یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

سازماندهی, خشم ماست
رم، علیه ریاضت اقتصادی و فقر


• روزهای جمعه و شنبه شهر" رم" تن سپرد به اعتراض ده ها هزار مردمی که خیابانهای شهر را در نوردیدند و در میدان "سن جووانی" استقرار یافتند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲٨ مهر ۱٣۹۲ -  ۲۰ اکتبر ۲۰۱٣



کاوه بنایی - رم: دو روز است شهر" رم" تن سپرده به اعتراض دهها هزار مردمی که خیابانهای شهر را در نوردیدند و در میدان " سن جووانی" استقرار یافتند. جمعه شب را در میدان با چادرهائی که تعبیه نمودند به صبح رساندند و از نو از ساعت ۱۰:٣۰ مجددا صدای رسای خویش را به گوش دولتمردان رساندند. وزیر کشور خانم "آلفانو" این جمعیت خشمکین را مشتی اراذل و اوباش خشونت گرا نامید و مدام با "واحد بحران" در تماس هستند. آنها , از تکرار ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱ وحشت دارند. روزی که شهر رم زیر پای سیصد هزار معترض در همبستگی با اشغال وال استریت و طرح ریاضتی اتحادیه اروپا به لرزه در آمده بود.
پلیس در هیجان کاذبی به سر می برد. از این خیل عظیم جمعیت پس از تظاهرات آرام که از طرف اتحادیه چپ گرای" کوباس " تدارک دیده شده بود, اقدام به بازداشت ۱۴ تن نموده است. ۵ فرانسوی شناخته شده هم پس از دستگیری اخراج شدند. پلیس معتقد است با اشیائی که کشف و ضبط نموده, آنها در صدد این هستند که کار خود را به خشونت گسترده و حمله های برق آسا سوق دهند. با عنوان نمودن اطلاق اشیاء ضبط شده که در عملیات "جنگ چریک شهری" بکار می رود عملا حساسیت بی موردی را در رابطه با اعتراض آرام جوانان دامن می زند. کشف ماسک با فیلتر, گاز اشک آور, ترقه, بطری های شیشه ای, زنجیر و قفل, دستکش و عینک جهت پوشش کامل چشم, کلاه کاسکت, خط قرمز پلیس جهت وارد کردن اتهام به بازداشت شدگان است. آنها مسیرهائی را که به ساختمانهای اداری دولت ختم می شود را با زره پوش ها مسدود کرده, و در سرتاسر شهر, وزارت کشور, واحدهای پلیس, ایست ـ بازرسی را مستقر نموده است. ۴۰۰۰ پلیس تطاهر کننده ها را در محاصره خود درآورده و کنترل می کنند. مغازه های مسیرهای منتهی به "میدان سن جووانی" اقدام به بستن درب ها و کرکره های خود با ورق های فلزی جهت ایمنی نموده اند و این طور وانمود می شود که جوانان قصد دارند به خشونت دست بزنند. شهردار رم آقای مارینی اظهار داشت "تا عقل وجود دارد نیازی به اقدامات خشونت طلبانه نیست".
اما جوانان در پیوند با اقشار مختلف مردم از پنجشنبه تاکنون به کار خود مشغولند و هیچ اعتنائی به نیروهای پلیس و اظهارات دولتمردان ندارند. آتش نشان ها روز گذشته در طول مسیر راهپیمائی با دراز کشیدن بر کف خیابان, از شرایط دشوار کار اشاره کردند که [انها ما را به سمت فقر هدایت می کنند. از ما می خواهند تا سن شصت سالگی, در موقعیت های اضطراری انجام وظیفه نمائیم. ما منابع کافی برای وظایف خود نداریم, تجهیزات و وسایل ما غیرقابل استفاده است.] روز جمعه, همبستگی با اعتراضات میدانی به کارمندان دولتی, بیمارستانها, و شبکه حمل و نقل و تعطیلی دانشگاه هم کشیده شد. اعلام بودجه دولت "انریکو لتا" در روز سه شنبه که در آن همچنان ریاضت اقتصادی نقش خود را بازی می کند و پیش بینی اخراج کارمندان زیادی را در نظر دارد موجب این اعتراضات شده است.

آنچه از دیروز و امروز بر جسته است, پیوند عمیق مهاجران, پناهنده ها و جوانان ایتالیائی می باشد. میدان سن جووانی, امروز (شنبه) به میدانی اینترناسیونال مبدل شده است. از قاره های مختلف, آسیائی ها, آفریقائی ها و امریکای لاتین, مردان و زنان در کنار هم, شعار می دهند و همبستگی خود را بهم اعلام می دارند. درد مشترکی که این خیل عظیم را با فرهنگ ها و زبانهای مختلف در یک میدان گرد آورده از گلویشان شنیده می شود. کار, مسکن, شعار اساسی امروز در میدان سن جووانی است. مردان و زنانی که نا گزیر به ترک میهن خود شده اند, امروز در شهر رم، فردا در پاریس, بروکسل , برلین , دوبلین و ژنو, مقابل ساختمان های اداری دولت ها, خواسته های خود را برزبان می آورند. آنها نا بسامانی و جنگ و ویرانی را ناشی از سیاست های دخالت جویانه دولت های اروپا ئی می دانند و هر مهاجر غیرقانونی که پایش به خاک اروپا می رسد, انگشت نگاری می شود, یک محکومیت برای دولت مردان اروپائی ست.
امروز در میدان سن جووانی, زنان و مردان اریتره, اتیوپی در صفوفی منظم و سردادن شعار های خود, فاجعه غرق قایق در "جزیره لمپدوزا" را یاد آوری کردند. انواع اعلامیه و تراکت ها در حمایت از حقوق پناهنده ها در سرتاسر میدان بچشم می خورد.
ساعت ۱۵:٣۰ میدان بپا می خیزد و به سمت هدف های مشخص شده حرکت می کند. سرتاسر مسیر تا ساعت ۱۷:۴۰ دقیقه که به ساختمان وزارت اقتصاد و دارائی ختم می شود, لحظه ای از تلاش جهت یادآوری وضعیت فلاکت بار اقتصادی با شعارهایشان بازنمی ماند. پیشاپیش این جمعیت معترض که سازماندهندگان آن را ۷۰ هزار نفر ذکر می کنند, علیرغم اینکه پلیس از ورود چند اتوبوس جلوگیری بعمل آورده, با آرامش پشت پلاکارد بزرگی که عبارت" خانه و کسب درآمد برای همه" نقش بسته است, راه می پیمایند. نزدیک به ۲۰۰ نفر از جمعیت, به ساختمان وزارت اقتصاد و دارائی را که با ۵ ماشین ون و شماری از نیروهای مجهز ضد شورش محافظت می شود, حمله می کنند. ۵ افسر زخمی می شوند و معترضین با پرتاب تخم مرغ, کوکتل مولوتف و سنگ و میله های فلزی مدتی به حمله خود ادامه می دهند.
شهر مجددا تعطیل می شود. سرتاسر مسیر راهپیمائی و کیلومترها خیابانهای مجاور بدلیل بلوک شدن حرکت اتوبوس ها, و پراکنده شدن معترضین در سطح شهر, صدای آژیر آمبولانس و ماشین های پلیس حکایت از تنشی می کند که به زودی خاموش نخواهد شد. جوانان از کنترل تلفن ها سخن می گویند و سازماندهی دیجیتالی را از طریق اینترنت و فیس بوک و شبکه های اجتماعی مطرح می کنند. آنها توانستند با همیاری دانشجویان, کارگران موقت, اعضای جنبش مبارزه برای خانه, مهاجران و پناهندگان این حرکت را سازمان دهند. انها معتقدند این ریاضت است که تنش می آفریند.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست