• اگر جانِ بگریخته باز می گشت
به زانوهای لرزان،
چشمان نیمه بینا، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱٨ آبان ۱٣۹۲ -  ۹ نوامبر ۲۰۱٣

 
 اگر جانِ بگریخته باز می گشت
به زانوهای لرزان،
چشمان نیمه بینا،
و استخوانهای پوسیده،
بار دیگر با تو قراری می کردم
ای مانده در خیال،
در دامنه های کوه افسانه
میان لاله های واژگون
و گُلپرهای سخنگو
به سوی تو می شتافتم،
در آغوشت می کشیدم،
و از دست نمی دادم،
تا دمِ ترکیدنِ حُبابِ نازک
بر سطحِ ماندابِ نزدیک
ثقلِ بد بارِ خود را رها می کردم
در میان بوته های کنارِ جویبار،
در همسایگیِ راسو ها و زنبور ها،
مورچگان و سنجاقک ها،
و خود سبکبار قهقهه می زدم
به کفشدوزکِ زیبایی که به نرمی
دور میشد از سینه‌ی من
و اسرارِ حُبابِ نازک،
عطرِ آغوشِ تو،
و ارغوانیِ لاله ها را
بر پشت می کشانْد
بر برگهای سبزِ درختچه‌ی پر شاخ
و می رفت آنسوترها
در گرهِ ساقه‌ای محو گردد تا ابد

آتلانتا، ۹ سپتامبر ۲۰۱۳