اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۰ خرداد ۱٣۹۲ -  ۲۰ ژوئن ۲۰۱٣

برای ارج گذاشتن و احترام به حرکت دادخواهانه مادران و خانواده های کشته شدگان از ابتدای تشکیل جمهوری اسلامی و برای یادآوری به برخی از همراهان که از روی ناآگاهی مواضعی نادرست می گیرند، بار دیگر مادران پارک لاله را تعریف می کنیم.

مادران پارک لاله ایران، حرکتی جوان و نوپاست و تلاش می کند در ادامه روند خود"صدایی" از "جنبش دادخواهی مادران و خانواده های آسیب دیده ایرانی" باشد. این حرکت مستقل و دادخواهانه که از تلاش گران مدافع حقوق بشر و دادخواهی تشکیل شده است، به دنبال سرکوب گسترده مردم در سال ۱٣٨٨ و با فراخوان تعدادی از زنان فعال در پارک لاله شکل گرفت و در مسیر حرکت خود، سه خواست مشخص "آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی"، "لغو مجازات اعدام"، "محاکمه و مجازات آمران و عاملان همه جنایات های صورت گرفته در حکومت جمهوری اسلامی" را تعریف کرد و در طی این ۴ سال همواره در کنار و در پیوند با خانواده ها، بر این سه خواست اساسی خود تاکید کرده است.
این حرکت خودجوش و دادخواهانه به هیچ فرد، گروه و سازمان سیاسی داخلی و خارجی وابستگی ندارد و هم چنین با افراد و گروه های وابسته به حکومت مرزبندی دارد. این حرکت خودجوش، بنیان گذار و سخنگو و نماینده ای نیز در داخل و خارج از کشور ندارد و طبیعی است، مسوولیتی هم در برابر عملکرد و دیدگاه افراد و گروه هایی که به نوعی تلاش می کنند خود را نماینده یا سخنگوی مادران پارک لاله ایران بنامند، ندارد. شایان ذکر است اگر افرادی با این نام، عملکردی یا گفتاری متفاوت با این حرکت مستقل داشتند، دیدگاه های فردی آنهاست و ارتباطی به مادران پارک لاله ندارد.   
بدیهی است، دیدگاه مادران پارک لاله تنها در بیانیه ها و از طریق سایت رسمی آن www.mpliran.org منعکس می شود. امید افرادی که به نوعی خود را به این حرکت دادخواهانه مرتبط می دانند، در کردار و گفتار و نوشته های شان دقت نمایند، تا به این حرکت مستقل دادخواهانه و به ویژه به مبارزات مادران و خانواده های کشته شدگان از ابتدای تشکیل جمهوری اسلامی آسیبی نرسانند.
ما تمام مبارزات و تلاش های مادران و خانواده های آسیب دیده ایرانی، بخصوص فعالیت های جمعی و فردی مادران و خانواده های خاوران و زندانیان سیاسی جان بدر برده را که از ابتدای تشکیل جمهوری اسلامی به اشکال مختلف در برابر بیدادگری حکومت اسلامی ایستاده اند و جنایت های آن را افشا کرده و می کنند و در این رابطه نیز دوباره آسیب های فراوانی دیده اند، را ارج می نهیم و سال ها باید کار کنیم تا بتوانیم این آموزه ها را یاد بگیریم و سرمشق خود قرار دهیم.
امید بتوانیم با بهره گیری از تمامی این تجربه های گران بها و هم چنین با کمک گرفتن از تجربیات ارزشمند دیگر جنبش های دادخواهی در سراسر دنیا و یادگیری مفاهیم حقوق بشر و دادخواهی، این حرکت مستقل دادخواهانه را در کنار تمامیخانواده های آسیب دیده در جمهوری اسلامی به پیش ببریم و شاهد رفع بیدادگری در کشور عزیزمان ایران باشیم.

مادران پارک لاله ایران
۲٨ خرداد ۱٣۹۲