اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۶ آبان ۱٣۹۲ -  ۷ نوامبر ۲۰۱٣

باور بفرمائید که من نه به طنز می گویم و نه به طعنه، باور بفرمائید:
من هرگز نتوانسته ام درک کنم که چگونه کسی که دماغش آویزان است و کُت اش به تنش زار می زند و هنگامِ راه رفتن در خیابان تُف می کند، موبایلِ ٨۰۰ دلاری دارد.
هرگز نتوانسته ام درک کنم که چگونه می شود کسانی را کثیف و کافر و گوشتِ خوک خوار دانست، اما به محضِ درد گرفتنِ کُلیه، از دستگاه های اشعه ایکسِ جدیدِ همین «کثافتها» استفاده کرد و سنگِ کُلیه را به وضوح دید و «دیپی دولور» کافران را تزریق کرد و راحتیِ آنیِ از درد یافت.
هنوز نتوانسته ام درک کنم که چگونه می توان وحشی بود، اما مُدرن ترین وسائلِ صوتی و بصری و اینترنتی را داشت و استفاده کرد.

من ظاهراً خیلی چیزهای دیگر را هم نمی توانم درک کنم.
حال اگر بفرمائید که این داستان که میگوئی، همان داستانِ قدیمی و دردآورِ جدالِ سُنت با مُدرنیته در ایرانِ مُصیبت زده است، خواهم گفت که می دانم عزیز، می دانم. اما باز هم نمی توانم درکش کنم.

آنکه پیامِ زمان را نمی گیرد و دریافت نمی کند، یا خِنگ است و یا ناتوان در دریافتش. اما اینان که اعدام می کنند که همه موبایلِ ٨۰۰ دلاری دارند. همه سوار بر اینترنت های سریع السیراند. پس چطور این بخش از پیامِ زمان را می گیرند، اما آن بخش را نمی گیرند که زمانِ اعدام گذشته است؟

یکی را در «بُن» سوراخ سوراخ کردند و آخرِ سر هم و چاقوی آشپزخانه را تا دسته در دهانش فرو کردند (فرخزاد)؛ یکی را در پاریس با کاراته و بُکسِ تایلندی و چاقوی درازِ آشپزخانه قصابی کردند و خواستند به تکه های کوچک هم تقسیم اش کنند که دیگر وقت نشد (بختیار)؛ یکی را در تهران سلاخی کردند و سینه های زنش را هم بریدند (فروهرها). خب حالا پیدا کنید پرتقال فروش را؟
ببخشید، اما این کارها چه ربطی به مملکت داری و سیاست دارد؟ اینها چه ربطی به اسلام و دعا و نیایش دارد؟ چه ربطی به رفعِ مشکلاتِ جامعه دارد؟
خب حالا چه شد؟ مخالفان کمتر شدند؟ «اپوزیسیون» کمتر و کوچکتر شد؟ ناتوان تر شد؟ نخیر. بجای یک مُشت پیر و پاتال، کُلِ ملت را به «اپوزیسیون» تبدیل کردید.
پیامِ زمان سالهاست که صادر شده است؛ شما نشنیده ایدش. البته شنیده ایدش، اما فقط همان قسمتِ تکنولوژی اش را. همان قسمتِ موبایل و اینترنت و ماهواره اش را. قسمتِ معنوی و فرهنگی و سیاسی اش را گویا هنوز نشنیده اید.
به «ترکیه» نگاه کنید؛ حتی به «هند» نگاه کنید.
زمانِ اعدامِ انسانها گذشته است.