اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۱ خرداد ۱٣۹۲ -  ۱ ژوئن ۲۰۱٣

ایران کشور زندانی های سیاسی است. کشوری که مردمانش بوسیله مردی رهبری میشود که با تهدید و تحکم سخن میگوید. رهبری که سزای عمل مخالفین (مسالمت جو و مصلح) را با کینه و انتقامجوئی پاسخ میدهد. رژیم ایران همواره نگران قدرت یابی شهروندان خود است در نتیجه با ایجاد فضای رعب و وحشت هر فردی را که اعتراض کند مورد شدیدترین بازخواست ها قرار میدهد. حتی اگر این فرد یک آزادیخواه و یا یک وزیر سابق باشد.
ابراهیم یزدی هر دو صفت را دارد یعنی او هم یک وزیر سابق بود و هم یک آزادیخواه است. رژیم جمهوری اسلامی او را که در سنین هشتاد سالگی است مدام مورد آزار و اذیت قرار میدهد.
دکتر ابراهیم یزدی معاون نخست وزیر و وزیر امور خارجه بعد از انقلاب 1979 میباشد. او مخالف گروگان گیری بود در حالیکه آیت اله خمینی از مهاجمین به سفارت آمریکا در تهران حمایت و پشتیبانی میکرد. دکتر یزدی همواره در مقابل رادیکالیسم و افراد تندرو مقاومت نشان میداد. او (بعد از مرحوم مهندس بازرگان) رهبری (دبیر کل) نهضت آزادی ایران را بعهده گرفت و در مخالفت با کسانی که از قانون اساسی سوء استفاده می نمودند ایستادگی می کرد و همواره از حقوق جامعه مدنی دفاع بعمل میآورد. دکتر یزدی هموارد در فضا سازی جهت رشد دمکراسی و سیستم چند حزبی تلاش مینمود. او همراه با عده‍ی بیشماری از ایرانیان قربانی رژیمی است که بطور وحشیانه جنبش سبز را در سال 2009 سرکوب کرد. او که همواره در معرض تهدید و دستگیری قرار داشت سرانجام در اکتبر 2010 در مراسم ترحیم آنهم در یک منزل خصوصی به اتهام "ادای فریضه نماز غیر قانونی" بازداشت شد و به زندان مخوف و بدنام اوین منتقل گردید. او در دسامبر سال 2011 و در سن هشتاد سالگی در دادگاه انقلاب اسلامی، بدون هیچ سندی، بدون حضور هئیت منصفه و بدون وکیل مدافع به هشت سال زندان محکوم گردید. گرچه سلامتی او رو به وخامت میرود اما با روحیه ای مقاوم مبارزه خود را علیه استبداد ادامه میدهد.
در ایران همواره این امیدواری وجود دارد که مردان و زنان مدافع جنبش سبز راه او را آنهم در خط مقدم جبهه جهت دستیابی به آزادی و دمکراسی ادامه دهند.
ما با فرا رسیدن روزهای انتخابات در ایران در ماه ژوئن همراه با جامعه بین المللی باید تهور و تعهد خود را با هشیاری در حمایت از جنبش مردم ایران نشان دهیم. ما باید با صدائی رسا ، نیرومند و آشکارا از آنها حمایت و پشتیبانی کنیم.
تلاش و کوشش "پروژه جهانی مدافعان زندانیان سیاسی در ایران" که من افتخار عضویت در آنرا دارم، آنست که همواره سرکوب آزادی ها و پایمال کردن حقوق بشر در ایران را برجسته کند. هدف ما تاکید بر اهمیت مبارزه بدون خشونت در داخل و در سطح بین المللی مذاکره از طریق دیپلماسی است. ما باید با آگاهی و هشیاری خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط زندانیان سیاسی در ایران شویم. ما باید با نام و نشان واقعی با صدائی رسا در نشست های خود سرکوب همه جانبه و شرم آور رژیم را محکوم کنیم. ما باید به رژیم ایران یادآور شویم که دنیا ناظر بر اعمال آنها است و آنها باید روزی پاسخگوی رفتارشان با ملت ایران باشند.
چند مورد است که دولت کانادا میبایست رژیم ایران را جهت رفتار با مردمانش وادار به پاسخگوئی کند.
الف: دولت کانادا باید آزادی فوری و بدون قید و شرط زندانیان سیاسی را خواستار شود.
ب: دولت کانادا با تعهدات بین المللی که دارد باید با کاربرد فشار های قانونی، تحت قوانین بین المللی رژیم ایران را وادار به رعایت حقوق بشر نماید.
ج: دولت کانادا لیستی از افراد سپاه پاسداران که در سرکوب مردم نقش دارند تهیه کند و بمعرض عموم قرار دهد.
در آخر من به دفاع خود از دکتر یزدی بخاطر اینکه او الگوی مردم خود میباشد، ادامه میدهم.

ن. نوری زاده
Nourizadeh.n@gmail.com
برداشتی مستقل و ترجمه ای آزاد از مقاله‍ی باب ری (Bob Rae) نماینده مجلس از حزب لیبرال در کانادا



* fullcomment.nationalpost.com