اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٨ خرداد ۱٣۹۲ -  ۲۹ می ۲۰۱٣

بنابه گزارشات منتشر شده، کمبود نان در چهار استان و مشخصا در شهرهای ارومیه، سنندج، خوی، اشنویه، اردبیل و پیرانشهر، به یک معضل اصلی مردم تبدیل شده و با شروع اعتراضاتی، یک بحران مهم را گریبانگیر رژیم اسلامی کرده است. در یکی از این خبرها که جنبه تحلیلی هم دارد، آمده است: چنین فاجعه ای در شرایطی صورت میگیرد که خبر پرداخت هفت میلیارد دلار کمک به سوریه از سوی جمهوری اسلامی منتشر می شود و از سوی دیگر حیف و میل های میلیاردی در نهادها و ارگان های سرکوب رژیم حساب و کتابی ندارد.
این موضوع شباهتهای خیلی زیادی به فرانسه ١٧٨٩ و روسیه اوایل ١٩١٧ دارد که می دانیم مردم آن کشورها در آن سالهای مشخص چه انقلابات عظیم و ماندگاری را در تاریخ بشریت به ثبت رساندند. در سال ١٧٨٩، مردم فرانسه و مشخصا مردم پاریس و حومه که غذای اصلی شکم پرکن آنها نان بود با بحران جدی کمبود نان روبرو شدند. حکومت پادشاه لوئی شانزده که در رقابت و انتقام گیری از بریتانیا، دار و ندار مردم زحمتکش و فقیر آن مملکت را صرف کمک به جنگجویان استقلال طلب و انقلابیون آمریکا کرده بود، مورد اعتراضات شدیدی قرار گرفت که به انقلاب کبیر فرانسه منتهی شد. انقلاب ١٩١٧ روسیه هم درست با یک چنین شرایطی شروع شد. جنگ جهانی اول و پافشاری بر ادامه آن، دار و ندار مردم فقیر روسیه را خرج جنگ روسیه با رقبایش کرد. در فوریه ١٩١٧ (تاریخ قدیمی روسیه)، برابر با روز جهانی زن با بالا گرفتن بحران کمبود نان، زنان و کارگران فقیر و گرسنه دست به اعتراضات گسترده ای زدند که در عرض کمتر از یک ماه به سقوط امپراطوری تزار انجامید.
جامعه ایران امروز در یک چنین موقعیتی قرار دارد. کمبود نان، بریز و بپاشی که رژیم آدمکش جمهوری اسلامی راه انداخته است و فشار و سرکوبی که جامعه با آن روبرو است، امکان و پتانسیل رو آمدن جامعه و خلاصی از این وضعیت را دو چندان کرده است. تا ببینیم جامعه و فعالین جنبش‌های اعتراضی چه می توانند تحویل جامعه بشری امروز بدهند؟!

٢٩ مه ٢٠١٣