من خیسِ هوای دلِ بارانیِ خویشم
کریم سهرابی
•
من خیسِ هوای دلِ بارانیِ خویشم
ویرانه ام و شاهدِ ویرانی خویشم
در گردنِ معشوق، مرا راه ندادند
یاقوتم و آزرده ز ارزانی خویشم
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۱۹ شهريور ۱٣۹۲ -
۱۰ سپتامبر ۲۰۱٣
من خیسِ هوای دلِ بارانیِ خویشم
ویرانه ام و شاهدِ ویرانی خویشم
در گردنِ معشوق، مرا راه ندادند
یاقوتم و آزرده ز ارزانی خویشم
دیریست مرا لایق پابوس ندانست
پابوسِ خیالِ مَهِ کنعانی خویشم
اینک من و بی مهریِ محبوب و دلِ تنگ
در مانده به کارِ دلِ بارانی خویشم
با غصه ی تنهائی و بی دوست شب و روز
در چنبره ی پوچی و پایانی خویشم
رفتم به درِ کعبه و جز سنگ ندیدم
خُرسند ز بر گشت و پشیمانی خویشم
این بارِ امانت که سپردی تو ،به یاغی
خجلت زده از طاقتِ انسانی خویشم
دکتر کریم سهرابی-کالیفرنیا
|