سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

حدیثِ من و نعمت پرورده گانم


جهانگیر صداقت فر


• بذر افشان ِ مهر شدم در برهوتِ قلوبِ خلق
و در روندِ فصول
                     - به تناوب -
باران ِ یاری و آفتابِ عطوفت را دریغ نداشتم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣۰ فروردين ۱٣۹۲ -  ۱۹ آوريل ۲۰۱٣


 
 سال ها‌ی سال
          در حصول ِ عافیت
                            همّت نهادم :
بذر افشان ِ مهر شدم در برهوتِ قلوبِ خلق
و در روندِ فصول
                     - به تناوب -
باران ِ یاری و آفتابِ عطوفت را دریغ نداشتم
نه‌ ز خویش و
             نه‌ از رفیق و
                            نه‌ از حریفِ رقیب؛
و برای خویشتن،
خود تنها قناعت را پس افتِ فردا پنداشتم.
*
چندان که به بازو توان و
                           به سفره‌ی چرب مایه نان خورشی بنماند،
و خُم تا تهی شد از شراب
و نشٔه
       از انبساطِ مستی تا به خماری نشست،
مرا ز جمع خلایق
                   نه‌ یاری بماند و نه‌ خویشی،
نه‌ رقیبِ معرفت اندیشی‌!
***
اکنون-
این منم،
         تنها
          - در معرض ِ خیزابِ لطمه‌ها -
سرنشینی بی‌ رمق
                     در زورقی دریده شراع،
با اخگری که تنوره می‌‌کشد
                              هر آینه
                                        از نهفتِ جانم....
و کسی‌ را ز ساحلیان ِ ناسره،
                                  هیهات
زی‌ نور ِ رستگاری
                   نگاهِ مرحمتی نیست!
***
دریغا،
ابلها خام سرشتا مردی که من بودم!
                                                      *******
بل‌ ودر - ۲۹ می ۲۰۱۱
جهانگیر صداقت فر


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست