اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۹ آبان ۱٣۹۲ -  ٣۱ اکتبر ۲۰۱٣

فعالان در تبعید: اسماعیل برزگر، زندانی بند ٣۵۰ زندان اوین در اعتراض به آزار منجر به معلولیت خانواده اش، حکم ناعادلانه پرونده در دادگاه نمایشی، خلف وعده های مسوولان زندان و بی توجهی به پرونده پزشکی اش؛ در ششمین روز اعتصاب غذای خود به سر می برد.
اسماعیل برزگر، موزیسین آذربایجانی که در اوایل سال ۹۰ به اتهام جاسوسی برای کشورهای بیگانه بازداشت و به ۷ سال زندان محکوم شد، طی نامه ای به “کمپین صلح فعالان در تبعید”، وخامت وضعیت جسمانی اش و بی توجهی مسوولان زندان را، دلایل اعتصاب اعتراضی خود عنوان می کند.
متن نامه آقای اسماعیل برزگر که توسط “کمپین صلح فعالان در تبعید” منتشر میشود، به شرح زیر است:

من اسماعیل برزگر در ۲۰ اردیبهشت سال ۹۰ به اتهام استقلال طلبی دستگیر و ٨ روز را دریک منزل مسکونی (امن) با اعمال شکنجه های حیوانی که منجر به شکسته شدن استخوان گونه صورت گردید، نگهداری شدم .
بعد از انتقال به زندان اوین و نگهداری ۶ ماهه در سلولهای انفرادی ۲ الف سپاه پاسداران همراه با شکنجه های روحی و روانی، تهدید خود و خانواده ام، این بار پرونده برای جاسوسی برایم تشکیل دادند .
همچنین ماموران اطلاعات تبریز بعد از دستگیری اینجانب به خانه ام مراجعه میکنند و با تفتیش خانه و تعقیب و گریز همسر و فرزندم پرداختند که متاسفانه دختر ۱۰ ساله ام در کشاکش این تعقیب و گریز از یکی از چشمانش را از دست داده است.
از سوی دیگر جلسات محاکمات بنده بدون حضور وکیل برگزار گردید و هر زمان که اقدام به گرفتن وکیل نمودم مورد تهدید قرار گرفته و نهایتا با تشکیل دادگاههای فرمایشی در عرض ۲ دقیقه بدون اینکه امکان دفاع از خودم داشته باشم پرونده بررسی شد.
بنده به دلیل اعتراض به خشونت و بی عدالتی وزارت اطلاعات و قوه قضاییه ۱۱ با اقدام به اعتصاب کرده ام و به دلیل استمرار این اعتصابات دچار خونریزی معده، تشنج مغزی، از دست دادن تعدادی از دندانها به هنگام تشنج و زمین خوردن و سوتغذیه شده ام.
وضعیت وخیم اینجانب ۴ بار از طرف پزشک قانونی زندان و به ترتیب زیر تایید شده است:
۱″-بار اول اختلالات عصبی و روحی
۲-بار دوم به علت ضربه خوردن سر به زمین به هنگام تشنج
٣-بار سوم وچهارم به علت تشنج اعصاب و روان “
که متاسفانه ولی دادستانی هیچونه توجهی نکرده است.
هر بار به هنگام اعتصاب و حاد شدن وضعیت جسمانی، مسولان زندان و نماینده وزارت اطلاعات به نام عباسی، در بند ٣۵۰ با وعده و وعید اعتصاب مرا شکستند اما دریغ از اینکه به وعده های خود تا امروز عمل کنند .
اینجانب اسماعیل برزگر در طول ۲ سال وهفت ماه گذشته از مرخصی استفاده نکرده و از ملاقات حضوری هم محروم بوده ام و در حال حاضر هم در شرایط روحی و جسمی شدیدا بدی قرار دارم و از ٣ آبان ۹۲ به دلیل عدم رسیدگی به وضعیت جسمی و قول های داده شده در رابطه با پرونده ام و رسال آن به دیوان دست به اعتصاب غذا زده وتا نرسیدن به خواسته های ذیل به این اعتصاب غذا ادامه خواهم داد:
۱-    روشن شدن وضعیت پرونده که بی دلیل و بدون آنکه جرمی مرتکب شده باشم به ۷ سال زندان محکوم شده ام .
۲-    استفاده از مرخصی جهت رسیدگی به وضعیت دختر ۱۰ ساله ام که یک چشم خود را در تعقیب و گریز با ماموان از دست داده است .
٣-    رسیدگی به وضعیت جسمی و بیماری و دندان های خودم
۴-    برخورداری از امکانات مساوی از جمله مرخصی و ملاقات حضوری مانند دیگر زندانیان بند ٣۵۰ اوین .
آقای برزگر در حالی اعتصاب غذای اعتراضی خود را برای چندمین بار از سر گرفته است که پیشتر و بنا بر گزارش جرس در سومین اعتصاب غذای خود در سال ۹۰ ، در آستانه نوروز به همراه دیگر زندانی آذربایجانی رسول حیدر زاده به سلول های انفرادی بند ۲۴۰ اوین منتقل شده بودند.
بنا بر اطلاع این کمپین و طبق نامه آقای برزگر؛ رویکرد مسوولان در مقابل اعتصاب غذا و اعتراضات مداوم این دو موزیسین آذربایجانی همواره وعده و فریب بوده است و اعتراضات این دو متهم به اتهام “جاسوسی برای دول بیگانه”؛ تا به امروز بی نتیجه مانده است.