• جامعه ی جهانی بهائی می‌گوید قتل یک بهائی سرشناس در روز شنبه در شهر بندرعباس، در جنوب ایران، باید به عنوان یک جرم ناشی از نفرت بررسی و فوراً مورد رسیدگی قرار گیرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۷ شهريور ۱٣۹۲ -  ۲۹ اوت ۲۰۱٣

نیویورک – جامعه ی جهانی بهائی می‌گوید قتل یک بهائی سرشناس در روز شنبه در شهر بندرعباس، در جنوب ایران، باید به عنوان یک جرم ناشی از نفرت بررسی و فوراً مورد رسیدگی قرار گیرد.

بانی دوگال، نماینده ی ارشد جامعه ی جهانی بهائی در سازمان ملل متّحد، گفت: «تقریباً شکی نیست که قتل آقای عطاءالله رضوانی با انگیزه ی تعصّب دینی انجام شده است. بنابراین لازم است که حکومت در بالاترین رده های خود، به موجب وظایف بین المللی‌اش، بدون تأخیر به این مسئله رسیدگی کند.»
«در سال های اخیر، روحانیون و مقامات ایران، با استفاده از منبر و رسانه های مورد حمایت دولت، در صدد ایجاد جوی از نفرت علیه بهائیان بوده اند.»
«دولت رئیس جمهور حسن روحانی که به تازگی استقرار یافته، اکنون گزینه ی روشنی دارد. یا با ادامه به روش پیشینیان خود، بگذارد چنین رویدادهایی در مصونیت قضائی انجام شوند و به جهان نشان دهد که هیچ چیز تغییر نکرده است؛ یا تعهدش را به بر پا داشتن عدالت و تأمین حقوق بشر برای همه ی ایرانیان به نمایش بگذارد.»
گزارش های رسیده از ایران حاکی از آن است که آقای رضوانی توسط مهاجمان از پشت سر مورد اصابت گلوله قرار گرفته است. ظاهراً او را مجبور کرده‌اند تا در محل خلوتی در نزدیکی ایستگاه راه آهن در حومه ی بندرعباس رانندگی کند. پس از این که او روز شنبه به خانه بازنگشت روز یکشنبه جسدش پیدا شد.
قتل آقای رضوانی پس از مجموعه رویدادهایی صورت گرفت که ظاهراً با هدف مجبور کردن او و خانواده اش به ترک شهر طراحی شده بود. او اخیراً از سوی عاملان وزارت اطلاعات تحت فشار قرار گرفته بود و به تحریک آنها از کاری که در سازمان تصفیه آب داشت برکنار شد و افراد ناشناسی هم تماس های تلفنی تهدیدآمیز با او گرفته می شد. در پس‌زمینه ی همه ی این وقایع، حملات منبری روحانیون محلی به بهائیان در چندین سال گذشته قرار دارد.
از سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۵) در ایران، حداقل ۹ بهائی به قتل رسیده یا در شرایط مشکوک درگذشته اند و ۵۲ نفر دیگر مورد تهاجم فیزیکی از سوی عاملان حکومت و مأموران لباس شخصی یا مهاجمان ناشناس قرار گرفته اند؛ همه ی این رویدادها بدون پیگرد مانده است.
خانم دوگال ضمن اشاره به این که بازماندگان او یک همسر و دو فرزندش هستند، گفت: «آقای رضوانی فردی شناخته شده و مورد احترام شهروندان عادی بندرعباس و به امانت و خدمت به دیگران معروف بود.»
او افزود: «اما نیروهای بدخواه به دنبال بیرون راندن او از شهری بودند که او تنها می خواست به آن خدمت کند، بدخواهی آنها سرانجام به مرگ نابهنگام او منجر شد.»