اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۱ شهريور ۱٣۹۲ -  ۲ سپتامبر ۲۰۱٣

۱۰ شهریور ۱٣۹۲- عدالت برای ایران مطلع شد که نیروهای امنیتی مانع ورود خانواده های جانباختگان کشتار وسیع زندانیان سیاسی در سال ۱٣۶۷ به گورستان خاوران در روز جمعه، ٨ شهریور شدند.
منصوره بهکیش، یکی از فعالین گروه مادران خاوران در گفت و گو با عدالت برای ایران گفت: ” وقتی ما رسیدیم به در ورودی خاوران، نگذاشتند برویم داخل و در را بستند. برخی از خانواده ها که قبل از ما آمده بودند را هم برگردانده بودند و آنها هم از بالای دیوار گل پرت کرده بودند به داخل. البته اینها گل ها را هم دائم جمع می کنند که آنجا نماند. گل که اسلحه نیست اما آنها گل های ما را هم می گیرند و درباره اش بازخواست می کنند. از گل های ما هم می ترسند. از اینکه خانواده ها حتی ده دقیقه دور هم جمع شوند می ترسند.”

وی در مورد حضور ماموران امنیتی در روزی که خانواده ها برای یادبود کشته شدگان به خاوران رفته بودند گفت: “به نسبت سال قبل که در جاده ماموری نبود اما امسال زیر درختها هم مامور گذاشته بودند. مامورها در را بسته بودند و جوانها را که می خواستند بروند تو بازخواست می کردند و ازشان کارت شناسایی می خواستند. ما هم اعتراض کردیم. ”
منصوره بهکیش و چند تن دیگر از اعضا خانواده کشته شدگان تابستان ۱٣۶۷، چند هفته پیش، توسط ماموران وزارت اطلاعات احضار و تهدید شده بودند که به خاوران برای برگزاری مراسم یابود نروند و حتی در خانه خود نیز مراسمی برگزار نکنند.

تخمین زده می شود که درتابستان ۱٣۶۷، بین ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ زندانی سیاسی در سراسر ایران اعدام شده اند. زمان، چگونگی مرگ و محل دفن اعدام شدگان از خانواده های آنها پنهان نگه داشته شد. از سال ۱٣۶٨، خانواده ها اولین جمعه شهریور ماه را به عنوان سالگرد عزیزانشان گرامی داشتند و امسال نیز قرار بود بیست و پنجمین سالگرد اعدامها، در گورستان خاوران، انجام شود اما براساس اطلاعات رسیده به عدلت برای ایران، وقتی خانواده ها قصد ورود به خاوران را داشته اند، نیروهای امنیتی با بستن راههای ورودی، از داخل شدن آنها و برپایی مراسم جلوگیری کرده اند.
مادران خاوران گروهی است که از مادران، فرزندان و سایر اعضای خانواده های زندانیان سیاسی دهه ۶۰ که توسط مقامات جمهوری اسلامی شکنجه و اعدام شده اند تشکیل شده است. این گروه مدنی هر سال تلاش می کند یادبود کشته شدگان سال ۶۷ را در گورستان خاوران، جایی که تعداد زیادی از اعدام شدگان به طور جمعی دفن شده اند را با گلباران مزار کشته شدگان و حضور در این گورستان برگزار کند. علیرغم ماهیت صلح آمیز این کار، فعالان گروه مادران خاوران در این سالها با تهدید، ضرب و شتم ماموران امنیتی و بازداشت و حبس مواجه شده اند.

در خرداد ماه امسال، سازمان عدالت برای ایران به همراه ۱۴ سازمان بین المللی و منطقه ای زنان، مادران خاوران را برای دریافت جایزه حقوق بشر سازمان ملل متحد سال ۲۰۱٣ کاندید کرد.
عدالت برای ایران از گزارشگران ویژه سازمان ملل می خواهد جمهوری اسلامی را به پاسخگویی به بازماندگان و خانواده های کشته شدگان درباره روشن شدن کشتار۶۷ و معرفی آمران و عاملان آن ملزم کند. عدالت برای ایران همچنین از گزارشگران سازمان ملل می خواهد حکومت ایران را به احترام به حق بازماندگان برای عزاداری و برای دانستن حقیقت مرگ عزیزانشان و مکانی که دفن شده اند ملزم کند. عدالت برای ایران مایل است به اطلاع گزارشگران ویژه برساند که کشتار ۶۷، فقط یک جنایت علیه بشریت مربوط به گذشته دور نیست، بلکه یک نقض مداوم حق بازماندگان برای دانستن، برای عزاداری و برای تجمع مسالمت آمیز است.

به علاوه، عدالت برای ایران نگرانی عمیق خود را از انتصاب مصطفی پورمحمدی، عضو کمیسیون مرگ در سال ۶۷، به وزارت دادگستری از سوی رییس جمهور جدید، حسن روحانی ابراز می دارد. کمیسیون مرگ که با فتوای رهبر سابق جمهوری اسلامی در سال ۶۷ تشکیل شد، پس از چند سوال پیرامون عقاید سیاسی یا مذهبی زندانیان، تصمیم به اعدام یا زنده ماندن زندانیانی که پیش از آن به حبس محکوم شده بودند می گرفت. پورمحمدی، همچنین مسئول امور خارجی وزارت اطلاعات، در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی بوده است. در این دوران، چندین نفر از مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی در خارج از کشور ترور شده اند و براساس حکم دادگاهی در آلمان مربوط به پرونده میکونوس، وزارت اطلاعات در این ترورها دست داشته است. انتصاب اخیر پورمحمدی به وزارت دادگستری نشانه روشنی برای تداوم مصونیت مرتکبان جنایت علیه بشریت در ایران و محرومیت خانواده های قربانیان ازدسترسی به حقوق اولیه انسانی خود است.

به: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره اعدامهای فراقانونی، گزارشگر ویژه برای دادخواهی، گزارشگر ویژه حق تجمع مسالمت آمیز، گروه ویژه ناپدید شدگان قهری و گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران