• وقتی آقای خامنه ای از «قانون» حرف می زند، منظورش ادامه برخوردهای سرکوبگرانه با معترضین جنبش سبز، هشدار به احمدی نژاد و اخطار به کل مردم ایران است که به شورای نگهبان اعتراض نکنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۶ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۶ می ۲۰۱٣

اخبار روز: علی خامنه ای رهبر حکومت اسلامی بار دیگر درباره ی انتخابات سخنرانی کرده و ضمن حمله ی مجدد به معترضین به تقلب انتخاباتی سال ٨٨ از همه خواسته به قانون تمکین کنند.
آقای خامنه ای در این دیدار که با دست اندرکاران انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا برگزار می شد، بخش مهمی از سخنان خود را «به تبیین اهمیت پایبندی به قانون در همه مراحل و همه شرایط» اختصاص داد.
خامنه ای مدعی شد «بیگانگان» در سال ٨٨ نیز، کسانی را وادار کردند که برخلاف قانون «عمل و توقع» کنند تا شاید مردم تحریک شوند و در مقابل نظام قرار گیرند که به لطف الهی نتوانستند.
وی گفت: کسانی که آن خسارات و هزینه ها را برای کشور و ملت به بار آوردند از پذیرش قانون و عمل به راههای قانونی سرباز زدند که البته نظام با توجه به ماهیت مردمی خود بر آن مزاحمت ها فائق آمد.
خامنه ای التزام کامل به قانون را، راه اساسی جلوگیری از بروز مشکلات انتخاباتی دانست و تأکید کرد: آحاد مردم در همه روستاها و شهرها، به دنبال این باشند که هرکس هر حرفی می زند و هر توقعی دارد فقط بر اساس قانون باشد.
وی همچنین با تأکید به مسئولان انتخاباتی برای عمل به متن قانون افزود: در همه مراحل از جمله بررسی صلاحیت ها، برگزاری انتخابات، شمارش آرا، حفظ آرا و صندوقها و دیگر مراحل، همه دست اندرکاران باید با امانت داری کامل، فقط براساس قانون عمل کنند که بحمدالله تاکنون همین جور بوده است.
وی گفت: البته نباید تعابیر غربی و مادی مثل برنده و بازنده را وارد مباحث انتخاباتی کرد اما بهرحال در انتخابات بطور طبیعی انتظار عده ای درباره نامزد مورد نظرشان برآورده نمی شود که باید با رفتار درست، فقط بر مبنای قانون عمل کرد.

چرا آیت اله به خصوص نزدیک به انتخابات که می شود این قدر به یاد قانون می افتد و از آن حرف می زند؟ پاسخ به این پرسش بسیار ساده است. ساز و کار انتخاباتی در ایران به گونه ای است که قانون یعنی شورای نگهبان و شورای نگهبان یعنی ولی فقیه. هر کس که حتی از دور با سیستم سیاسی و انتخاباتی جمهوری اسلامی آشنایی داشته باشد می داند که همه ی این حرف ها درباره ی قانون حرف مفت است و حرف را آقای جنتی می زند و حرف او می شود قانون و سرنوشت انتخابات را رقم می زند.
جنتی و پنج تای دیگر مثل خود او - که گوش به فرمان خامنه ای هستند - تصمیم می گیرند چه کسانی در انتخابات شرکت کنند و چه کسانی رد صلاحیت شوند. برای تایید و یا رد صلاحیت ها هم فقط به منافع باندی و جناحی خودشان تعهد دارند. «مستندات قانونی» را هم برای این سلایق و منافعشان می سازند. حتی اگر مردم به کسی از میان همین تایید صلاحیت شدگان رای دادند و آقای خامنه ای او را نخواست، بلایی را که بر سر موسوی و کروبی آوردند بر سر او می اورند.
وقتی آقای خامنه ای از «قانون» حرف می زند، منظورش ادامه ی برخوردهای سرکوبگرانه با معترضین جنبش سبز است که می تواند باز هم تکرار شود. منظورش هشدار به احمدی نژاد است که در برابر شورای نگهبان گردن کشی نکند، منظورش کل مردم ایران هستند که به تصمیمات جنتی اعتراض نکنند.
وقتی آقای خامنه ای می گوید «اطاعت از قانون» یعنی تسلیم شدن به همین وضعی که ساخته اند و حتی روسای جمهور سابق جرات نمی کنند بیایند و با خیال راحت در این انتخابات کاندید بشوند. سنگ ها را بسته و سگ ها را رها کرده اند تا هر روز پاچه کسی را بگیرند. حسین شریعتمداری ها میدان داری می کنند و آقای خامنه ای از ناراضیان تسلیم به قانون یعنی تسلیم به وضعیت موجود را طلب می کند.
آن چه امروز در ایران می گذرد فقط تاییدی بر این مدعا است که قانون در جمهوری اسلامی کارکردی جز رسمیت دادن به اوامر ولایت فقیه ندارد. قانون نمی تواند جلوی ولایت فقیه را بگیرد، چون او بالاتر و مافوق قانون است. اگر او نخواهد جنتی نه رحیم مشایی را تایید صلاحیت می کند نه محمد خاتمی را. قانون هر چه می خواهد بگوید مفسر آن آقای جنتی است که وظیفه دارد مخالفان را از دم تیغ بگذراند و منتقدین را بترساند و چنان فضایی ایجاد کند که حتی کسانی مثل آقای خاتمی و رفسنجانی جرات نکنند کاندید انتخابات ریاست جمهوری بشوند.
این وضعیت واقعی «قانون» در حکومت اسلامی است. همه ی کسانی که در این سال ها خواسته اند جمهوری اسلامی را تابع قانونی مثل قانون اساسی کنند، به جایی نرسیده اند.
تجارب سال ۷۶ و تجارب سال ٨٨ نشان داده است که تنها با ایجاد یک قدرت اجتماعی بیرون از سیستم است که می توان برای ولایت «مزاحمت» ایجاد کرد و زمینه های واقعی تغییر را در ایران فراهم آورد.