اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۷ خرداد ۱٣۹۲ -  ۱۷ ژوئن ۲۰۱٣

از مهم ترین شعارهای مردمی که پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری به خیابان ها آمدند، خواست آزادی زندانیان سیاسی بود. آزادی زندانیان سیاسی، خواست مبرم و محوری امروز است. اگر حکومت می خواهد از عواقب وخیم سرکوب خونین جنبش اعتراضی ٨٨ بکاهد، اگر حکومت در پی آن است که تنش زدایی در داخل کشور را پشتوانه تنش زدایی در مناسبات بین المللی ایران قرار دهد، اگر حکام ایران واقعا از سیاست های بحران زای سال های اخیر خود درس گرفته اند، باید زندانیان سیاسی و عقیدنی آزاد شوند. آزادی زندانیان سیاسی باید شامل پایان دادن به زندان خانگی آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد شود. همه احکام ظالمانه ای که در سال های اخیر علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی صادر شده است باید لغو شوند. از این زندانیان باید بدون هر تبعیضی اعاده حیثیت شود.
ما از رهبران اصلاح طلب و به ویژه آقای محمد خاتمی می خواهیم به خواست آزادی زندانیان سیاسی بپیوندند و با تمام قوا از این خواست حمایت کنند. بیرون بردن کشور از بحران، با ادامه اسارت زندانیان سیاسی بی معناست. جمهوری اسلامی در حالی که زندانهایش پر از کسانی است که تنها گناه آنها فعالیت سیاسی، دگراندیشی یا تعلق به اقلیت های ملی و مذهبی است، کماکان به عنوان رژیمی که فاقد پشتوانه داخلی است، موقعیت بسیار ضعیفی در گفتگوهایی خواهد داشت که در صدد پیشبرد آن با کشورهای دیگر است. از این رو، اقدام برای آزادی زندانیان سیاسی باید سرلوحه دستور کار آقای روحانی باشد.

هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
٢٧خرداد ١٣٩٢(١٧ ژوئن ٢٠١٣)