اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۲۱ آوريل ۲۰۱٣

پس از چند دهه و شاید هم چند قرن، جامعه‎ی بشری به این نتیجه رسید که افسار کسیخته‎ی قاچاق ابزارهای جنگ‎افروزی در میان کشورها و به طور کلی جامعه‎ی بشری را در دست بگیرد ومانعی بر سر راه مبادلات بی رویه گذاشته شود. به همین منظور، مجمع عمومی سازمان ملل در روز ۱٣ فروردین‎ماه امسال (۲ آوریل) طرح پیشنهادی برای کنترل معاملات اسلحه را با اکثریت قاطع یعنی از کل ۱۹۴ امضا با ۱۵۴ رأی مثبت و ۲٣ رأی ممتنع و تنها ٣ رأی منفی تصویب کرد. این ٣ رأی منفی از سوی کشورهایی بود که سالهاست از طرف کشورهای قدرتمند جهان تحت تحریم خرید اسلحه قرار دارند و این کشورها با تمام توان خود، تلاش می‎کنند تا باهزینه‎های گزاف تحریم‎ها را دور بزنند. مشخص است که میان از این ۱۴۹ کشور، تنها ایران، سوریه و کره‎ی شمالی هستند که با چنین پروژه‎ای مخالفت می‎کنند و به هر ابزاری متوصل می‎شوند تا تلاش‎های جهانی در این راستا را خنثی کنند.
جای بسی تعجب است که کشورهایی همچون چین و روسیه نیز با تمام مسئولیت‎هایی که در سطح بین‎المللی برعهده دارند، در رابطه با همچنین مسأله‎ی مهمی و به خاطر منافعی که در این کشورها دارند، رأی ممتنع می‎دهند و این حرکت، به خودی خود به معنای شرعیت دادن به کنش‎های غیر انسانی این سه کشور است که به شیوه‎ای وحشیانه از سلاح‎های وارداتی علیه مردم بی دفاع استفاده می‎کنند.
بر‎اساس آمارهای اعلام شده، سالانه بیش از ۷۰ میلیارد دلار اسلحه در جهان به فروش می‎رسد که بخش اعظم این اسلحه‎ها، مقصدشان کشورهای خاورمیانه، چین و هندوستان است که کشورهای آمریکا، روسیه، آلمان، فرانسه و انگلستان به ترتیب فروشنده‎های بزرگ اسلحه در جهان هستند و تقریباً تمام این صادرات را به عهده دارند.
رژیم ایران که یکی از رژیم‎های یاغی در زمینه‎ی خرید و فروش و قاچاق اسلحه است، سالهاست از سوی آمریکا تحت تحریم قرار دارد و به دلیل تأثیرگذاری این کشور بر سیاست و اقتصاد جهانی، کشورهای دیگر نیز نتوانسته‎اند آشکارا با این رژیم وارد معاملات اسلحه شوند، اما این تحریم‎ها نتوانسته‎اند کاملاً از وارد کردن اسلحه و صادرات آن به کشورهای دیگر و گروه‎های تروریستی از سوی ایران پیشگیری کنند. این در حالی است که حتی در زمان جنگ با عراق نیز با استفاده از نفوذ خود در سازمان تروریستی حزب الله که چند تن از آمریکاییان را به گروگان گرفته بود، توانست آنها را آزاد کند و با دولت وقت آمریکا و اسرائیل وارد معاملات غیررسمی اسلحه شود و از آنها خرید کند. در حالی که رژیم جمهوری اسلامی از همان آغاز به قدرت رسیدن، آمریکا را دشمن و شیطان بزرگ خطاب کرده و آشکارا از فعالیت‎های خود برای نابودی اسرائیل سخن می‎گوید.
این شیوه از سیاست‎های جمهوری اسلامی چنین می‎نمایند که با وجود تصویب این معاهده‎ی سازمان ملل، ‎باید همه‎ی قدرت‎های بزرگ و کشورهای جهان بدانند که چنین رژیم ئیدئولوژیک، تمام تلاش‎ خود را به کار می‎گیرد تا اینگونه معاهدهها را خنثی کند تا بتواند رژیم‎هایی همچون سوریه را که با تمام توان، سلاح‎های سبک و سنگین را بر ضد شهروندان خود به کار می‎برد، یاری کند و شبکه‎ی دیکتاتوری و تروریزم در منطقه را حفظ کند.
در روزهای اخیر و زیر فشار آمریکا و هم‎پیمانانش، بازهم دولت مرکزی عراق آن دسته از هواپیماهای رژیم جمهوری اسلامی ایران که از طریق آسمان عراق به سوی سوریه پرواز می‎کنند را بازرسی می‎کند که این موضوع، موجب نارضایتی رژیم ایران این شده است.
واضح است که رژیم ایران و روسیه با تمام قدرت و امکانات خود، از رژیم بشاراسد پشتیبانی می‎کنند و رژیم ایران به هیچ وجه این دفاع و پشتیبانی را پنهان نمی‎کند و اعلام می‎کند که تمام تلاش خود را به کار گرفته تا رژیم خواهر خوانده‎ی خود، سوریه، را از این بحران نجات داده و هر آنچه از نظر نظامی و نیروی انسانی لازم بوده، برای سرکوب انقلابیون سوریه ارسال نموده و تلاش می‎کند مسیر ترانزیتی خود را حفظ کند تا بتواند تروریست‎های منطقه را هرروز بیشتر از پیش تقویت کند و همچون ابزاری برای عملکردهای غیر انسانی خود به کار گیرد.
در فاصله‎ی دو سال و چند ماه گذشته، اگر کمک‎های نظامی و سرکوبگرانه‎ی رژیم ایران نمی‎بود، هیچ شکی نیست که روندی که اکنون در سوریه در جریان است، به سویی دیگر رفته و بیش از ۷۰ هزار انسان بی گناه قربانی سیاست‎های غیر انسانی رژیم‎هایی همچون ایران و سوریه نمی‎شدند و بیش از دو میلیون نفر هم آواره نمی شدند.
در پایان، لازم است بار دیگر بر این نکته تأکید شود که ضروری است هم سازمان ملل و هم همه‎ی آن کشورهایی که این معاهده را تأیید کرده‎اند، این مسأله را جدی بگیرند و تلاش کنند تمام راه‎های دور زدن این معاهده و قاچاق اسلحه را بر کشورهای غیر متعهد ببندند و تصمیم خود مبنی بر تأیید این معاهده را ارج نهاده و به اجرا بگذارند تا انسان‎های بی‎گناه، دیگر قربانی سیاست‎های اقتصادی، سیاسی و دیکتاتوری دولت‎های یاغی جهان نشوند.