اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۴ فروردين ۱٣۹۲ -  ۱٣ آوريل ۲۰۱٣

اخیراً احمد شهید گزارشگر ویژه در مورد حقوق بشر ایران چهارمین گزارش مبسوط خود را که در بیش از ۷۰ صفحه تنظیم کرده بود تسلیم شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو نمود.
وی با استناد به مدارک متقن و دست اوّل منجمله اظهارات افرادی که خود یا بستگانشان مورد آزار، شکنجه و تبعیضات ظالمانه قرار گرفته بودند یکبار دیگر پرده از نقض گسترده حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران برداشت. این گزارش در فصول مختلف به تفصیل درباره‍ی وجوه و انواع گوناگون نقض آشکار حقوق انسانی مردم ایران از آن جمله ادامه اعدام ها در ملاء عام، شکنجه های قرون وسطائی، حبس های نخبگان فرهنگی، سیاسی و قومی و از آن جمله روزنامه نگاران، حقوق دانان، دانشجویان، اقلیت های قومی و مذهبی خصوصاً پیروان آئین بهائی، دراویش گنابادی، فعالین کارگری، آموزگاران و زنان مبارز سخن رانده است.
با ذکر شواهد و مدارک محکم و انکار ناپذیر توانسته است این حقیقت را در معرض قضاوت اندیشمندان و نمایندگان دول و قاطبه مردم جهان برساند که بر خلاف ادعای مقامات رسمی جمهوری اسلامی کلّیت اصول و مقررات مندرج در اعلامیه یا منشور جهانی حقوق بشر نادیده گرفته شده و به هیچ وجه اندک توجّهی به رعایت آنها نشده است وانگهی دولت ایران بر خلاف عرف و الزامات بین المللی تقاضای گزارشگر رسمی سازمان ملل متحد را برای مسافرت به ایران جهت رسیدگی به موارد مورد اتهام و اجراء مصاحبه و ملاقات با افراد و گروه های فعال در زمینه حقوق بشر جواب ردّ داده و آن را توهین به حکومت ایران و حیثیت و اعتبار آن قلمداد کرده است.
پس از ارائه و قرائت گزارش احمد شهید در ژنو آقای محمد جواد لاریجانی دبیر ستاد حقوق بشر ایران در مقام دفاع از دولت متبوع و عملکرد آن در این زمینه داد سخن داد و افزون بر این در کمال جسارت و حتی هتاّکی گزارشگر ویژه را فردی مغرض و نادان و جانبدار محافل و ممالک استکباری غرب خطاب کرد که بالکل از اصول قوانین حقوقی اسلامی بی اطلاع است.
شیوه این پاسخ و گفتار چنان زننده و غیر متعارف بود که رئیس جلسه بلافاصله به انتقاد از آن پرداخت و از آن جمله اظهار داشت که در یک مجمع رسمی و بین المللی حمله‍ی شخصی به یک گزارشگر مصوّب سازمان ملل غیر قابل قبول است. نماینده‍ی ایران بجا بود که در ازاء آن لحن کلام اقدام به توضیح در مورد مسائل مطروحه و اتهامات مندرجه در گزارش مربوطه می داد و نه پرداختن به حاشیه و پرخاش و حمله مغایر ادب. البته توجیه عکس العمل آقای لاریجانی با توجّه به سوابق رفتار و گفتارش در جلسات قبلی شورای حقوق بشر چندان مشکل نیست. وی هر گاه از پاسخ مستدل در موارد متعدد اتهامات وارده خود را ناتوان می بیند به ایراد حمله و تهمت به گزارشگر رسمی سازمان ملل متحد می پردازد و آنچه می خواهد دل تنگش بی محابا به زبان می آورد. غافل از اینکه در جهان منطق و خرد چنین برخورد و رویکردی مردود است و گوینده را فردی نامناسب و فاقد شرایط لازم جهت این مقام قضایی مهم می شناسند.
لازم به یادآوری است که قبل از دکتر احمد شهید از طرف سازمان ملل متحد دو گزارشگر دیگر مخصوص ایران منصوب شده بودند یکی پروفسور موریس کاپیتورن و دیگری گالیندوپل که سالها در ارتباط با حقوق بشر در ایران گزارش داده بودند و هر دو همچون احمد شهید از نقض گسترده حقوق بشر در ایران یاد کرده بودند. منتها چون هر دو از کشورهای غربی بودند مقامات ایران گزارش هایشان را منبعث از غرض ورزی ممالک استکباری و عدم آشنایی شان با موازین حقوق بشر اسلامی می شمردند. پس از آن دو هنگامی که سازمان ملل در صدد انتخاب گزارشگر جدیدی برای ایران بود این بار فردی را که خود زاده و پرورش یافته یک کشور کوچک و غیر متعهد اسلامی ( مالدیو ) بود برگزیدند که دیگر بهانه ای به دست مقامات ایرانی نباشد و فرد منصوب را بی اطلاع از حقوق و مبادی اسلامی معرفی نمایند که ناگزیر آنچه می گوید از روی غرض ورزی و تعصّب نسبت به ملل مسلمان تلقی گردد!
ولی بر خلاف انتظارشان دکتر احمد شهید با مطالعه‍ی دقیق مدارک و اسناد موجود و مصاحبه با ده ها و شاید صدها نفر و انجمن های دفاع حقوق بشر و علی رغم عدم دریافت اجازه سفر به ایران توانست چهار گزارش مبسوط و مستدل تهیه و تقدیم شورای حقوق بشر نماید. این گزارش مورد تایید بسیاری از ناظرین مطلع و از آنجمله دکتر عبدالکریم لاهیجانی و خانم شیرین عبادی قرار گرفت که با مطالعه‍ی دقیق آن صحّت و اصالت آن موارد ذکر شده را تصدیق و تائید نمودند.
از جمله این موارد فشار و آزار و حبس پیروان ادیان و عقائد دیگر چون نوکیشان مسیحی، دراویش گنابادی و خصوصاً بهائیان که بزرگترین اقلیت دینی ایران را تشکیل می دهند را می توان نام برد. ۷ نفر از مدیران جامعه بهائی که با اتهامات سست و واهی هر یک به ۲۰ سال زندان محکوم شده اند اکنون وارد پنجمین سال حبس خود در زندان اوین و رجائی شهر شده اند. دانشجویان بهائی کماکان از ورود به دانشگاه های کشور محرومند و حتی موسّسه‍ی عالی آموزش یا دانشگاه آن لاین آنان نیز بارها مورد حمله و یورش مأموران حکومتی قرار گرفته است. پرونده یا جواز کار بسیاری از بهائیان لغو شده است. بهائیان نه تنها از اجراء مراسم روحانی و مذهبی خود ممنوعند بلکه کودکان و دانش آموزان و خانواده هایشان در مدارس و حتی کودکستانها با توهین و تحقیر آموزگاران و سرپرستان آن مواجه می شوند. در بسیاری از مناطق خصوصاً در سمنان فشارها و تضییق ها افزایش یافته و مادران را با کودکان شیر خوارشان بیرحمانه به زندان انداخته اند. از همه عجیب تر خراب کردن باغ وسیع میوه و قطع ده هزار اصله درخت آن بواسطه تعلق به یک خانواده بهائی بود که فریاد اعتراض طرفداران محیط زیست را علاوه بر فعالین حقوق بشر بلند کرد. تبدیل یک بستان با درختان میوه به یک ویرانه صرفاً از روی تعصب و کینه مذهبی به هیچ وجه قابل توجیه نیست. از آن بدتر خراب کردن گورستانهای دگراندیشان با بولدزر و سلب حرمت درگذشتگان که در هیچ فرهنگ و مذهبی دیده نشده بود.
بر خلاف مقررات رسمی زندانها به محبوسین مرخصی استحقاقی که بر حسب قانون باید در مواقع معین داده شود اعطاء نشده و گاهی برای معالجه طبّی نیز از خروج آنان جلوگیری شده و یا وثیقه های سنگین معین شده که از عهده پرداخت آن برنمی آیند.
اینها و بسیاری از موارد تبعیض و آزار و ایذاء اقلیت های قومی و مذهبی از دیده تیزبین گزارشگر مخصوص پنهان نمانده و یک به یک را دقیقاً شرح داده است.
هر چند که جناب لاریجانی و عاملان و آمران نقض حقوق اساسی شهروندان دگر اندیش مایلند که دنیا این قضایا را نادیده انگارد و چهره پاک و معصومی از آنچه در ایران می گذرد ترسیم نماید ولی در عصر اطلاعات و مخابرات جهانی این امری است محال و تنها راه چاره اصلاح روش و برخورد ناپسندی است که چنین سر افکندگی و شرمساری بین المللی را برای دولت و حاکمان ایران به بار آورده است.
حمله و توهین به گزارشگر رسمی سازمان ملل متحد نیز در این راستا دردی را دوا نمی کند. بقول شاعر:
آینه گر نقش تو ننمود ( یا بنمود ) راست
خود شکن آئینه شکستن خطا است.
خوشبختانه شورای حقوق بشر با اکثریت قریب به اتفاق ماموریت احمد شهید گزارشگر مخصوص را تمدید نموده است.