اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۶ آبان ۱٣۹۲ -  ۱۷ نوامبر ۲۰۱٣

برای تنظیم گزارش رویدادی به مانند جشنواره ی بین المللی سینمای تبعید اگر گزارشگر بخواهد دقیق وکامل همه برنامه های رویداد را گزارش کند کار چندان ساده ای نیست ودر مورد من به دلایلی که می گویم ناممکن چرا که برنامه ها بین چند سینما تقسیم شده بود وسینما های دیگر از مرکز اصلی فستیوال دور بود امکان و وسیله حمل ونقل هم پیش بینی نشده بوده عملا من باید تنها به برنامه های سینما«هاگابیون»بسنده میکردم وچون پروگرام هم فقط به زبان سوئدی پخش شده بود برای سوئدی ندان ها یافتن برنامه ها مشکل شده بود دایم فیلمسازان از هم سئوال میکردند که فیلم تو چه روز وچه ساعتی وچه سالنی هست؟ به خصوص که برنامه های جنبی فقط در کاتالوگ قرار داده شده بود.شاید اگر برای برنامه های جنبی هم جدولی تنطیم می شد ویا کل برنامه ها یکجا در یک جدول چاپ وپخش می شد در جلب تماشاگر بیشتر برای پخش های فرعی هم موثر بود.دیگر این که شکل تنظیم برنامه به شکلی بود که اگر میخواستی برای نهار ویا شام که در رستورانی ایرانی البته نزدیک سالن اصلی سرو می شد از مرکز فستیوال خارج شوی عملا از تماشای یک فیلم غافل میماندی . من و داریوش که اصلا ۳ روز بیشتر نمی توانستیم بمانیم واز تماشای ادامه برنامه ها محروم ماندیم به ناچار گزارش من هم یک گزارس کامل نخواهد بود همانگونه که من در بحث رادیوی ام در رادیو پیام کانادا هم گفتم . جشنواره جهانی سینمای در تبعید پایه واساسش در سوئد بنیان گذاشته شد با همه نشیب وفرازها به همت و ایستادگی حسین مهینی ویارانش ۲۲ سال است که پایدار مانده ونخستین گرد هم آیی سینماگران ایران در تبعید نیز در همان زمان باز هم به همت حسین مهینی در گوتنبرگ برگزار گردیدواز نظر بررسی تاریخ سینمای تبعید نیز فستیوال گوتنبرگ جای شایسته ای داشته وخواهد داشت. بعد از این مقدمه برویم سراغ برنامه وکارهایی که تماشایش در زمان کوتاه توقف ما در گوتنبرگ امکان پذیر بود.از برنامه افتتاحیه شروع می کنیم.

ساعت هفت بعد از ظهر روز جمعه اول نوامبز ۲۰۱۳ در سینمای مشهور دراکن یازدهمین دوره ی جشنواره ی بین المللی سینمای در تبعید با حضور حدود ۴۰۰ میهمان گشایش یافت در مراسم گشایش حسین مهینی مدیرجشنواره گزارشی از فستیوال ارائه دادوضمن گزارش اشاره کرد به موانعی که سفارت سوئد در اردن برای لیلا خالد میهمان امسال فستیوال ومبازر سرشناس فلسطینی ایجاد کرد.
امسال قرار بود به مناسبت نمایش فیلمی از زندگی لیلاخالد در فستیوال این مبارز فلسطینی هم در فستیوال حضور داشته باشد که همه تلاش ها ی دفتر جشنواره برای دریافت اجازه ورود برای وی بی نتیجه ماند گویا مقامات دولتی سوئد از حضور یک مبارز فلسطینی حتا دردوران کهولتش واهمه داشتند.
بعد ازپایان گزارس مدیر جشنواره ،پیام ویژه ی لیلا خالد به زبان عربی خوانده شد( پیام به زبان سوئدی ترجمه شد) و بعد فیلم مراسم افتتاح به «آلمان خوش آمدید» کار یاسمن سمندری کارگردان کرد تبار که در آلمان رشد کرده به نمایش درآمد. این فیلم با فروش بسیار خوبی در اکران مواجه شد اما بطور ناگهانی از اکران برداشته شد که این قطع ناگهانی نمایش فیلم بیشر جنبه ی سیاسی داشت اما خود فیلم تا اواسط به خوبی پیش میرودو اما در نیمه دوم دچار افت می شود به نظر میرسد نفوذ حزب حاکم خانم مرکل مسیر فیلم را تغیر داده است ودریغ.
فیلم مورد توجه تماشاگران فستیوال قرار گرقت «به آلمان خوش آمدید »یک فیلم راحت وساده و شاداست با لحظاتی که خوب طراحی واجرا شده ومی شود گفت انتخاب این فیلم برای مراسم اقتتاح انتخاب مناسبی بوده است.
بعداز اتمام فیلم جمعی از میهمانان به رستوران وصل با سینما دراکن دعوت شدند وبه نوعی این میهمانی کوکتل وشام برای معارفه با فیلمسازان شرکت کننده ترتیب داده شده بود.اما به هنگام ورودبه رستوران شخصی کنترل کارت های ورود را بعهده داشت که برای آنهاکه می شناختنش جای سئوال باقی میگذاشت من هم که چهره اش را بیاد نداشتم اما نام ایشان بیادم مانده بود.ایشان کارمندABF است (ABF )موسسه ایست که بسیاری از برنامه ها کمک مالی می کند). برگذاری جشنواره جهانی سینمای تبعید بدون دریافت کمک مالی امکان پذیر نیست واقعیت این چنین است که اگر از موسسات کمک گرفته نشود عملا باید این نوع جشنواره ها متوقف شود. البته بهر قیمت هم نمی شود دندان روی جگر گذاشت. ایرانیان مقیم سوئد خود بهتر از من می توانند مسایل محلی را حل وفصل کنند، اما مانعی ندارد که نظر یک دوست را هم بخوانند. این آقای کارمند تمایلات اکثریتی/ توده ای از جنس فرخ نگهدار دارد برای متمایلین چنین اندیشه ای حضورش خیلی هم خوب وشایسته است حتما رضایت آنها را هم جلب می کند اما برای برنامه های مستقل بگونه ی جشنواره جهانی سینمای در تبعید که ۲۲ سال است دوام آورده حضور این آدمها مناسب نیست . البته این که ABF وقتی کمک می کنند بخواهد نامش هم درکاتالوگ ویا در مراسم آغاز آورده شود توقع دور از انتظاری نیست اما کنترل بلیط ها وسخنرانی در مراسم افتتاح از حدود اختیارات کمک کننده خارج است و در محدوده برنامه ریزی محاسبه می شود باید برای مدیران این موسسه روشن کرد که کارمندان ایرانی آن موسسه که از خط سیاسی مشخصی پیروی می کنند استقلال رای ندارند ودرست نیست به عنوان نماینده به دفتر فستیوال معرفی شوند.
میزان استقبال از جشنواره ی امسال
بعد از فریب ونیرنگ ج. اسلامی در سال ۸۸ باز شدن راه رفت وآمد ایرانیان به ج. اسلامی ایرانیانی که پایشان به ج. اسلامی باز شذ بر اساس آن ضرب المثل توجیه کننده ،سری که درد نمی کنه… ازفعالیت ها وبرنامه هایی که صحبت از تبعید می کردند فاصله گرفتند .هر چه از میزان تماشاگران فعالیت های تبعیدیان کاسته شد به مشتاقان برنامه های صادراتی فیلم ،موسیقی ،کتاب و… افزوده شد. جشنواره های تبعید نیز از این وضعیت جدید لطمه دید اما رویداد هایی که دوام آوردند با مشخص شدن چهره مکارنظام اسلامی بتدریج مشتاقان خود را ار میان تبعیدیانی که سخت و مقاوم در برابر نظام جنایتکار ایستاده اند ونسل جوان تازه به میدان آمده یافتند وبهر حال وبا توجه به شرایط میزان استقبال از جشنواره امسال خوب وامیدوار کننده ارزیابی می شود. تماشاگران هم متفاوت بودند نیامده بودند فیلمی ببینند و وقت بگذرانند در مباحث بعد از نمایش فعالانه شرکت میکردند بسیار ار نکته های درون آثار را همین تماشاگران آگاه بیرون کشیدند وراه بحث را باز کردند.بطور خلاصه بگویم یک فضای خوب سینمایی ایجاد شده بود و این فضا فستیوال را زنده وپر تحرک کرده بود به خصوص باید به استقبال سوئدی ها از این دوره جشنواره اشاره داشت.
فیلمها وفیلم سازان ایرانی وافغان جشنواره
دیانا ثاقب سازنده فیلم "محترمه " از افغانستان.
نغمه شیرخان از کانادا- سازنده فیلم سینمایی همسا یه
بهارک منیری از کانادا سازنده فیلم آمبروسیا
بهمن طاوسی سازنده فیلم سینمایی “پیش اجرایی برای مراسم اعدام”
داریوش شیروانی سازنده فیلم سینمایی" آدمهای سایه "
و…
فیلم های ایرانی وافغان امسال خود بخش مهم جشنواره را شکل میداد.با آثاری متنوع و با کارهایی قابل تامل به نظر می رسید دفتر جشنواره برای تهیه فیلم های این بخش خیلی کار وانرژی صرف کرده است و ما هم که توقفمان کوتاه بود ترجیح دادیم فرصت کوتا ه مان را صرف تماشای این آثار بنمائیم حتا در این مورد هم تماشای همه کار ها ممکن نشد ،البته در سوئد رادیو تلویزیون های فارسی زبان زیادند اینان حتما گزارشگران خبره هم دارند تا گزارش جامع ارائه دهند.

برنامه ی با یاد سیروس وقوعی

در کاتالوگ فستیوال در باره سیروس وقوعی چنین میخوانیم:
«سیروس در سال ۱۹۵۲در ایران به دنیا آمد. او در رشته سینما(فیلم) به تحصیل پرداخت و سپس به عنوان فیلمساز و ادیتور در تلویزیون ملی ایران به کار پرداخت. پس از انقلاب سیروس علیه ساختار قدرت مذهبی که در حال منحرف ساختن انقلاب مردم بود، به موضع گیری پرداخت. او با فیلمسازی از فعالیت های اپوزیسیون و مستند سازی از حملات رژیم به کردستان، دشمن رژیم تلقی شد و مجبور شد از کشور بگریزد. سیروس به کشور سوئد پناه برد و به عنوان پناهنده سیاسی پذیرفته شد.
سیروس در زمان حیات خود در سوئد، فعالیت های زیادی انجام داد. فعالیت هایی که نتیجه بخش بود. او با مرکز فیلم سوئد به همکاری پرداخت، یک گروه تئاتر را بنیاد گذاشت، مقاله و فیلمنامه نوشت، فیلم ساخت و به تحقیق پیرامون نکات کلیدی فیلم تبعید همت گماشت. و در نهایت همکار مداوم جشنواره سینمای تبعید بود. بود، … او در ۱۲آوریل ۲۰۱۳ما را ترک گفت»
برنامه ی با یاد سیروس وقوعی با تنظیم خوب، کاری شد شایسته این یار از دست رفته ی مان با همکاری مریم افشاری( مجری برنامه)، پریسا حیدری (آواز) وداریوش شیروانی که قطعاتی با ویلون نواخت.

حسین مهینی بخش های از یادداشت طولانی اش را بیاد سیروس خواند ودر حین خواندن متن چندین بار بغض گلویش را فشرد.حسین اضافه کرد که تمام متن را به ملاحظاتی نمی تواند بخواند .
من که سیروس را از زمانی که او دانشجوی مدرسه تلویزیون وسینما بود وما فستیوال های سینمای آزاد را در سالن نمایش مدرسه برگذار می کردیم می شناختم. در این برنامه صحبت کوتاهی در باره ی ارز ش ها ی انسانی سیروس ومقاومت وایستادگیش در برابر جمهوری اسلامی داشتم. همچنین دوست داشتم سروده ای از مینا اسدی را که به مناسبت این اتفاق سروده بود پایان بخش حرفهایم باشد که شعر مینا را فراموش کرده بودم همرا ه بیاورم به جبران این فراموشی به این گزارش سروده ی مینا را هم اضافه می کنم.

برای خواندن گزارش کامل این جشنواره و دیدن عکس ها به صفحه ی زیر بروید:
cinemaye-azad.com