اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٨ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۲٨ آوريل ۲۰۱٣

هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
گرامی باد اول ماه مه، روز همبستگی جهانی کارگران!

همبستگی، ابزار کارای کارگران برای مقابله با تهاجم نئولیبرالیسم!

اول ماه مه روز جهانی کارگر، روز همبستگی طبقاتی و مبارزاتی کارگران جهان، روز گرامی داشت یاد کارگران نساجی شیکاگو در سال ١٨٨٦ ـ که تظاهرات مسالمت آمیزشان به خاطر کاهش ساعات کار روزانه توسط پلیس به خون کشیده شد ـ روز پاسداشت دست آوردهای بزرگ جنبش جهانی کارگری و تجلیل از پیکارگران جنبش چپ و کارگری است.

اول ماه مه همواره فرصتی بوده است برای تاکید بر همبستگی جهانی کارگران علیه ستم طبقاتی، استثمار، تبعیض و نابرابری، فقر و گرسنگی و روزی بوده است برای به میدان آمدن همزمان کارگران در سطح ملی و جهانی جهت طرح و پیگیری مطالبات صنفی و سیاسی شان.

اول ماه مه، روز ماندگار است. چرا که هنوز استثمار و بی عدالتی پابرجا است، مبارزه میان کار و سرمایه همچنان جریان دارد و نئولیبرالیسم در ابعادی جهانی به تلاش های خود برای بازستاندن دستآوردهای جنبش کارگری و تحمیل شرایط برده وار برکارگران ادامه می دهد. کارگران برای مقابله با تهاجم لجام گسیخته نئولیبرالیسم، ابزاری کارآتر از همبستگی که پیام اصلی روز کارگر و الهام بخش مبارزات حق طلبانه کارگری است، در دست ندارند.

رژیم های مستبد در ایران در طی یک قرن گذشته برای جلوگیری از برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و تشکیل سازمان های مستقل کارگری از انجام هیچ اقدام جنایتکارانه دریغ نکردهاند. قتل ستار بهشتی، کارگر وبلاگ نویس در سال گذشته زیر شکنجه وحشیانه ماموران انتظامی، نمونه جنایت علیه جنبش کارگری است.

رژیم ایران امسال هم با احضار و تهدید فعالین کارگری می خواهد مانع برگزاری روز جهانی کارگر گردد. رژیم حتی حاضر به صدور مجوز برای تشکل های وابسته به خود هم نیست. سران رژیم به شدت نگران تبدیل شدن روز کارگر به روز اعتراض گسترده علیه وضعیت فلاکت بار کنونی است.

با این وجود کارگران همواره به اشکال مختلف روز اول ماه مه را پاس داشته اند. اعتصاب پرشور کارگران نفت جنوب در اول ماه مه ١٣٠٨، که توسط سندیکای مخفی نفت با در طرح یک سری خواسته های صنفی آغاز شد، یکی از نمونه های درخشان آن است. برگزاری مراسم پر شور روز جهانی کارگر در سه سال نخست پس از انقلاب، از آنجمله مراسم صد هزارنفره روز کارگر درسال ٦١ توسط سازمان ما در میدان آزادی تهران که به رغم محاصره چماقداران و نیروهای امنیتی و پرتاب نارنجک برگزار گردید، نمونه های دیگری از برگزاری روز جهانی کارگر در ایران است.

تهاجم سرمایهداری و به ویژه سرمایه داری تجاری و نیروهای مدافع آن در ایران به حقوق سندیکایی کارگران در سالهای پس از انقلاب بهمن تا کنون، ادامه داشته است. این تهاجم که همراه با سرکوب خشن فعالین کارگری پیش برده می شود از زمان تسلط جریان های راست، تشدید گردیده و تا کنون اثرات فاجعه باری بر زندگی کارگران داشته است.

درسال گذشته این تعرض لجام گسیخته علیه حقوق سندیکایی کارگران با تصویب لایحه ضد کارگری موسوم به "لایحه اصلاح قانون کار" و تغییر در قوانین تامین اجتماعی با هدف تعدیل قوانین به زیان کارگران وارد مرحله نوینی شد. دولت درصدد برآمد در سال پایانی عمرش، ماموریتی را که جنتی در آغاز کار دولت احمدی نژاد دراین زمینه در نماز جمعه تهران به نمایندگی از جانب موتلفه ابلاغ کرده بود را به فرجام برساند.

براثر سیاست های رژیم ایران، کارگران و زحمتکشان کشور ما در شرایط بسیار دشوار و توانفرسایی به سر می برند. آن ها با فقر، بیکاری و تورم فزاینده روبرو هستند. در سال گذشته موج اخراج کارگران از واحدهای تولیدی ادامه پیدا کرد. اخراج ها موجب شد که بر لشکر بیکاران در کشور ما افزوده شود. کارشناسان امور نرخ بیکاری را بیشتر از ٢٠ درصد برآورد می کنند. تورم بنا بر آمارهای رسمی به ٣٢ درصد رسیده اسنت. به گفته نمایندگان مجلس، ٦٠ تا ٧٠ درصد واحدهای تولیدی تعطیل و بقیه با ظرفیت کمتر از ٥٠ درصد کار می کنند. بر تعداد واحدها و موسساتی که حقوق کارگرانشان را پرداخت نمی کنند مرتبا افزوده می شود. سطح زندگی کارگران طی یکسال ٧٥ درصد افت کرده و قدرت خرید آن ها به شدت کاهش یافته است. دولت حداقل دستمزد کارگران را حدود یک چهارم خط فقر تعیین کرده است.

کارگران در سال گذشته به رغم تشدید سرکوبها، به اشکال مقتضی علیه تورم و گرانی، اخراج، عدم افزایش مناسب دستمزد، لایحه اصلاح قانون کار، تعدیل قوانین و خدمات تامین اجتماعی، عدم پرداخت به موقع دستمزد، عدم رعایت ایمنی در محیط کار، علیه قرادادهای موقت کار، تبعیض، پیگرد فعالین کارگری، به اعتراض برخاستند و خواهان افزایش دستمزد، ،تامین امنیت شغلی، کنترل گرانی و تورم، لغو قرادادهای موقت کار، رسمی شدن کارگران قراردادی و پیمانی، لغو لایحه اصلاح قانون کار، بهبود خدمات تامین اجتماعی و حق تشکل شدند.

کارگران و مزدبگیران!
سال گذشته برای شما، سال بسیار سخت و دشواری بود. همه دلایل و شواهد نشان می دهند که دشواریهای شما در سال جاری در صورت تداوم وضعیت موجود، فزونتر خواهد شد. باید وضعیت موجود تغییر پیدا کند. اعتراضات پراکنده به تنهایی نمی تواند وضعیت موجود را تغییر دهد. تغییر وضعیت موجود مستلزم سازمانیابی، شرکت فعال در اعتراضات و اعتصابات، همبستگی، اقدام مشترک و پیوند با سایر جنبش های اجتماعی است.

کشور ما از منابع غنی مادی و انسانی برای ایجاد رفاه و توسعه و استقرار جامعه ای دمکراتیک و مبتنی بر عدالت اجتماعی و حفظ محیط زیست، برخوردار است. زندگی فلاکتبار، شایسته شما کارگران و مزدبگیران نیست. این حق شما ست که از حقوق انسانی و رفاه و آسایش برخوردار شوید. بی عدالتی و فقر نتیجه عملکرد و برنامه های عدالت ستیزانه مستبدین حاکم برکشور است. به مبارزه علیه استبداد حاکم برخیزید.

برای جلوگیری از تهاجم سرمایه داران و محافظه کاران حاکم به حقوق سندیکائی و اجتماعی شما و برای دستیابی به مطالباتتان، لازم است با تفرقه و پراکندگی مبارزه کنید، همبستگی تان را تقویت نمائید، سازمان های سندیکائی تان را بوجود آورید و برای اتحاد سازمان های کارگری تلاش مضاعف نمائید.

برای رهائی زندانیان سیاسی و کارگرانی که بخاطر دفاع از حقوق کارگر و سازماندهی کارگران به زندان افتادهاند و برای آزادی وکلای شرافتمندی که به دلیل قبول وکالت کارگران زندانی به زندان افتادهاند، تلاش کنید.

برای تغییر وضعیت موجود و فراهم آوردن شرایطی که شما بتوانید آزادانه تشکلهای خودتان را سازمان دهید، برقراری اتحاد موثر و سودمند بین جنبش سبز با جنبش کارگری، امری است ضرور. شما به سهم خودتان در این راه بکوشید.

کارگران و مزدبگیران!
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) اول ماه مه را به شما کارگران و مزدبگیران و به همه رهروان راه صلح، آزادی، عدالت اجتماعی، دمکراسی و سوسیالیسم شادباش میگوید، حمایت خود را از اعتراضات شما اعلام میدارد و برای شما در مبارزه برای دستیابی به یک زندگی انسانی آرزوی موفقیت می کند.

زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر
زنده باد همبستگی جهانی کارگران

هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
٨ اردیبهشت ١٣٩٢ (٢٨ آوریل ٢٠١٣)