• ناگاه
با صدای مادرم
بُعد وصل شد
نزدیک شد، نزدیک ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۷ مهر ۱٣۹۲ -  ۹ اکتبر ۲۰۱٣

 
ناگاه
با صدای مادرم
بُعد وصل شد
نزدیک شد، نزدیک
دیگر وطن آن جا و من این جا نبود
نبود نبود نبود
من هستم
در وطنم هستم
نه که در بُعد ایران
نه که در بُعد زادگاهم تهران
نه حتی در بعیدترین بُعد تاریخ
                                 انقلاب
در بُعد آزادیم
در وصلم امروز
در مادرم.

شگفتا!
که امروز تبعید
این شگرف ترین غریب
آشنایم کرد با خودم
         دوباره با زندگی ام—
از آن سر زاده شدن
تا گسستن ... رفتن ... بعید شدن ...
تا آمدن ... عبور ... رسیدن ...
                                       وصل شدن
و حالا خودمم
این جاست:
همه ام   وطن    
وصل
         در مادرم.

شگفتا، شگفتا امروز تعبید
مرا باز در مادرم نهاد!
و دیگر وطن
آن جایی ست و من این جایی ام
نیست
دیگر نیست نیست نیست
او هست و من هستم
نزدیک نزدیک نزدیک
چون زندگی که آغاز می شود
بی آن که تاریخ—
نافِ زمانم امروز
بند آزادی
در مادرم.

شگفتا که امروز
چه سیالم
در شوق مادرم
و چه پر طنین
عبور می کنم
از هیچِ پیچ پیچِ تاریخ
تا بشتابم به نزدیک
نه که نزدیکِ غرب و شمال تهران
که من و مادرم ساکن بودیم                              
پیش از هجرتِ من
نه که نزدیکی انقلاب و آزادی
       نزدیکِ ناف و ناف
                نزدیکِ مهر      
که سیال است در صدای او
و می ریزد
در بعدِ بی تاریخ من
آزادی
در مادرم.

شگفتا که امروز چه آشنا
به آستانه برگشتم
رقص کنان در صافیِ صدای مادرم
و چرخ زنان گذشتم
از هلالی انقلاب
که دیگر یک خط راست نبود
طنینِ بر آمدن بود
بر آمدن
در شگرفِ زمان
بود بود بود و من برگشتم
به وطن که دایره ای است
            چون ناف دوار
شگفتا که امروز
به همه ی رسیدن رسیدم
چرخ زنان و مشتاق
به این بعید ترین تبعید
وطن
این نزدیک
در صدایِ شگرف مادرم.

شگفتا شگفت است وصل شدن!
نه که از گوش یا چشم
نه که از جوارح تاریخی ام
از دوارِ ناف
و دست کشیدن
از درون
             بر دلِ نزدیکش
بر دایره ی بر آمده ی رسیدن
و همه ام شدن
همه ام   ناگاه
همه ام   وطن
                  در مادرم

/
نیلوفر شیدمهر-نهم اکتبر ۲۰۱۴