اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۶ تير ۱٣۹۲ -  ۷ ژوئيه ۲۰۱٣

دوستان و رفقا
همانطور که مستحضر هستید جامعه ایرانی و فعالین کارگری ایران در رابطه با مرگ افشین اسانلو فعال کارگری در زندانهای جمهوری اسلامی ایران در سوگ نشسته اند .
افشین اسانلو، ۴۲ ساله، فعال کارگری، برادر منصور اسانلو در سال ۱۳۸۸ به اتهام تبانی و اجتماع به قصد اقدام علیه امنیت ملی به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. او سال گذشته از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج برای سپری کردن باقی مدت محکومیتش منتقل شد.
در همین ارتباط خواهر افشین اسانلو، فعال کارگری به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که آنها از پزشک قانونی تقاضای رسیدگی در مورد علت مرگ برادرش را کرده اند. علت مرگ افشین اسانلو سکته قلبی عنوان شده است اما به گفته خواهر مرحوم اسانلو او هیچ سابقه بیماری قلبی نداشته و در آخرین ملاقات سالم بوده است. همچنین به گفته پرستاران بیمارستان فوت مرحوم اسانلو قبل از رسیدن به بیمارستان بوده است. خانم اسانلو در این گفتگو همچنین گفت که به آنها اجازه برگزاری مراسم در اماکن عمومی داده نشده و آنها به ناچار مراسم سوم و هفتم برادرش را در منزل برگزار خواهند کرد.
فرشته اسانلو پس از خاکسپاری برادرش در بهشت زهرای تهران گفت: پرستاران بیمارستان به ما گفتند که او را حدود ساعت ۸ پنجشنبه شب به بیمارستان آورده اند اما او مدت ها پیش از رسیدن به بیمارستان فوت کرده بوده. آنها گفتند که حتی برادرم در حد فاصل رسیدن به بیمارستان هم فوت نکرده بلکه فوتش قبل از اینها بوده است.
افشین اسانلو پیشتر و پیش از این واقعه تلخ ؛ طی نامه ای که نسخه ای از آن توسط "کمپین صلح فعالان در تبعید " منتشر شده بود , ضمن شرح شکنجه های فجیع در زندان های جمهوری اسلامی نوشته بود :
تنها گناه من پیگیری خواسته های به حقی است که کارگران شرکت واحد به آن واقف شده و آن را مطالبه می کنند . با دستگیری و زندانی کردن آنها این خواسته ها از بین نمی رود. ضرورتهایی مانند به وجود آمدن یک نهاد صنفی مستقل کارگری جهت احقاق حقوق حقه و قانونی طبق موازین وزارت کار در جهت تامین امنیت شغلی ، بهبود دستمزدها متناسب با میزان تورم، جلوگیری از پرداخت سلیقه ای حقوق و مزایا، عقد قراردادهای دائم بین کارگر و کارفرما، پایبند کردن دولت در کمک و تسهیل پرداخت بیمه تامین اجتماعی، نظارت در تعاونیهای حمل و نقل که دیگر کاملا خصوصی شده و انحصاری بهره برداری می شود و تنها نام تعاونی را یدک میکشند؛ غیر قابل انکار میباشد. همچنین نظارت در پیگیری اعمال پلیس راهها ونیروی انتظامی در وزارت راه و ترابری و مسائل صنفی از این دست که طبق موازین قانون کار بوده و اگر اجرایی شود نه تنها امنیت ملی به خطر نمیافتد بلکه سبب رشد و بهره وری هر چه بیشتر این صنعت سود ده و ملی میشود.
گروهی از فعالان کارگری برجسته و زندانیان سیاسی از زندان اوین در تاریخ ۲۴ ژوئن ۲۰۱٣ نوشته اند که مرگ افشین اسانلو تنها آخرین قسمت از سریال طولانی مرگ زندانیان سیاسی می باشد؛ اکبر محمدی، امیر حشمت ساران، زهرا بنی یعقوب، امید میر صیافی، هدی صابر، محسن دکمه چی، ستار بهشتی و بسیاری از زندانیان دیگر نیز در گذشته به همین سرنوشت دچار می باشد.
رضا شهابی , بهنام ابراهیم زاده , شاهرخ زمانی , پدرام نصراللهی و بسیاری دیگر از فعالین کارگری نیز هم اکنون در شرایط وخیم در زندانهای جمهوری اسلامی ایران به سر می برند .
همچنین اخیرا احکام حبس برای بسیاری از فعالین کارگری کرد به اتهام اقدام علیه امنیت ملی , تنها با دستاویز به عضویت اینان در "کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری" توسط دادگاههای رژیم, صادر شده است که در این رابطه می توان از بهزاد فرج اللهی , وفا قادری و غالب حسینی و بسیاری دیگر نام برد.
فشار و سرکوب در ایران به فعالین کارگری ختم نمیشود .
آرش صادقی دانشجوی در بند , ماههاست که در زندانهای انفرادی محبوس میباشد و نزدیک به یکماه است که در اعتصاب غذا به سر می برد .
محمد رضا پورشجری , وبلاگ نویس دیگر زندانی سیاسی است که به جرم مقالاتش در وبلاگ " گزارش به خاک ایران " محبوس میباشد . علیرغم گزارشات متعدد مبنی بر وخامت حال نامبرده ؛ هیچ اقدامی توسط مسوولان زندان رجایی شهر در خصوص درمان وی انجام نمی شود .
اگر وکلایی چون نسرین ستوده , عبدالفتاح سلطانی , هوتن کیان و بسیاری دیگر را هم به این لیست اضافه کنیم ؛ می توان کلکسیونی کوچک از جامعه ایرانی را در زندان متصور شد .
جمهوری اسلامی ایران، در میان دیگر سیاست ها و اقدامات سرکوبگرانه خود، به دنبال تحمیل یک استراتژی مرگ آرام و تدریجی به زندانیان سیاسی، از طریق شکنجه های شدید، غفلت های پزشکی و بدرفتاری شدید توسط مقامات زندان می باشد.
اخیرا در همین راستا یک نهاد غیر دولتی به نام " کارگران امریکا علیه جنگ " طی نامه ای به رهبر جمهوری اسلامی ایران نوشته بود :
ما خواستار تحقیق بین المللی مستقل در مورد مرگ افشین اسانلو و شرایط زندانیان سیاسی هستیم. ما از حکومت شما می خواهیم تا فورا به اعدام، شکنجه و بدرفتاری با فعالان کارگری و همه زندانیان سیاسی پایان دهد و فوری و بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی در ایران را آزاد نماید. ما از دولت ایران می خواهیم حق تشکل، تجمع و آزادی تشکل و بیان که بعنوان استانداردهای بین المللی کار توسط سازمان جهانی کار منعکس شده اند را به رسمیت بشناسد.
در همین راستا گروهی از فعالین مدنی ایرانی در خارج از کشور ؛ گرد هم آمده اند تا در یک کمپین بین المللی به نام " بیایید نجاتشان دهیم " ؛ به یاری این زندانیان بشتابند.
برنامه این کمپین , تلاش برای اطلاع رسانی و برگزاری تجمع های اعتراضی در کشورهای مختلف نسبت به رفتار وحشیانه با زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران است .

حمایت از زندانیان سیاسی در ایران یکی از ماموریتهای "کمپین صلح فعالان در تبعید است " که اوایل آوریل سال ۲۰۱۲ توسط گروهی از فعالان در تبعید ایرانی در دهلی نو اعلام آغاز به کار کرده بود .
کمپین صلح فعالان در تبعید پیشتر حمایت همه جانبه خود را از کارزار جهانی " بیایید نجاتش دهید " اعلام کرده است .
در همین راستا این کمپین ضمن محکومیت استراتژی مرگ تدریجی رژیم در قبال زندانیان در ایران ؛ در دفاع از مظلومیت کارگران و فعالان مدنی در ایران ؛ از مسوولان و تصمیم گیرندگان " کنگره سراسری اتحادیه های کارگری در هند " دعوت می کند که در قبال این رفتارهای غیر انسانی جمهوری اسلامی ایران به موضعگیری پرداخته و در راستای هر چه قدرتمندتر کردن این کارزار جهانی و برگزاری تجمعات اعتراضی در دهلی نو یاری رسان باشند .
ما خواهان تحقیق دقیق توسط نهادهای بین المللی در خصوص مرگ آقای افشین اسانلو و بررسی وضعیت سایر زندانیان در بند در زندانهای جمهوری اسلامی ایران بوده و در این مسیر برای تقویت این کارزار چشم یاری از آن نهاد داریم.

با تشکر
ونداد اولادعظیمی
سخنگوی کمپین صلح فعالان در تبعید