اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۵ شهريور ۱٣٨۵ -  ۶ سپتامبر ۲۰۰۶

دیروز کاک مسعود بارزانی رئیس حریم کردستان فدرال در عراق در یک نطق کوتاه درمجلس حکومت فدرال و دربرابر خبرنگاران گفتند: "(سه‌رده‌می زمانی هه‌ڕه‌شه‌ نه‌ماوه‌ و هه‌ڕه‌شه‌ش له‌ که‌س قبووڵ ناکه‌ین، یعنی دیگر زمان تهدید و ارعاب بسر آمده و ما هم از کسی این تهدیدها را نمی پذیریم و یا از این تهدیدها نمی حراسیم". این بیانات به احتمال قوی سر نخی به دست دشمنان خلق کرد خواهد داد که از چپ و راست به فدرالیسم و عمل بجا و درست کردها حمله کنند. واقعیت امر این است که ملتهای عراق، همانند دیگر ملیتهای منطقه، دهها سال تحت ظلم و ستم جنایت کاری بودند که هر چیزی را برای این ملتها دیکته می کرد و کوچکترین اعتراض به حق کشی و نابرابری را، در گلو خفه می نمود. این صدام حسین تکریتی بود که نسل کشی سیستماتیکی را بویژه در خطه کردستان آغاز کرد و با سر به نیست نمودن حدود بیش از صد و هشتاد دو هزار کرد، فقط در یک برهه از زمان حکومتش، می خواست این وظیفه نا مقدس را بپایان برساند و عراق را یک ملتی کند که خوشبتانه عمر دیکتاتوریش کفایت نکرد. اکنون این پرسش مطرح است: آیا به صلاح خواهد بود، پرچمی را که صدام دیکتاتور طراحی نموده و در حقیقت پرچم حزب بعثی او است، بعنوان پرچم ملتهای آزاد شده از یوغ این جانی دیکتاتور و قلدر زمان، مجددا در عراق به احتزاز درآید؟ به نظر من این موضوع، همانند آن می ماند که ما پس از نابودی جمهوری اسلامی، سرود الجزه الجزه را سر دهیم و مجددا یک جمهوری اسلامی از نوع دیگرش را بخواهیم! بدون شک چنین کاری تهمت بخاک پاک جان باختگان راه آزادی ملتهای منطقه خواهد بود. پس قاطعیت مسعود بارزانی لایق ستایش است .
 
هموطنان گرامی، این اولین بار نبوده ونیست که مسعود بارزانی نکات گرهی و مهمی را به سود ملت کرد بیان می دارد و درآن راستا گام می نهد. من در مقالات پیشینم در رابطه با مسئله فدرالیسم درعراق و تهدیدهای مکرر ایران و ترکیه و سوریه به نظرات درست کاک مسعود و مام جلال اشاره نموده ام و خوشبختانه این رهبران محترم خلق ستم دیده بخشی از مردم کرد بر موضع   خود و خواستهای پیشنهادی برای ملت ما تأکید ورزیده اند و با استدلال و منطق بخش عمده آن خواستها را به کرسی نشانده اند. این بار هم به یک مسئله حیاتی و از نظر پرینسیپ اجتماعی بسیار درست می رسیم که بنا بر این مثل معروف که گویند: "آزموده را باز آزمودن خطا است". ملت کرد نمی خواهد، آزموده را از نو بیآزماید. بدیگر سخن، استفاده از پرچم صدام حسین در عراق، نادیده گرفتن خون قربانیان انفال وصدها هزار جانباخته دیگر در راه آزادی است. اگر دشمنان نمی خواهند و نمی توانند این نوع تصمیمات را بشنوند و ببینند و به هر وسیله و کنایه ای قصد چوب توی کار شکستن دارند و ممانعت بعمل می آورند، آن دیگر به وجدان سیاسی آنها مربوط می شود. اما ما ملت کرد درهر بخش ازکردستان وظیفه ملی خود می دانیم که با تمام قوا از نکات مثبت طرح شده برای تحقق بخشیدن به حقوق انسانی همه ملیتها و این عمل بجا برای احترام به خون پاک، جان باختگان در راه آزادی و دمکراسی پشتیبانی نموده و اقدام درست کاک مسعود بارزانی را بستائیم. ازاین رو ما (خود و بخشی از کردهای مبارز و دمکرات ایران و سراسر منطقه) از همه روشنفکران و مبارزان راه آزادی ملیتهای تحت ستم می طلبیم که از بیانات و عمل کاک مسعود بارزانی، رئیس حریم کردستان عراق در رابطه با، نه به پرچم صدام حسین، حمایت کنند و همچنین به پرچم همه دیکتاتورهای منطقه نه بگویند .
ما از پارلامنت عراق می خواهیم، هرچه سریع تر طبق ماده ۱۲ قانون جدید آن کشور، طرح پرچم جدید عراق را که مورد حمایت همه ملیتهای آن کشور باشد، به تصویب برسانند و با این کار بجا و درست جلو بهانه و طرح احتمالی شعار تجزیه طلبی از طرف دیکتاتور تراشان و دشمنان ملتهای این سر زمین را سد کنند. رئیس حریم کردستان عراق درادامه سخنانش، مکرر تکرار کرده که: "ئێمه‌ به‌شێکی هه‌ر گرنگین له‌ ده‌وڵه‌تی عێراقی فیدراڵ، یعنی تأکیدا ما بخش مهمی از دولت و کشور فدرال عراق هستیم". آنچنان از سخنان کاک مسعود تفهیم می شود: ایشان هیچ گونه مخالفتی با پرچم عراق نشان نداده اند، بلکه مخالفت ایشان با پرچم بعثی های عراق است که به دست خط و دستور صدام حسین جنایتکار نوشته و به احتزاز در آمده بوده. ایشان در رابطه با پائین آوردن پرچم بعثی عراق از روی ادارات گفته اند: "هیچ کاتێکیش ئاڵای عێراق کێشه‌ی ئێمه‌ نه‌بووه‌، چونکه‌ ئاڵای به‌عس له‌هه‌رێمی کوردستان هه‌ڵنه‌دراوه‌ تاکو ئێمه‌ بیهێنینه‌وه‌ خواره‌وه‌، به‌ڵکو ئێمه‌ داوامانکردووه‌ ئاڵایه‌کی تازه‌ بۆ عێراق دروستبکرێت بۆ ئه‌وه‌ی ئێمه‌ هه‌ڵیده‌ین. یعنی در واقع هیچگاه پرچم عراق مورد منازعه و دعوای ما نبوده زیرا پرچم بعثی در حریم کردستان به احتزاز در نیآمده که ما آن را پائین بیاوریم، بلکه ما تقاضا کرده ایم یک پرچم جدید برای عراق تهیه شود که ما آن را برفراز ادارات نصب کنیم". ایشان تأکید کردند: "اگر ضرورت پیدا کند که ما پرچم عراق را بر بالای ادرات دولتی نصب کنیم، تا زمان تصویب پرچم و سرود ملی نو، از طرف پارلامنت، همان پرچم ۱۴ تموز سالهای ۱۹۵٨ تا ۱۹۶٣ را به احتزاز در خواهیم آورد". نقل به معنی و مطالب نقل قولی فوق از پیامنیر گرفته شده است .
   
راست پرچم عراق در خلال سالهای ۱۹۵٨ تا ۱۹۶٣ و چپ پرچم کوردستان
در این رابطه رسانه های گروهی ایران با استناد به خبرگزاری های جهان می کوشند با کنایه این اختلافات کوچک را یک معضل بزرگ نشان دهند و آن را در اذهان عمومی یک مشکل لاینحل بنمایانند. در صورتیکه این طور نیست، بلکه مشکل ما کردها و دیگر ملتهای منطقه، ناسیونالیستهای تمامیت خواه و رژیمهای دیکتاتوری مرکزیت گرا هستند، نه پرچم عراق یا پرچم کردستان. بدون تردید این مشکل با رأی و تصویب مجلس مردمی عراق در باره پرچم   جدید و سرود ملی جدید حل خواهد شد. پس درد این آقایان در آن است که می ترسند این شتر دمکراسی درب خانه آنها نیز زانو بزند. همانگونه که کاک مسعود گفته اند: این مسئله قبلا با رئیس جمهور عراق و با نخست وزیر آن کشور در میان گذاشته شده و هیچ هم نمی تواند مشکل زا باشد. ایرنا رسانه خبری جمهوری اسلامی در پایان سم پاشی خود معترف است که: "پرچم کنونی عراق همان پرچم دوران ریاست جمهوری صدام حسین است. این پرچم از سه باند رنگی افقی قرمز، سفید و سیاه، سه ستاره و نام "الله اکبر" به رنگ سبز، بر روی آن تشکیل شده است." این مطلب از اخبار روز نقل قول شده است. پس مسئله ای که رئیس حریم کردستان در عراق فدرال مطرح کرده اند، مبنی بر اینکه ما پرچم صدام حسین را به احتزاز در نمی آوریم، عمل بسیار درست و منطقی است .
امیدواریم مشکلات عراق به این زودی ها حل شود و حق به حق دار برسد .
ما نمی گوئیم، مشکل عراق از بین برود تا دشمنان آزادی کور شوند، بلکه    ما می گوئیم، مشکل عراق حل شود، تا آنها سر عقل بیآیند و بفهمند که زمان تهدید و قلدری سپری شده است .
 
هایدلبرگ آلمان فدرال بتاریخ ۵ سپتامبر ۲۰۰۶