، و تکنولوژی نوین راههای معجزه آسای حل معضل اکولوژیکی سیاره ی ما را در بر خواهند داشت. چنین نظرگاه هایی ریشه در نادیده گرفتنِ مطلق حقیقت، یا چیزی که جان کِنث گالبریث (٣) "دغلکاری بیغرض" می نامد، دارند. در این میان، با نظر افکندن در جامِ جهان نما، عملکردِ حیرت انگیز بازارها، تنظیم شده با مقررات و مشوقهایی در اینجا و آنجا، معجزاتی را ممکن می گردانند. در این روند، قوانین فیزیک، شیمی، بیولوژی، و اکولوژی بمانند محدودیت های کره‍ی زمین – بسادگی به دستِ فراموشی سپرده می شوند. تغییرات اساسی در راه و روشِ زیستن ما لزومی نداشته، و دنیای دیگری ضرورت نخواهد داشت.
همه‍ی اینها سوالاتی را در مورد اینکه طرفداری از محیط زیست چه چیزهایی را در بردارد بر می انگیزد. امروزه، مردمان بیشتری در مقایسه ی با گذشته متقاعد گردیده اند که تنزلِ کیفی سیستم های حامی حیات، ما را به سوی فاجعه سوق می دهند. این تعداد چه جزء طرفدارانِ محیط زیست باشند و یا نباشند، شمار فزاینده ای از مردم نگرانِ محیط زیست بوده و با برداشتن گامهای کوچکی، آمادگی انجام کارهای بیشتری را برای حمایت از کُره‍ی خاکی ما از خود نشان می دهند. برای همه ی آنهایی که نگران سرنوشتِ کره‍ی زمین هستند، وقت آن رسیده است که با واقعیت ها مواجه گشته: و نه فقط واقعیت تلخِ تغییرات اقلیمی و دیگر اشکالِ نابودی زیست محیطی، بلکه این نیاز حیاتی که رابطه ی اساسی بین بشریت و سیاره را باید تغییر داد، درک کنند. بسادگی، اهمیت اساسی دارد که از سیستمی که بر اساسِ یک محرک تنها – انباشتِ بی وقفه‍ی سرمایه و در نتیجه رشدِ اقتصادی بی پایان – کار می کند فاصله گرفت. چنین بریدنی اهمیت حیاتی داشته، و اگر کافی نباشد، شرایط خلقِ تمدن اکولوژیکی جدیدی را فراهم می آورد.
این کتاب دنباله ی مقاله ای با همان عنوان بود که برای اولین بار در شماره ی مارس ۲۰۱۰ مانتلی ریویو منشر گردید. استقبالِ از این مقاله آنچنان بود که ما را تشویق به گسترش آن به یک کتاب کوتاه نمود. بنابراین، این کار مختصر، بدین گونه آغاز گردید. ما تلاش ننموده ایم تا یک بحثِ سیستماتیک از کُلِ بحران اکولوژیکی سیاره را ارائه نماییم، گرچه به بسیاری از جوانب آن پرداخته ایم. هدف ما ترجیحاً ارائه ی مقدمه ای مفید در مورد آنچیزی بود که در عنوان کتاب مورد اشاره قرار گرفته است، "آنچه که طرفدارانِ محیط زیست باید در موردِ سرمایه داری بدانند." آنچیزی که طرفدارانِ محیط زیست باید بدانند، البته، آنست که سرمایه داری راه حل مشکل نیست، و اینکه اگر بشریت قرار است که از این بحران جان بدر ببرد، به این علت است که از ظرفیت هایش برای آزادی انسانی، از رهگذر مبارزه ی اجتماعی، و برای خلقِ دنیای کاملاً نوینی – در تحول هماهنگ با سیاره – استفاده نموده است.
ژوئن سال ۲۰۱۱

یادداشت ها :
۱. Fred Magdoff and John Bellamy Foster
۲. Herman Daly
٣. John Kenneth Galbraith