اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۱ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۱ می ۲۰۱٣

شهر رم, مدت یک هفته است , در تدارک برگزاری جشن اول ماه مه , روز مانور طبقاتی , در میدان " سن جووانی" به دعوت سندیکاها واتحادیه کارگری ( چی.جی.ال),(چی.آی.اس.ال) , (یو.آی.ال) می باشد.
دوماه از انتخابات سراسری ایتالیا سپری شده است. بحران سیاسی پدید آمده ,که در کشاکش های سیاسی و چانه زنی های بین رهبران احزاب وپیشنهاد گزینش ها که, در نهایت عدم توافق با طرح های " پیر لوئیجی برسانی" که از طرف رئیس جمهور مامور تشکیل کابینه شده بود, منجر به استعفای رهبر حزب دمکرات شد.با انتخاب "انریکو لتا" ,توسط رئیس جمهور "ناپولیتانو" که با سخنان اش در پارلمان از همه احزاب با لحنی انتقادی و اعتراض گونه , با تهدید اظهار داشت اگر نپذیرند , استعفا خواهد داد , با ابراز احساسات , انتخاب رئیس جمهوررا مورد تائید قرار دادند.نخست وزیر"لتا"   با ادای سوگند , که 7 وزیر کابینه آن را زنان تشکیل می دهند رسما کار خود را از عصر روز دوشنبه آغاز نموده است. حزب 5 ستاره" ببپه گریلو" در این ائتلاف شرکت ندارد.
ایتالیا با 2000 میلیاردیورو بدهی در عبور ازبحران باید 100 میلیارد ی یورو وام را پرداخت کند.کشوری که هر دقیقه یک شرکت تعطیل می شود.نرخ بیکاری بنابه اطلاع موسسه مالی آمار ایتالیا( ایستات) از مرز 30 درصد گذشته است.
مخالفان معتقدند ,این دولت ائتلافی , بازارها را آرام خواهد کرد اما مردم همچنان باید عذاب طولانی را متحمل شوند. آنها می گویند این دولت ائتلافی , مناسب "بروکسل "است و عمر چندانی نخواهد داشت. اشاره آنها به اتئلاف دهه 70 میلادی است که با قتل " آلدومور" پایانی از این نوع همکاری هاست. اما هرچه در طول این هفته از مجلس نمایندگان و سنا و حواشی دولت ائتلافی جدید شنیده می شود , امید به همیاری همگانی و پشت سر نهادن بحرانی ست که ایتالیا نیازمند آن است.
شعار اول ماه مه امسال ایتالیا, " همه در میدان, برای ساختن دنیائی جدید" است که ,از صبح زود , جوانان از سرتاسر ایتالیا با قطار و ماشین خود را به رم رسانده اند تا در این ماراتن موسیقی که , از بهترین خوانندگان و هنرمندان ایتالیا میزبان شان هستند بهره ببرند.
هنرمندان با صدای رسا می گویند: ما داستاه های زیادی در باره کار, در باره روز کارگر, بیکاری, زنان , کارهای مخاطره آمیز که موجب مرگ و میر می شود امروز برایتان آماده نموده ایم.
90 درصد شرکت کنندگان در این جشنواره و مانور طبقاتی را جوانان تشکیل داده اند. آنها به مدت بیش از 18 ماه سرتاسر ایتالیا را در میادین با حضور خود , رنگ دیگری از مقاومت و مبارزه بخشیدند. نیروئی دیگر به حیات احزاب و تشکل ها دمیدند و روز انتخابات با حضور پای صندوق های رأی , توانستند نقش خویش را به اثبات برسانند.
امروز آنها در میدان " سن جووانی" رم و تمام میادین شهرهای ایتالیا , نسبت به وضعیت جدید احساس مسئولیت می کنند و با امید واری به آینده می نگرند.
این انرژی رها شده در میدان های جنگ شهروندان با سرداران سرمایه داری که با حضور خود دست رد به ریاضت های اقتصادی اتحادیه اروپا زدند , به تشکل های کارگری , تشکل های مدنی و احزاب نیرو می بخشد . این را می توان در پیام روز کارگز تک تک رهبران احساس کرد.
پیترو گراسّو, از حزب دمکرات و رئیس مجلس سنا گفت: کار نیاز فوری امروز ایتالیا
لائورا بولدرینی از حزب چپ محیط زیست و آزادی و رئیس مجلس نمایندگان اظهار داشت:کار یک اولویت است
سوزانا کاموسّو دبیر سندیکای (چ.جی. ال), در حال حاضر باید تصمیم گرفته شود. شش سال وعده و همه اقدامات مخالف وجود دارد. کشور بدون کار می میرد.
بونینّی رئیس تشکیلات (چی.آی.اس.ال) در حال حاضر همکاری مرز بندی شده است. دولت راتشویق به همکاری با مقامات محلی و شرکای اجتماعی اش کرد,
آنجلوتی دبیر تشکیلات (یو.آی.ال) بدون احیاء کار, کشور غرق خواهد شد.
پاپ فرانچسکو هم در سخنانش گفت: انگیزه در تلاش به اشتغال
در این رابطه تنها رهبر حزب 5 ستاره " ببپه گریلو"با انتقاد اشاره کردکه , جشن اول ماه مه جشن خسته ها, جشن مدیران اتحادیه های صنفی همدستان مدیران وام گیرنده و احزابی که دولت را اشغال کرده اند دانست.
جوانان در روز اول ماه مه در" میدان سن جووانی" همچنان به آلتر ناتیو های خود اشاره می کنند. آنها می گویند: ما هم در پارلمان هستیم , هم در خیابان , هم در فضای اینترنت زندگی می کنیم. آنها از شرایط خاص حیات دمکراسی صحبت می کنند ومعتقدند که در کنار تشکل ها , خیابان آهنگ اعتراض مارا همیشه خواهد داشت.انها لحظه آرام ندارند , هم آوا با خوانندگان , آهنگ ها را ترنم می کنند , می رقصند و فریاد می کشند. امروز احزاب راست و طرفدارانشان در خانه مانده اند. به هر سو می نگری , چهره های گلگون از هیجان و انرژی را شاهد هستی . با این نیرو هیچ دولتی قادر نیست بازی کند. دولتمردان ایتالیائی اگر نتوانند از این مغاک سرمایه مالی خود را بالا بکشند , با این انرژی در میدان ,هیچ مشخص نیست چه آینده ای انتظارشان را می کشد.
بیش از 10 ساعت از شروع جشنواره می گذرد. هوا کمی منقلب شده است.زمین از آغاز روز, زیر پای صدها هزار جوان به تلاطم افتاده است. روزنامه اکونومیست ساعت یک و نیم بعد از ظهر جمعیت شرکت کننده را 750 هزار نفر ذکر کرد, اما با سیلابی انسانی که ,از هر سو , از خیابانهای مشرف به میدان " سن جووانی " روان است , احساس می شود , آمار به یک میلیون نفر بالغ شود.
آسمان , سنگین از بارش , فرو می ریزد. بارانی نرم شروع به باریدن می کند. اما هیچ جیز تغییر نکرده است. موزیک به کار خود, دست ها گاهی مشت , گاهی بر هم کوفته می شود. صدا در میدان از فردائی خبر می دهد که بر شانه های این جوانان حمل خواهد شد. آنها برای ساختن دنیائی جدید , ایتالیائی دیگرامروز به میدان آمده اند. و ایتالیا را تنها نخواهند گذاشت.

کاوه بنائی ــ رم