صادق کار در گفتگو با اخبار روز
خواست های کارگران در وعده های نامزدها کجاست؟
•
هیج کدام از کاندیداها در مورد مسائل کارگری برنامه ای ارائه نداده اند، آن ها به مشکلات کارگران توجه ندارند
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۲۲ ارديبهشت ۱٣۹۲ -
۱۲ می ۲۰۱٣
با ثبت نام هاشمی رفسنجانی و اسفندیار رحیم مشایی و پایان یافتن مهلت ثبت نام ها، انتخابات ریاست جمهوری وارد مرحله ی تازه ای شد. به نظر می رسد اصلاح طلبان با گردآمدن در زیر پرچم هاشمی رفسنجانی تحقق دست کم بخشی از خواست های خود را در پیروزی او جستجو کنند. هاشمی رفسنجانی، اسفندیار رحیم مشایی و دیگر کسانی که کاندیدای ریاست جمهوری شده اند، تا چه حد می توانند وضعیت زندگی دشوار و رو به تلاشی کارگران ایران را دچار دگرگونی کنند و چشم انداز بهتری برای ان ها فراهم آورند؟
اخبار روز این موضوع را با صادق کار، از فعالین کارگری پرتجربه و شناخته شده ی ایران در میان گذاشته است:
اخبار روز: آقای کار، ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری به پایان رسید. کسی از میان آن ها برنامه ای برای بهبود وضعیت کارگران دارد؟
صادق کار: هیج کدام از کاندیداها در مورد مسائل کارگری هیچ برنامه ای ارائه نداده اند، هیج کدام از آن ها نه در گذشته و نه امروز به مسائل کارگری نپرداخته اند و به مشکلات کارگران توجه نکرده اند. بیشتر این ها کسانی بوده اند که در حال و گذشته سعی کردند یا قوانین کار را یا از بین ببرند و یا در از بین بردن قوانین کار سهیم بوده اند. آن ها در زمره ی تعرض کنندگان به حقوق کار در ایران محسوب می شوند. بنابر این تا جایی که من می دانم هیچ کدام از این کاندیداها به موضوعات کارگری، به مسائل کارگران و به وضعیت فلاکت باری که کارگران در ان گرفتار شده اند توجهی ندارند، من کاندیدایی را ندیده ام که بیاید و حقوق سندیکایی کارگران را بپذیرد و قول بدهد که این حقوق را رعایت بکند، در بین این کاندیداها چنین کسی وجود ندارد.
اخبار روز: هاشمی رفسنجانی کاندیدای ریاست جمهوری شده است. او پیش از این نیز هشت سال رئیس جمهور بوده است. آیا ریاست جمهوری دوباره او می تواند به تحولی در وضعیت کارگران ایران بیانجامد؟
صادق کار: آقای رفسنجانی در زمانی که رئیس جمهور بود تعدیل نیروی کار را در دستور داشت. تهدید حقوق کار از زمان ایشان شروع شد. به خصوص در دور دوم ریاست جمهوری خود پرونده خوبی در رابطه با حقوق کارگران نداشته است، از همان دوران هم بود که اعتراضات کارگری شروع شد. قراردادهای موقت کار در همان زمان پایه اش ریخته شد. بعد از آن در دوران دولت اصلاحات هم توجهی به حقوق کارگر نشد و در عوض کارگاه های کمتر از پنج نفر و ده نفر را از شمول قانون کار خارج کردند، یعنی بیشتر کارگران ایران از شمول قانون کار حذف شدند. با این سیاست هایشان باعث روی گردانی کارگران از هم مسایل سیاسی و هم از دولت اصلاحات شدند. این برخوردها زمینه ای را فراهم کرد که دولت احمدی نژاد با شعارهای پوپولیستی بر سر کار بیاید.
در زمان دولت خاتمی البته سیاست هایی هم اجرا شد که در بهبود رشد اقتصادی و شاخص تورم موثر بود که اثر غیرمستقیمی در بهبود زندگی کارگران داشت. در دولت خاتمی حق تشکل تا حدود زیادی پذیرفته شد و سندیکاها فرصت کردند خودشان را احیا بکنند. از جنبه های منفی دولت اصلاحات اما تعدیل حقوق کار بود.
در حال حاضر هنوز ما اطلاعی در مورد برنامه های اقتصادی و اجتماعی آقای رفسنجانی نداریم و او برنامه های خود را اعلام نکرده است. وی یک سری ایرادها از حکومت و دولت احمدی نژاد می گیرد که ایرادهای درستی هم هست، ولی این که چه برنامه ای برای بهبود وضعیت کارگران دارد، این را اعلام نکرده است. کارگرها تا وقتی متوجه نشوند کسی می خواهد به حقوق آن ها توجه کند، و این حقوق را به رسمیت بشناسد، من تصور نمی کنم که به او رای بدهند.
اخبار روز: انتظار کارگران چیست، چه خواست هایی دارند؟
صادق کار: دستمزدها خیلی پائین است، تورم خیلی بالاست، کارگران خواهان این هستند که دستمزدها متناسب افزایش پیدا کند، تورم کاهش پیدا کند. این خواست ها خیلی گسترده است. در حال حاضر بزرگترین اعتراضات کارگری حول این مسائل است.
مساله بعدی این است که امنیت شغلی وجود ندارد، یعنی همان قرادادهای موقت که از زمان آقای رفسنجانی رسم شد و امروز هشتاد درصد کارگران را شامل می شود امنیت شغلی کارگر را از بین برده است. کارگر نمی داند فردایش چطور خواهد شد. کارگران می گویند ما نمی توانیم برویم از بانک وام بگیریم برای این که تضمین شغلی نداریم. قراردادها موقت است و ممکن است فردا ما را بیرون کنند. حتی می گویند ما نمی توانیم برویم خانه اجاره کنیم. صاحب خانه تا می فهمد ما کارگر قراردادی هستیم می گوید، معلوم نیست فردا شما سر کار باشید یا نباشید، به ما خانه نمی دهند.
ایجاد اشتغال، افزایش دستمزد، تامین امنیت شغلی و پذیرش حقوق سندیکایی کارگران، و در قدم اول حق تشکل، آزادی زندانیان کارگری که به خاطر دفاع از حق خود و دیگر کارگران و به خاطر بی عدالتی هایی که در جامعه است به زندان افتاده اند، این ها جزو الویت های کارگران ایران است. هر کاندیدایی از این خواست ها حمایت بکند و این اطمینان را بدهد که می خواهد این خواست ها را پیگیری بکند، مطمئنا کارگران هم نسبت به او واکنش متناسب را نشان خواهند داد.
|