اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱ آبان ۱٣۹۲ -  ۲٣ اکتبر ۲۰۱٣

رودخانه کارون بزرگترین و پراب ترین رودخانه در جنوب غربی ایران و سرچشمه حیات مردم عرب و بختیاری از دیرباز برپایی نخستین تمدن های بشری را درکنار خود دیده است.
این رودخانه الهام بخش قوانین حمورابی(شریعه حمورابی- ۱۷۹۰ قبل از میلاد) ، نخستین قوانین مکتوب بشری بوده است.
دیر زمانی نیست که بوم های نقاشی خانم دیو لافوای فرانسوی در طول سه سفر از طریق این رودخانه (سالهای ۱٨٨۱-۱٨٨۶) مزین به تصاویر شیرهای ساکن در بیشه های کنار این رودخانه گردید.
از ان هنگام که بریتانیایی ها( برادران لینچ -سال ۱٨٨٨ میلادی) پس از طی کردن هزاران مایل دریایی به بزرگترین قرارداد تجاری زمان خود یعنی اجازه کشتیرانی در رودخانه کارون دست یافتند ؛ زمان زیادی نگذشته است.
سرخی ناشی از اب های گل الود زمان طغیان وسرسبزی و ارامش جنگل های اطراف این رودخانه در تمامی طول تاریخ ضمن انکه مایه حیات مردمان بوده، طبع شاعران،ترانه سرایان، واوازخوانان را به وجد اورده ، زیباترین نغمه ها و حماسی ترین اشعار وخیال انگیز ترین افسانه ها را پدید اورده است.
اما "کارون "دیر زمانی است به حالت احتضار روزگار می گذراند.
طرح های به ظاهر" بلند پروازانه اقتصادی" مانند طرح توسعه نیشکر و انتقال سرچشمه های کارون به مناطق مرکزی مضاف به سدسازی های بی رویه و بدور از محاسبات و پیش بینی های زیست محیطی ضمن قطع جریان حیات بخش اب در بستر این رودخانه بزرگ ؛ سرازیر شدن الاینده ها، فاضلاب های شهری و بیمارستانی و زهاب های مهلک ناشی از پس اب زمینهای زیر کشت نیشکر را باعث گردیده است.
امروزه شکی باقی نمانده است که طراحی و اجرای چنین پروژه هایی ؛صرفنظر از هر دلیل اشکار و نهان و هر گونه رقابت درون حکومتی میان قدرتمندان مرکز نشین ، نه تنها سودی برای مردم نداشته ؛ بلکه باید چنین "بلند پروازی ابلهانه" را "نسل کشی اگاهانه" بنامیم.
اینک و در شرایطی که جوانان برومند و اگاه اهواز دست در دست هم به جای جشن و شادی عید قصد ایجاد زنجیر انسانی برای جلوگیری از" مرگ " این رودخانه زندگی بخش دارند ؛ما نیز ضمن در خواست از کلیه انسان های ازاده و علاقمند به زندگی در ساسر جهان برای هم صدایی و هم گامی با این جنبش انسانی ؛ خودرا در کنار و همراه با انها می دانیم.

کانون فرهنگی مشداخ