• عده ای از بازماندگان قتل های سیاسی دهه ی ۶۰ در نشست جانبی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواهان دادخواهی شدند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۱ شهريور ۱٣۹۲ -  ۱۲ سپتامبر ۲۰۱٣

اخبار روز - گزارش دریافتی: بیست و چهارمین اجلاس شورای حقوق بشرسازمان ملل روز۹ سپتامبرکارخود را دردفتر اروپائی این سازمان در ژنو آغازکرد.

جمعی از خانواده های جانباختگان کشتار دهه شصت، در روز ۱۰سپتامبر کنفرانس خود را در ارتباط با مسئله دادخوهی این جنایت هولناک آغاز کردند، درابتدا آقای حماد شیبانی با خوش آمد گوئی به معرفی سخنرانان پرداخت وضمن همدردی با خانواده های قربانیان به حمله و کشتارساکنان کمپ اشرف اشاره کرد واین کشتاررا محکوم نمود.
اولین سخنران این کنفرانس آقای مختار شلالوند برادر حمزه شلالوند از جانباختگان کشتارسال ۶۷ بود. وی ضمن انتقاد به محافل حقوقی ببن المللی اعلام کرد که این کشتارهولناک نه فقط نقض حقوق بشر بلکه مصداق بارز "جنایت علیه بشریت" است. کشتارو گروگانگیری پناهندگان سیاسی ساکن قرارگاه اشرف را در همان راستا و نشانه تداوم همان سیاست ضد انسانی رژیم جمهوری اسلامی دانست. وی بیان کرد که یکی ازاهداف مهم دادگاه ایران تریبونال محکوم کردن نظام جمهوری اسلامی ایران به جرم جنایت علیه بشریت بوده است که این خواسته ی جمع کثیری از خانواده های قربانیان دهه ۶۰ پس ازسالها تلاش و ناامیدی از محافل رسمی و نهادهای حقوق بشری، با تشکیل یک دادگاه مردمی به آن دست یافتند.
سخنران بعدی آقای حمید صبی از حقوقدانان دادگاه بین المللی ایران تریبونال بود که بااشاره به روند شکل گیری دادگاه، اظهارداشت: این دادگاه در پاسخ به نیاز خانواده های جانباختگان برای روشن شدن حقیقت و آنچه درزندانهای ایران دردهه ۶۰ اتفاق افتاد شکل گرفت و برای اولین بار بر اساس قوانین بین المللی حکومت جمهوری اسلامی ایران را به جرم جنایت علیه بشریت محکوم شناخت.
سومین سخنران آقای مناف عماری وکیل دادگستری و برادرمهدی عماری از جانباختگان کشتار سال ۶۷ بود. وی با پرداختن به موضوعاتی همچون، حاکمیت قانون، اصل قانونی بودن جرم ومجازات، اصول قانون اساسی، جرم سیاسی، عملکرد مسئولین قضائی و اجرائی جمهوری اسلامی در رابطه با حاکمیت قانون نتیجه گرفت: دهه ۶۰ یک فاجعه، کشتار، محاکمات غیرقانونی و بدون دادرسی فعالین سیاسی و اجتماعی فرهنگی بود. آنچه که اتفاق افتاد یک بربریت سیاسی و یک کینه تاریخی نسبت به نیروهای مترقی و متجدد کشور بود.
سخنران بعدی رویا غیاثی خواهر جانباخته کبری غیاثی بود ودرارتباط با شرایط خانواده جانباختگان در دهه ۶۰ سخن گفت. وی با اشاره به دستگیری، توهین و تحقیرخانواده درزمان پیگیری وضعیت عزیزان خودو نحوه اطلاع رسانی در ارتباط با خبراعدام ها تاکید نمود که ظلم و ستمی که بر خانواده ها روا شده تنها اعدام این عزیزان نبوده بلکه توهین، تحقیر و محرومیت هائی که بر آنها تحمیل شده قسمت دیگری از این جنایت است.
دراین جلسه حاضرین، شنونده صدای مادریک اعدامی بودند که درارتباط با نحوه دستگیری فرزندان خود، روند برخورد مامورین و نحوه اطلاع رسانی در مورد خبراعدام فرزندش سخنانی کوتاه ایراد کرد.
مهدی معمارپور از شاهدین دادگاه ایران تریبونال سخنران بعدی این جلسه بود. وی با بیان حوادثی که در طول مدت زندانی خود شاهد آن بود به عنوان یکی از قربانیان اشاره کرد که چگونه شاهد عینی اعدام نوجوانان و جوانان درزندان اوین بوده است.
آخرین سخنران این جلسه آقای امیر نیلو بود که وی تلاش نمود حاضرین در جلسه را با لحظات پایانی، شرایط و تفکراتی که یک اعدام می تواند داشته باشد آشنا کند. این کنفرانس در ساعت ۱٨.٣۰ به پایان رسید.