• جمهوری اسلامی که به نیازهای مردم خود بی اعتناست و ملت خود را در مصیبت ها رها می کند، حق نمایش مردم دوستانه در کشورهای دیگر را ندارد. خرمشهر هنوز پس از هیجده سال که از پایان جنگ می گذرد، و با وجود دهها میلیارد که از خزانه کشور برای بازسازی آن برداشت شده، هنوز نیمه مخروبه مانده و نخلــستان های سوخـته خوزستان هنوز احیاء نشده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۹ شهريور ۱٣٨۵ -  ٣۱ اوت ۲۰۰۶

تخریب وحشیانه لبنان و کشتار مردم غیرنظامی و نابودسازی تاسیسات غیرنظامی توسط اسراییل بی شک از مصادیق جنایتهای جنگی بشمار می آید. ایران و همه کشورهای بانفوذ جهان وظیفه دارند از بروز چنین فجایعی جلوگیری کنند؛ و کمک رسانی به قربانیان اینگونه مصیبت ها نیز به عهده همه ملتهای با وجدان جهان است. جبهه ملی ایران یاری رسانی به مردم لبنان را توسط دولت ایران یک وظیفه وجدانی و بشر دوستانه می داند، هرچند که لبنان، در طول تاریخ، حتا یکبار به سود ایران موضع نگرفته است.

از سوی دیگر، جمهوری اسلامی که به نیازهای مردم خود بی اعتناست و ملت خود را در مصیبت ها رها می کند، حق نمایش مردم دوستانه در کشورهای دیگر را ندارد. خرمشهر هنوز پس از هیجده سال که از پایان جنگ می گذرد، و با وجود دهها میلیارد که از خزانه کشور برای بازسازی آن برداشت شده، هنوز نیمه مخروبه مانده و نخلستان های سوخته خوزستان هنوز احیاء نشده اند. شهرهای مرزی ایران که در جنگ عراق علیه ایران مخروبه شده بودند، هنوز منتظر عملی شدن شعارهای بازسازی جمهوری اسلامی هستند. مین روبی مناطق جنگی غرب کشور که بعلت نبودن بودجه رها شده، هنوز ماهانه نزدیک به دویست نفر قربانی کشته و معلول می گیرد و بخش عمده ای از زمین های قابل بهره برداری را بلااستفاده کرده است. مردم شهر بم، باوجود دهها میلیون دلارکمک فوری نقدی از کشورهای خارجی و میلیاردها کمک مردم ایران و برداشتهای کلان از بودجه کشور، هنوز از ابتدایی ترین خدمات شهری محرومند، چه رسد به بازسازی. مردم محروم بلوچستان از بی آبی رنج می برند و ریگهای روان هر روز عرصه را بر آبادی ها و شهرها تنگتر می کند؛ و حاکمیت بجای گسترش طرحهای آبرسانی و عمرانی، اشتغال زایی و تامین خدمات شهری، در آنجا قدرت نظامی خود را به رخ مردم می کشد. ولی از سوی دیگر، مردم جنوب لبنان پس از فقط دو روز از آتش بس، میلیونها دلار پول ملت ایران را بطور نقدی دریافت می کنند و بازسازی خرابه هایشان از جیب مردم محروم ایران با سرعت آغاز می شود.

اگر دولت مایل به یاری کشورهای خارجی است، باید این کار را با توجه به منافع استراتژیک ایران انجام دهد. یک و نیم میلیون پناهنده افغانی را از کشور می رانیم، در صورتیکه هیچ کمکی برای آبادانی و ایجاد اشتغال به افغانستان نکرده ایم تا برای این رانده شدگان امیدی به یک زندگی سازنده وجود باشد. با این رفتار ناهنجار، آنها یا بدخواه ما خواهند شد یا دوباره بطور غیرقانونی به کشور ما باز خواهند گشت. چرا ما به مردم ایرانی تبار تاجیکستان که از ما دور افتاده اند و اکثریتشان زیر خط فقر قرار دارند، هیچ کمکی نکرده ایم؟

درحالیکه نیمی ازمردم کشور خودمان زیرخط فقر قراردارند و بیکاری بالای ۲۵% ناشی از رکود اقتصادی، میلیونها خانواده و جوان را ناامید ومستعد آلودگی های اجتماعی کرده، و فقر و بیکاری آسیبهای اجتماعی فاجعه آمیزی را به بار آورده است؛ در حالیکه هزاران طرح عمرانی در کشور بعلت نبودن بودجه ناتمام رها شده، بانکهای دولتی بعلت ریخت و پاش های حاکمیت عملا" ورشکسته شده اند، و روزی نیست که شماری از صنایع کشور بعلت کمبود تسهیلات مالی تعطیل نشوند؛ در حالیکه کشاورزی کشور بعلت کمبود بودجه برای خرید وسایل تولید عقب نگه داشته شده، ترابری کشور که شریانهای اقتصاد بشمار میروند، بعلت کمبود شدید راه و راه آهن در سطح توجیه ناپذیری قرار دارد؛ و در حالیکه هر سال نزدیک دو میلیون از جوانان ما بعلت کمبود فضای دانشگاه سرخورده و سرگردان می مانند، برای هزینه کردن بی حساب و کتاب در خارج از کشور همیشه بودجه های کلان و پولهای بی حساب وجود دارد. با هفتصد میلیون دلار کمک نقدی به حزب الله لبنان برای بازسازی، می توان برای همه بیکاران سیستان و بلوچستان ایجاد اشتغال کرد و همه کودکان و جوانان آنجا را به مدرسه فرستاد، یا استان محروم کردستان را در مسیر توسعه و پیشرفت قرار داد، هرچند که حاکمیت میلیاردها دلار به حزب الله قول داده است.

ملت ایران باید که بداند این بودجه ها از کدام منبع و با چه اختیاراتی تامین می شوند؟ آیا حتا مجلس فرمایشی حاکمیت پرداخت آنها را تصویب کرده است؟ آیا هزینه ها حسابرسی می شوند؟ آیا معلوم است چه مقدار از پولی که از خزانه برداشت می شود بدست مردم لبنان می رسد؟ آیا ایران نمی توانست مانند همه کشورهای عربی که از ایران بی نیازتر هستند، بدولت لبنان بودجه ای اعتباری برای بازسازی اختصاص میداد که با استفاده از کالاها و توان سازندگی فعالان اقتصادی کشور خودمان مصرف میشد؟ در هر حال، با توجه به نیازها و محدودیت های شدید ایران در داخل و همچنین تعهدی که باید برای یاری رسانی به کشورهای بسیار نیازمند حوزه فرهنگی خود داشته باشد، این وظیفه کشورهای ثروتمند عرب، امریکا، اروپای غربی و کشورهای توسعه یافته آسیای خاوری است که در چارچوب یک کنفرانس بین المللی بازسازی لبنان به عهده بگیرند.

جبهه ملی ایران، درحالیکه با یاری رسانی به مردم مصیبت دیده لبنان به هیچوجه مخالف نیست، اعمال شتابزده، غیرقانونی و پرسش انگیز حاکمیت جمهوری اسلامی را محکوم میکند و هشدار می دهد که در پشت اینگونه فعل و انفعالهای فراقانونی و دخالت نهادهای خاص حاکمیت، همیشه امکان فساد وجود دارد.

جبهه ملی ایران
تهران- ۵ شهریور ۱٣٨۵