اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۵ مرداد ۱٣۹۲ -  ۶ اوت ۲۰۱٣

«ای کاش نباشد که این روش و منش بیش از این بپاید» که هنرمندان در بستر بیماری و عسرت بمیرند و دولتمردان در مصدر عزت و ثروت.
این دیگر چه شیوه ایست! مصادره ی عزت و استقلال قلم و اندیشه ی یک هنرمند خاموش. بی شک این روشی ست ناپسند و دور از اخلاق و معرفت.
با درود فراوان به ارواح تمام هنرمندان و اندیشمندان که در «غریب غربت خانه» در عمیق انزوا و سکوت چون شمع سوختند و آرام آرام جان باختند.
با اندوه فراوانی که در جان دارم چه دشوار است نوشتن بر نبود هم ذات ام «محمود» پسر شیطان و دوست داشتنی خانواده. اما...! برای رفع هرگونه شبهه ای برای گرامی داشت حرمت و نجابت قلم او مرا گریزی نیست. جز این پیام دست و پا شکسته ی پرشتاب.
مرگ مظلومانه ی «محمود استاد محمد» من را به یاد مرگ «سعدی افشار، مهری مهرنیا، پرویز یاحقی، عباس نعلبندیان، هوشنگ گلشیری» و ده ها نفر، شاید صدها نفر دیگر می اندازد. مرگ خاموش در بستر، آنهم «در غریب غربت خانه» می تواند جانکاه ترین باشد.
به جا می دانم که از تمام دوستان، پیر و جوان «برخی بیمار» تشکر کنم که در گرمای مردادی «محمود» را در تراژدی «آخر بازی» مشایعت و بدرقه کردند. همینطور تشکر خانواده «استاد محمد» را ابراز و تقدیم می کنم به تمام دوستان و پیش کسوتان که پیام های تسلیت و همدردی فرستادند و خاطره ی «محمود» نازنین را گرامی داشتند. سلامتی و سرخوشی همیشگی همه ی آنها را آرزو داریم.

اما... پیام آقای رئیس جمهور!!
پیام تسلیت رئیس جمهور احمدی نژاد؟ این دیگر چه صیغه ایست؟ این عمل ایشان در آخرین روزهای ریاست جمهوری نه تنها حرکتی فرهنگی نبود که بغایت غیرفرهنگی و سبب آزار خاطر «محمود» و همفکرانش شد. انگاری ایشان نمی دانند که دولتمردان ایشان دایره ی خط قرمزها را تا آنجا تنگ کردند که مفر تنفس هنرمندان را بستند، وقتی به دلیل انواع سانسور رابطه ی شاعر و نویسنده با مخاطب اش «جامعه» قطع می شود، نتایجی جز این حاصل نمی شود. گویا ایشان نمی دانند که «محمود استاد محمد» بدلیل عدم رسیدگی پزشکی و نبود دارو از دست رفت. جهت اطلاع ایشان و مسئولین بعد از ایشون کم نیستند هنرمندان و اندیشمندانی سالخورده تر و جوان تر از «محمود» که بی هیچ پشتیبانی و بیمه ای بیمار و بستری هستند و هم اکنون لنگ اجاره ی خانه. و جهت اطلاع بیشتر ایشان و مسئولین بعدی، در کشورهای پیشرفته کم نیستند هنرمندانی که روی صندلی چرخدار هنوز هم به خلاقیت مشغولند.
«ای کاش نباشد که این روش و منش بیش از این بپاید» که هنرمندان در بستر بیماری و عسرت بمیرند و دولتمردان در مصدر عزت و ثروت.

ف ـ آرش
آرش استاد محمد