در اندوه از دست دادن مادر معینی
•
بیست و پنج سال پیش که مادر معینی در جستجوی پسرش هبت معینی، به خاوران رسید، هرگز تصور نمی کرد که نقشی تاریخ ساز در امر دادخواهی در کشورمان خواهد داشت
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۶ خرداد ۱٣۹۲ -
۲۷ می ۲۰۱٣
خبر درگذشت مادر معینی، مادر دوست و همکار عزیزمان، رضا معینی ما را هم در اندوه فروبرد. بیست و پنج سال پیش زمانی که مادر معینی در جستجوی رد گم شده پسرش هبت معینی، به خاوران رسید، هرگز تصور نمی کرد که نقشی تاریخ ساز در امر دادخواهی در کشورمان خواهد داشت. مادر معینی از بنیان گذاران مادران خاوران بود. آنها به فرمان سکوت مقامات امنیتی که به تک تک شان صادر شده بود، تن ندادند و خواستار روشن شدن حقیقت شدند. آنها درد و عزای از دست دادن عزیزشان را از حوزه خصوصی فراتر بردند و آن را به یک خواست مهم اجتماعی و سیاسی و به یک اقدام تبدیل کردند.
با شهامتی که در آن روزهای سیاه و خفقان بی همتا بود، آنها نوشتند: " ما سئوال میکنیم: کدام قانون اجازه داده است که حکم اعدام دسته جمعی صادر کنند؟" نوشتند: "ما علیه مسئولین این فاجعه دردناک اعلام جرم می کنیم و خواهان آن هستیم که اینان بازداشت و در یک محکمه علنی محاکمه گردند."
مادران به تجربه می دانستند که قدم در راه پرخطری گذاشته اند. فشارها زیاد بود و زیادتر شد. ضرب و شتم، بازجوئی، زندان، کنترل و تعقیب و دست آخر تخریب خاوران با بولدوزرهای مامورین حکومتی. بهای سنگینی را آنها برای آشکار گوئی از جنایتی که در قاموس حاکمان تاریک اندیش انکار و تحریف می شود، پرداخته و می پردازند.
در چند ماه گذشته تنی چند از مادران خاوران ما را ترک گفته اند: مادر پرتوی، مادر سرحدی و این بار مادر معینی که تصویر نگاه منتظر و تن رنجورش در خاک خاوران از عکسهای تاریخی و فراموش ناشدنی خاوران بر جا خواهد ماند. آنها تکیه گاه ما بودند و خاطرهشان هم چنین خواهد ماند.
رضای عزیز، خانواده گرامی معینی و مادران خاوران ما را در غم تان شریک بدانید.
همکاران بیداران: اصغر ایزدی، جعفر بهکیش، منیره برادران، میهن روستا، شهلا شفیق و ناصر مهاجر
|