اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۰ خرداد ۱٣۹۲ -  ۲۰ ژوئن ۲۰۱٣

اخبار روز: انتخابات تمام شده است و حالا برندگان انتخابات می کوشند «فیتله انتظارات» را پائین بکشند. قانونی که در هر انتخاباتی تکرار می شود. روزنامه ی آرمان که از مدافعان آقای حسن روحانی است، امروز مقاله ی زیر را منتشر کرده و دامن زدن به مطالبات را بازی «باخت - باخت» خوانده است:

توقعات مردم از روحانی را بالا نبرید
آرمان- رضا رئیسی: دولت تدبیر و امید به سر انگشت همت ملت بر مصدر امور قرار خواهد گرفت؛ دولتی که با سلف پیشین خود به لحاظ رویکرد‌ها وفق آنچه وعده داده شده متفاوت خواهد بود. از سوی دیگر سبقه و عقبه مدیریتی دکتر حسن روحانی و مشی اعتدالی وی نیز گزاره‌‌ای است که امید‌ها را فزون تر کرده و سطح توقعات نخبگان تا سطوح عام و متکثرجامعه را افزایشی فزاینده داده است. شرایط خاص و ویِژه پیرامونی و مشکلات و تنگناهای موجود اقتصادی نیز مزید بر علت شده و چشم امید بسیاری از مردم را به سمت و سوی دولت آینده معطوف داشته تا با تدابیر راهگشا برون‌رفتی از شرایط موجود به وضعیت مطلوب را رقم بزند. این مطالبات انباشته شده از یکسو نشان می‌دهد که مردم امیدواربه تغییر وضعیت و بهبود شرایط هستند و خواسته‌ها و دغدغه‌های خود را در قالب قانونی پی می‌جویند و از سوی دیگر گویای این نکته است که دولت مستعجل از همین بدو انعقاد خود کاری سخت و طاقت فرسا را در پیش رو دارد. حال نکته بسیار مهم در این خصوص برقراری تناسب میان خواسته‌ها از یکسو و ابزار پاسخ دهی مطلوب به مطالبات از سوی دیگر است به گونه‌‌ای که نه سرخوردگی در جامعه نسبت به دولت به‌وجود‌آید و نه مطالبات چنان دایره شمولی یابد که امکان جواب دهی به آن را ناممکن کند. استیلای فضای متوازن و متعادلی که بتواند رابطه‌‌ای معقول را میان مطالبات و ظرفیت‌ها برقرار کند و مجال هدر رفت پتانسیل‌ها را نداده و همه چیز را در مسیر هموار کانالیزه کند بیش و پیش از همه بر عهده نخبگان و گروه‌های مرجع سیاسی فرهنگی جامعه است. آنانی که اکنون رسالت تاریخی بر عهده دارند و به‌دور از طیفی نگری و سلیقه پردازی باید منافع ملی را سرلوحه خود قرار داده و نگذارند در همین بدو کار شکاف و گسستی میان دولت و ملت ایجاد شده و نهال امید جوانه زده هر روز بارورتر شود و اعتدال نه درشعار که در عمل رکن رکین سیاست ورزی جامعه ایرانی شود.

دامن زدن به مطالبات بازی باخت- باخت
تجربه تاریخی در دولت‌های های هفتم و هشتم گویای این واقعیت است که طیف‌های تندرو بدون توجه به واقعیات جامعه مالوف و امکانات و ظرفیت‌های دولت با طرح سونامی وار مطالبات از یکسو دولت را در تنگنا قرار دادند و با واکنش‌های ایجاد شده در سوی دیگر ماجرا ظرفیت دولت را معطوف به جمع آوری چالش‌های رخ داده میان این دو سر ماجرا کردند و در راه ایفای وظایف خطیر دولت ایجاد مانع نمودند. از سوی دیگر مردمی که با این تبلیغات پرشمار مورد هدف قرار گرفته بودند به مرور در مخیله خود چنین پنداشتند که دولت وظیفه دارد به یکان یکان این خواسته‌ها پاسخ بگوید و اکنون که نتوانسته این درخواست‌ها را به منصه ظهور برساند دچار خبط و خطایی شده و بی‌توجه به خواسته‌های عمومی بوده است. نتیجه این فرآیند در نهایت به آنجایی انجامید که توده‌های عام حامی اصلاحات انفعال گزیده و با خالی کردن میدان از سوی آنان دولتی خلاف آمال و ایده‌های اصلاح طلبان بر سر کار آمد و دود آن تندروی‌ها بتدریج به گردبادی بدل شد که بساط اصلاحات و اصلاح طلبی را تا مدت‌ها به محاق برد و حال با فضای ایجاد شده و وزیدن نسیم اعتدال در سپهر سیاست دوباره دست‌هایی به کار افتاده و این بار مطالبات پیشین را مضاف به خواسته‌های جدید در هم تنیده و همه را به یکباره روی میز ریخته و از دولت یازدهم انتظار دارد که همه معضلات و مشکلاتی که ریشه‌های چندین ساله دارد را در کمترین وقت ممکن پاسخ بگوید. تاسی به این روش نه تنها نمی‌تواند خیرخواهانه فرض شده و گویندگان آن را مصلح اندیش دانست بلکه می‌توان مدعی بود که آنان از فضای اعتدال و تعامل ایجاد شده برآشفته‌اند و قصد آنان از بیان جملات مشعشعانه و ظاهرا مردم مدارانه چیزی جز صدمه و آسیب به فضای تعاملی موجود نیست که اگر هم چنین نباشد نتیجه قطعا همین خواهد بود و نخبگان و طیف‌های مرجع جبهه اصلاحات وظیفه دارند که مانع چنین اقدامات نابخردانه شوند و در این میان باید تعارف را کنار گذاشته و از همین بدو کار نهال اعتدال و اصلاحات را مصون از آفندهای غیر همراستا و زیاده طلبانه کنند.

شیفت جامعه روی مسائل اقتصادی
از طرف دیگر اصولگرایان نیز که در میدان رقابت از قافله عقب ماندند و بعد از سال‌ها دولت را از ید اختیار خود خارج دیدند به نحوی دیگر وارد بازی طرح مطالبات شده اند. آنان در رسانه‌های خود و از سوی دیگر در صدا و سیما از همین بدو کار زوم بر سر مسائل اقتصادی را افزایش دو چندان داده‌اند و چنین به جامعه القا می‌کنند که مشکلات اقتصادی موجود با سر کار آمدن دولت به زودی حل و فصل خواهد شد. آنان این حقیقت بدیهی را متعمدانه نادیده می‌گیرند که دولت فعلی با روندهای طی شده برای ساماندهی به شاخصه‌های اقتصادی موجود کار شاق و سختی پیش رو دارد و بیش از هر چیزی سامان بخشی به شرایط موجود زمانبر بوده و نکته‌‌ای نیست که بتوان به طرفه العینی آن را رفع و رجوع کرد به خصوص که دولت آینده در سال اول تصدی خود باید ذیل بودجه تدوین شده دولت قبلی عمل کند و تا فرآیندها و ساز و کارهای خود را بر فضای اقتصادی مستولی کند حداقل یکسالی فرصت لازم است. حال معلوم نیست با توجه به این نکات رسانه‌های اصولگرا یا رسانه‌های رسمی چرا از هم اکنون بر طبل پایین آوری تورم و بیکاری و بالابری شاخصه‌های رفاه عمومی می‌کوبند. هر چه هست اکنون با سر کار آمدن دولت تدبیر و امید و نشاطی که در جامعه از هر سو جوانه زده لازم است که سیاسیون از هر طیف و جناحی فارغ از اهداف و اغراض طیفی و جناحی منافع ملی را در نظر بگیرند و تسهیل کننده این روند باشند نه آنکه در همین بدو کار با بالابردن توقعات حس ناخوشایند انفعال را بر جامعه مستولی کنند.