اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۴ شهريور ۱٣٨۵ -  ۵ سپتامبر ۲۰۰۶

ادعاها و سخنان فاطمه ی رجبی همسر سخنگوی دولت در محکومیت دولت ها و دولتمردان پیشین   تمامی ندارد، گویی قصه های این شهرزاد قصه گو تنها می تواند همسر خود را به خواب برد. از زمانی که رجبی شروع به انتشار مقالاتی در خصوص دولت خاتمی و هاشمی کرد پاسخ هایی گاه نرم و گاه تند نسبت به این اظهارنظرها عنوان شد. سخنان رجبی شاید از آن جهت تامل برانگیز است که وی نه تنها نکته ای مثبت در نوشته های خود نسبت به عمل کرد گذشته ابراز نمی کند بلکه تمامی اشخاص را متهم به بی کفایتی نموده و آنان را عامل عقب افتادگی کشور معرفی میکند .
سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که چگونه فاطمه رجبی چنین مقالاتی را منتشر می کند در حالی که همسر وی از برخی جراید به دلیل انتقاد از دولت اعلام جرم کرده است؟ اگر انتقاد در این روزگار جرم محسوب می شود چرا همسر سخنگوی دولت مورد بازخواست واقع نمی شود؟ البته در اصل این موضوع که آیا اصولا صحیح است برخوردی این چنینی با رسانه های کشور داشت ابهام و غموض به چشم می خورد اما اگر چنین تصمیمی اتخاذ شده است چرا تنها بعضی روزنامه ها و خبرگزاری ها دامن گیر آن شده اند؟ آیا سخنان ایشان مصداق عینی تشویش اذهان عمومی به شمار نمی رود؟ وی در مقالات خود تا بدانجا پیش رفته که حتی درخواست خلع لباس شدن آقای خاتمی را مطرح می کند. آیا چنین درخواستی تنها به این علت که خاتمی به آمریکا سفر کرده است نمونه ی عینی افترا و تشویش نیست؟ ادعاهای مطروحه تا آنجا گران آمده است که برادر وی با ارسال نامه ای به دفتر آقایان خاتمی و هاشمی از آنان به علت صحبت های خواهر خود عذرخواهی کرد و جالب آنکه چندی بعد فرزند الهام در حمایت از مادر خویش از دایی خود انتقاد می کند !!
باید توجه داشت باز بودن فضای نقد قطعا به پیشرفت امور کمک خواهد کرد و همان طور که بارها و بارها گفته اند و گفته ایم انتقاد باید منصفانه و بدون غرض ورزی باشد. احمدی نژاد در مصاحبه ی مطبوعاتی خود در پاسخ خبرنگاری که از وی دلیل شکایت سخنگوی دولت از رسانه ها را جویا شده بود گفت: "این هم در پاسخ شما روزنامه نگاران است که از ما انتقاد می کنید!!" اگر فضای فعلی نقدی را برنمی تابد و از نقادان شکایت می کند باید پاسخی مناسب در خصوص مشوش گران اذهان نیز داشته باشد. اگر قرار است با انتقاد برخورد شود باید شرایط برای همه یکسان باشد .
گر حکم شود که مست گیرند       در شهر هر آنکه هست گیرند
اگر صحبت های فاطمه رجبی به مذاق عده ای خوش می آید و حاضر نیستند با آن برخورد کنند بی شک باید آگاه باشند که افراد بسیاری از تخریب شخصیت خود در این سخنان دل گیرند. اگر خانم رجبی ادعاهایی دارد چرا هیچ گاه به طور مستند و با دلیل و مدرک آنها را بیان نمی کند؟ چنین روش و طرز بیانی تنها واژه ی رجزخوانی را تداعی می کند .
اصولا ایجاد چنین فضایی نه تنها نشان دهنده ی فرهنگ پایین گفتگوی آزاد برخی افراد است بلکه زمینه های خشم و حس انتقام جویی افراد را نیز شعله ور می سازد. اگر قرار بر این باشد که هر کس پس از دست یابی به قدرت قصد تخریب چهره ی اسلاف و پیشینیان را داشته باشد پس این کشور چه زمان قادر خواهد بود رنگ دوستی و محبت را به خود بیند؟ شاید یکی از دلایلی که باعث شده است پس ار گذشت صد سال از انقلاب مشروطیت هنوز نتوانیم به فضای گفتمان دموکراتیک دست یابیم یک سویه نگریستن و عدم نقد منصفانه است .
به جاست آقای الهام به جای آنکه در پی منتقدان دولت باشد در جستجوی کسانی باشد که در تلاش اند از آب گل آلود ماهی صید کنند. شاید جستن چنین اشخاصی برای ایشان چندان دشوار نباشد. آقای الهام، اگر کمی به اطراف خود بنگرید اینان را می یابید .
به عنوان یک راهکار و پیشنهاد و به توجه به این که این روزها بازار درخواست برای مناظره های تلویزیونی داغ است معتقدم خانم رجبی به جای نگارش مقالاتی این چنینی ادعاهای خود را با دلایل و مدارک کافی در یک برنامه ی تلویزیونی مطرح سازد تا مشخص شود در این بازار مکاره ی سیاست چه کسانی صادق اند .