• ریوار آبدانان, از اعضای کوردیناسیون پژاک می گوید حکومت ایران باید به روند حل دموکراتیک مساله ی کردها بپیوندند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲٣ فروردين ۱٣۹۲ -  ۱۲ آوريل ۲۰۱٣

فرات ۱۱.۰۴.۲۰۱٣: درحالی که تحولاتی نوین در خاورمیانه در شرف وقوع است, ایران هم بعنوان آخرین کشوری است که از موج این تغییرات در امان نمانده و می‌رود که با برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری متأثر از انقلابات خاورمیانه‌‌ای از همه لحاظ با تحولی تاریخی روبرو شود. به این منظور گزارش‌گر «فرات» با «ریوان آبدانان» یکی از اعضای کوردیناسیون پژاک مصاحبه‌ای انجام داده و نظرات آن حزب را در مورد این مرحله جویا شده است.
ریوار آبدانان, از اعضای کوردیناسیون پژاک در خصوص سیاست‌های ایران در قبال کردها, موضع پژاک در راستای انتخابات ریاست‌جمهوری, ضرورت اتحاد احزاب شرق کردستان, تأثیرات عقب‌نشینی نیروهای ه.پ.گ بر فعالیت‌های پژاک و برخورد ایران در قبال چاره‌یابی مسئله‌کرد در شمال کردستان تحلیلاتی ارایه داده است.

سیاست سرکوبگرانه ایران موضعی خردمندانه نیست
ریوار آبدانان, در خصوص سیاست‌های کنونی ایران در چارچوب سرکوب و افزودن فشارها بر نهادهای مدنی و فعالان سیاسی به‌ویژه علیه ملت کورد, می‌گوید: «وضعیتی که نظام جمهوری اسلامی در آن به‌سر می‌برد، می‌طلبد که دولتمردان نظام با حساسیت بسیار با مسائل ملت‌های مختلف ایران برخورد نمایند و موضعی خردمندانه در پیش بگیرند. این همان چیزی است که تاکنون مشاهده نشده است. سران نظام به جای اینکه به‌شکل جدی دست به ایجاد فضای سیاسی باز و دموکراتیک بزنند، بر دامنه‌ی سیاست‌های سرکوبگرانه‌ی خویش افزوده‌اند. این وضع نشان می‌دهد که دولتمردان جمهوری اسلامی به خوبی از وضعیت وخیم کشور یا آگاه نیستند یا اینکه عامدانه گزینه‌ی حرکت به‌سوی تضعیف هرچه بیشتر و نابودی کامل را انتخاب کرده‌اند. به‌ویژه سیاست‌های سرکوب‌گرانه‌ای که علیه ملت کورد در پی گرفته‌اند به‌هیچ وجه قابل قبول نیست. این فشارها و سرکوب‌گری‌ها در نوروز امسال به اوج رسید. همه‌ی دنیا شاهد این بود که نوروز امسال سرآغاز بهار آزادی کوردها گشت. چرا که کوردها با گشودن درهای سیاست دموکراتیک نشان دادند از چه نیروی عظیمی برای حل و فصل مسائل سیاسی منطقه‌ای و حتی جهانی برخوردارند. تداوم فشارها علیه خلقمان در شرق کوردستان نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی می‌خواهد برخلاف عموم جهانیان این واقعیت را نادیده بیانگارد. با این احوال، سیاست‌های کنونی‌ای که علیه عموم ملت‌های ایران و به‌ویژه کوردها اعمال می‌شود، تنها دولت و حکومت را در تنگنای هرچه بیشتر قرار می‌دهد. این چیزی است که جمهوری اسلامی قبلا نیز آزموده بود. با این حال سیاست سرکوبگرانه علیه ملت کورد دیگر مثل گذشته چیزی نیست که دولت‌ها بتوانند به راحتی انجام دهند و از زیر عواقب آن شانه خالی کنند. زندان و شکنجه و سرکوب تنها وضعیت نظام را هرچه بیشتر وخیم‌تر می‌کند. به‌ویژه در آستانه‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری و با توجه به نگاه غیردوستانه‌ی جهانیان به نظام جمهوری اسلامی، لازم است که سران نظام هرچه زودتر به این سیاست‌های سرکوبگرانه و بگیروببندها پایان دهند.»

پژاک از مواضع شفاف یک کاندیدای دارای پروژه حمایت می‌کند
آبدانان در ادامه سخنان خود و در پاسخ به این پرسش که «موضع پژاک در خصوص انتخابات ریاست جمهوری ایران چگونه است؟» افزود: «موضع ما بسته به عملکرد کاندیداهای انتخاباتی دارد. لازم است که هر کاندیدای ریاست‌جمهوری موضع خود را به‌طور شفاف، جدی، صمیمی و جسورانه درباره‌ی خلق‌های مخلتف ایران و به‌ویژه کوردها اعلان نمایند. طرح و پروژه‌ی خود را برای حل مسائل این خلق‌ها آشکار نمایند و ضمانت اجرایی آن را دست‌نشان سازند. اگر در عمل، گام‌ها و اقداماتی در این راستا صورت گیرد آنگاه ما به‌منزله‌ی پژاک می‌توانیم به‌شکل خوشبینانه‌ای به این انتخابات بنگریم. در غیر این‌صورت، حاضر نیستیم به انتخاباتی فرمایشی که تنها به نظام مشروعیت ببخشد، آری بگوییم. نظام دیگر با سکوت و انکار و سرپوش‌نهادن بر مسائل خلق‌ها و به‌ویژه خلق کورد، نمی‌تواند از طریق نمایش انتخاباتی برای خود مشروعیت دست‌وپا کند. یا نظام در این مقطع حساس زمانی چرخشی در سیاست‌های غلط، تنش‌زا و ضددموکراتیک خود خواهد نمود و گشایش دموکراتیک راستینی را رقم خواهد زد یا اینکه خود را با تنفر و واکنش هرچه شدیدتر جامعه رویارو خواهد دید. این وضعیت با تمام مقاومت‌ها و مبارزات گذشته متفاوت خواهد بود، چرا که وضعیت وخیم سیاسی‌ـ اجتماعی‌‌ـ اقتصادی خلق‌های ایران بیش از این نمی‌تواند تداوم یابد و به حالت انفجار رسیده است. وقتی تأثیرات شدید تحریم‌های اقتصادی و سیاسی را نیز به آن علاوه کنیم مشخص می‌شود که ایران در صورت تکرار بازی‌های انتخاباتی گذشته تنها خود را به حد نهایی آسیب‌پذیری خواهد رساند.»

پژاک چه‌ گام‌هایی برداشته؟
درحالی که هرگونه تحول در ایران ضرورت حضور فعالانه کردها در میادین را می‌طلبد, پژاک به اتحاد احزاب بسیار اهمیت می‌دهد و آبدانان در مورد ضرورت اتحاد و همبستگی میان احزاب و مخالفان نظام جمهوری اسلامی و اینکه پژاک برای برقراری اتحاد و همبستگی احزاب کوردی چه گام‌هایی برداشته است, گفت:«اتحاد و همبستگی‌ای که در راستای پیشبرد مبارزات خلق‌های ایران و گسترش سیاست دموکراتیک باشد بسیار حیاتی است. موضع ما در این زمینه بسیار علنی است. ما خود را نماینده‌ی خط سوم می‌شماریم. راهکاری که ما در توسعه‌ی آن می‌کوشیم، حل مسائل از طریق دموکراتیک و همزیستی خلق‌هاست. هر نوع همبستگی و اتحاد سازمانی و حزبی که در این چارچوب باشد را نیز مهم شمرده و برای آن آمادگی داریم. در میان احزاب و سازمان‌های کورد نیز خواست و تلاش ما در راستای ایجاد یک زمینه‌ی مناسب جهت دیالوگ و همپذیری است. فعلا این زمینه از سوی برخی احزاب کوردی که خود را یکه و منحصربه‌فرد می‌شمارند با سنگ‌افکنی مواجه شده است. امیدواریم این احزاب و سازمان‌ها که تاکنون صمیمت لازمه را نه در قبال خلق کورد و نه در قبال پژاک نشان نداده‌اند، به خود بیایند. ما صمیمی‌بودن و جدیت خود را در راستای ایجاد یک زمینه‌ی همبستگی دموکراتیک در میان احزاب کورد نشان داده‌ایم. مراسمی که اخیرا به مناسبت سالگرد تأسیس پژاک برگزار نمودیم و حضور بسیاری از احزاب سیاسی کورد هر چهار بخش کوردستان اثباتی بر این مدعاست.»

تأثیرات چاره‌یابی مسئله کرد در شمال بر شرق کردستان
آبدانان , عضو کوردیناسیون پژاک در خصوص «مسئله عقب‌نشینی احتمالی نیروی مدافع خلق از شمال کوردستان و تأثیرات آن بر فعالیت پژاک», تصریح کرد: «بی‌شک پیشبرد پروژه‌ای که رهبر آپو، طی نوروز امسال در شمال کوردستان آغاز نمود بر تمام بخش‌های کوردستان موثر است. اما این مسئله برخلاف برخی گفته‌های مغرضانه، هرگز به معنای توقف فعالیت‌های مبارزاتی ما نیست. بالعکس نتیجه‌گرفتن چنین پروژه‌ای در شمال کوردستان و ترکیه می‌تواند یک نمونه‌ی بسیار مناسب جهت تحول سیاست‌های گذشته‌ی دولت‌های منطقه و از جمله ایران باشد. جنبش آزادی‌خواهی خلق کورد در شمال کوردستان نشان داد که تا چه حد از ابتکار عمل سیاسی و توان چاره‌یابی بالا برخوردار است. این امر از جهان‌بینی و پروژه‌ی سیاسی خاص رهبر آپو ناشی می‌شود. پژاک نیز چنین قابلیتی را داراست. اما وارد شدن به چنین مقطعی از چاره‌یابی دموکراتیک، به راحتی صورت نمی‌گیرد. شاید ترکیه بخواهد مسئله‌ی کورد را چاره‌یابی نماید و فعلا مرحله‌ی بحث و مذاکره با رهبر آپو و جنبش آزادی‌خواهی تداوم دارد، اما فعلا هیچ نوع گام عملی و حتی گفته‌ای را از سوی سران جمهوری اسلامی ایران در زمینه‌ی حل مسئله‌ی کورد نمی‌توان مشاهده کرد. خلق کورد قابلیت این را دارد که در هر بخش از کوردستان با حزب، سازماندهی و فرمولاسیون چاره‌یابی خاص خود مبارزات خویش را به نتیجه برساند. اینکه ما از کدام روش استفاده خواهیم کرد بسته به سیاستی است که دولت‌ها در پی می‌گیرند. سیاست سرکوب و انکار را با دفاع مشروع پاسخ می‌دهیم و سیاستی که متکی بر چاره‌یابی دموکراتیک باشد را با سیاست دموکراتیک پاسخ خواهیم داد.»

مواضع ایران در قبال چاره‌یابی مسئله‌کرد
آبدانان همچنین در مورد این مسئله که در حالت چاره‌یابی مسئله‌ی کورد در شمال کوردستان، موضع ایران در قبال آن باید چگونه باشد؟ گفت:«با توجه به اینکه اشتراکات تاریخی و فرهنگی ملت‌های ایران بسیار است لازم است که ایران پیش از همه‌ی دیگر دولت‌های حاکم بر کوردستان جهت اعتراف به وجود مسئله‌ی کورد و برداشتن گام عملی جهت حل دموکراتیک آن، اقدام به عمل ‌آورد. انتخابات پیش رو می‌تواند فرصتی تاریخی باشد.
کوردها وزنه‌ی سیاسی نیرومندی در کل منطقه هستند و نمی‌توان بدون در نظر گرفتن آن‌ها سیاست نمود. جمهوری اسلامی تاکنون با تبعیت از سیاست‌های شدیدا سرکوب‌گرانه‌ی دولت ترکیه اقدام به کوردستیزی می‌نمود. اکنون که آشکار گشته خلق کورد به پیشاهنگی جنبش آپویی قادر به حل مسالمت‌جویانه و دموکراتیک مسائل است، ایران نمی‌بایست همچون گذشته رویکرد فشار و خشونت را علیه کوردها ادامه دهد. ایران در صورت استقبال از حل دموکراتیک مسئله‌ی کورد در شمال کوردستان و دستاوردهای دموکراتیک کوردها در غرب کوردستان و سوریه، می‌تواند سریع‌تر از سایر کشورها گام دموکراتیک بردارد. پیشینه‌ی تاریخی همزیستی میان خلق‌های ایران برای این امر زمینه‌ی خوبی را فراهم آورده است. متاسفانه فعلا جمهوری اسلامی نه‌تنها چنین مسیری را در پی نگرفته بلکه سیاست‌های ضدکورد خود را از طریق فشار بر اقشار مختلف جامعه‌ی کورد ادامه می‌دهد.»