اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۱۵ می ۲۰۱٣

نام نویسی رفسنجانی و مشایی در آخرین لحظات ، نه تنها تغییری در سیاست کنترل انتخاب کنندگان و شوندگان از طرف رژیم ولایت فقیه نیست، بلکه تایید بر بسته شدن پرونده انتخابات و تهی کردن مضمون آنست. خاتمی در یکی از آخرین موضع گیرهای خود تاکید داشت کهئ : « نمی گذارند بیاید و اگر هم بیاید آرا وی خوانده نخواهد شد». هنوز هردو کاندیدای مساله ساز از صافی شورای نگهبان عبور نکرده اند و ترفندهای حاکمیت ارتجاع به تمامی و روشنی خود را نشان نداده است. اما آنچه که از هم اکنون در برابر نیروهای مترقی و انقلابی بطور روشن قرار گرفته است این است که اگر رفسنجانی تایید صلاحیت شد باید در انتخابات شرکت کرده و رای به وی را تبلیغ کرد؟
افراد و جریاناتی مانند جبهه مشارکت اصلاح طلبان با فرار بجلو به سوال بالا پاسخ مثبت یعنی شرکت در انتخابات و رای به رفسنجانی را توصیه کرده اند. نگاهی به تحلیل آنها نشان می دهد که از نظر آنها رفسنجانی در صورت انتخاب شدن گشایشی در وضع بحران زده کنونی جامعه ایران ایجاد خواهد کرد. این استدلال وروش از طرف جبهه مشارکت چیزی جز« فروش پوست خرس شکار نشده » نیست ! از کجا معلوم است که کودتای انتخاباتی دوباره تکرار نشود و از صندوق رای فرد مورد نظر بیت خامنه ای و سپاه بیرون نیاید؟ درست است که مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسد ، اما انگشت کردن در هر سوراخی هم نشانه شجاعت نیست !
رفسنجانی آمدن خود را مشروط به موافقت و یا حداقل عدم مخالفت « رهبر» کرده بود. هنوز روشن نیست در پس پرده چه گذشته است که وی شرط خود را متحقق یافته و نام نویسی کرده است. حدس من این است که نام نویسی مشایی محرک رهبر و یا نزدیکان وی برای دادن چراغ سبز به رفسنجانی بوده است. شاید رهبر فکر می کند که می توان با حضور رفسنجانی ، باند مشایی ـ احمدی نژاد را درسایه قرار داد و از ضرب واکنش های غیر قابل محاسبه احمدی نژاد در انتخابات کاست. شایعه است که احمدی نژاد تهدید کرده است در صورت رد صلاحیت مشایی وی استعفا داده و روند انتخابات را مختل خواهد کرد.
بیاید بهترین سناریو را برای انتخابات آینده مورد بررسی قرار دهیم ، یعنی تصور کنیم که رفسنجانی به ریاست جمهوری خواهد رسید و باید برای این امر وی را یاری داد. چرا؟ آخرین موضع رفسنجانی « همکاری با رهبری» است. آیا وی که حتی جرات نام نویسی بدون تایید رهبری را نداشت ، با رسیدن به ریاست جمهوری یکباره تغییر روش داده و در موارد مهم و سرنوشت ساز اقتصادی ، آزادیهایی دمکراتیک و روابط بین المللی روشی جدا از رهبر را در پیش خواهد گرفت؟ پاسخ خود رفسنجانی از هم اکنون منفی است. سوال واقعی این است که آیا اساسا رفسنجانی دارای برنامه عمومی برای خروج از بحران بطور نسبی هست یانه؟ انتقاد های رفسنجانی به دولت احمدی نژاد مساوی با انتقادهای وی به ولی فقیه نیست. کینه رفسنجانی به احمدی نژاد تا حد زیادی شخصی است و ناراحت از اینکه چرا « رهبر» وی را بر رفسنجانی ترجیح داده بود. هر چه ما به دوران پایان ریاست جمهوری نزدیک تر می شدیم انبوهی از انتقادها بر سر دولت وی از جناح های مختلف حاکمیت می بارید. هدف تبریه رژیم ولایت فقیه و شکستن همه کاسه کوزه ها بر سر کابینه احمدی نژاد بود. ماهیت بسیاری از انتقادهای رفسنجانی به دولت از موضع پوشاندن مقصر اصلی نابسامانی همه جانبه جامعه بود.
شرکت و یا عدم شرکت در انتخابات باید بر تحیلیل مشخص از وضعیت حاکمیت وسطح و تجربه جنبش مردمی استوار باشد. بارها در انتخابات مخدوش جمهوری اسلامی از طرف عده ای منطق انتخاب بین « بد و بدتر» پیش کشیده شده است. این منطق را نمی توان کاملن مردود و بی پایه اعلام کرد. در شرایطی در زندگی و مبارزه انسانها مجبور به چنین انتخابی می شوند. آیا این بار هم جنبش مردمی ناچار به انتخاب بین بد و بدتر است؟ به نظرم این بار رژیم ولایت فقیه است که در برابر انتخاب اجباری قرار گرفته و بزودی بازهم بیشتر در برابر چنین انتخابی قرار خواهد گرفت. جنبش مردمی نباید با همراهی با رژیم تن به انتخابات مهندسی شده بدهد و مهر مشروعیت بر آن بکوبد و به این ترتیب زمان کنونی را برای سازماندهی مبارزه در جهت کنار گذاشتن رژیم ولایت فقیه به تاخیر بیاندازد.
تصور غلطی است هر آنگاه شرکت در انتخابات مهندسی شده و یا تحریم انفعالی تنها امکان مبارزه با رژیم ولایت فقیه قلمداد شود. با وجود تنگناهایی که حاکمیت ارتجاع در همه زمینه های سیاسی ، اقتصادی و بین المللی با آن روبروست ، باید جنبش مردمی و نیروهای مترقی و مردمی و انقلابی در موضح تعرض به رژیم ولایت فقیه قرار بگیرند. تعادل قوای سیاسی در شرایط کنونی اجازه چنین تعرضی را می دهد.
بالاتر رفتن از تحریم انتخابات و ارتقا مبارزه ، با استفاده از دوره ویژه سیاسی کنونی که به احتمال زیاد به یک بحران سیاسی در جامعه ایران منجر خواهد شد ،امری ممکن و واقعی است.شرکت در انتخابات و رای به رفسنجانی ، کسی که خود از سردمداران ارتجاع جمهوری اسلامی است به عقب کشیدن مبارزه های مردم است.
پرونده انتخابات ۹۲ تا این لحظه « مهندسی شده» پیش رفته است. نامزدی رفسنجانی و حتی انتخاب شدن وی تغییری در ماهیت ضد دمکراتیک این انتخابات نمی دهد. راه حل شعار «لغو انتخابات» و برگزاری انتخابات با شرایط دمکراتیک، یعنی بدون رژیم ولایت فقیه است.