اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣۰ آذر ۱٣۹۲ -  ۲۱ دسامبر ۲۰۱٣

اشاره: عربستان سعودی از جهت گیری های جدید حکومت اسلامی ایران در عرصه ی سیاست اتمی و دیپلماتیک راضی نیست. دو کشور رقابت آشکار و پنهانی را در جهت اعمال نفوذ و سرکردگی در منطقه انجام می دهند. مقاله ی زیر نوشته ی ترکی فیصل، برخی دیدگاه های عربستان سعودی پیرامون تحولات اخیر ایران را تشریح کرده است. ترکی فیصل سفیر سابق عربستان سعودی در آمریکا و رییس سابق سازمان اطلاعات این کشور است.  
منبع این یادداشت «الجزیره» است و توسط آقای مجید روشن زاده ترجمه شده است:


در آستانه ورود به سال ۲۰۱۴، سوالی که اکنون مدام در بین سیاستمداران جهان مطرح است، این است: آیا ایران تغییر کرده است؟
بعد از انتخابات ریاست جمهوری ، حسن روحانی رییس جمهور جدید ایران در اظهارات خود مواضع بسیار معتدل اتخاذ کرده است. با این همه، لازم است که فعلا و حتی در سال های پیش رو محتاط بود.
درواقع ایران از لحاظ منابع نفت دومین کشور جهان به حساب می آید. اما از آنجاییکه ایران خود را رهبر شیعییان و مسلمانان انقلابی ضد غرب در تمام جهان به حساب می آورد، همواره تهدیدی نه فقط برای عربستان سعودی، بلکه برای صلح و ثبات کل خاورمیانه و حتی فراتر از آن ، خواهد ماند.
عربستان سعودی در رابطه با ایران دارای دو نگرانی بزرگ است: یکی تلاش ایران برای دست یافتن به سلاح اتمی و دیگری دخالت در امور کشورهای همسایه است.
تلاش های ایران برای دست یافتن به سلاح اتمی در واقع خطری جدی است و اگر مهار نشود، می تواند به مسابقه تسلیحاتی اتمی در سراسر منطقه منجر شود.
برای رویارویی با ایران اتمی، بطور مثال شورای کشورهای خلیج بررسی دقیق تمام گزینه های دفاعی لازم و از جمله گزینه دست یافتن به سلاح اتمی را آغاز کرده است .
با وجود اینکه داشتن برنامه اتمی صلح آمیز حق همه کشورهاست و ما سعودی ها در این رابطه برنامه ویژه خاص خود را داریم ، اما تلاش های ایران برای رسیدن به بمب اتم برای کشورهای منطقه جز فقر و فلاکت چیزی به ارمغان نخواهد آورد.
تحریم های بسیار شدید اقتصادی علیه ایران متاسفانه تاکنون نتوانستند مانع شوند که رهبران ایران از اهداف خود صرفنظر کنند. اگر ثابت شود که روحانی نمی خواهد و یا نمی تواند، مسیر فعلی را تغییر دهد، احتمال آن هست که دیگران این کار را به عهده گیرند.
حمله نظامی منفرد و یک جانبه به ایران دارای پیامدهای وخیمی ست. اما با وجود رویکردی که اوباما در قبال بحران سوریه درپیش گرفته است، بنیامین نتانیاهو اعلام کرد که چاره ای جز اقدام منفرد و یک جانبه علیه ایران را ندارد.
درواقع حمله اسراییل خوشایند افراطیون ایران است، زیرا آن ها با توسل به آن موفق به کسب حمایت و بسیج مردم خواهند شد.
برای جلوگیری از گسترش سلاح هسته ای و سلاح کشتار دستجمعی در منطقه راه بهتری وجود دارد: ایجاد "منطقه عاری از سلاح هسته ای" همراه با مشوق های اقتصادی و فنی برای کشورهای عضو و تضمین امنیت این کشورها از جانب شورای امنیت سازمان ملل .
از طرف دیگر، تحریم اقتصادی و سیاسی کشورهای مخالف آن از طرف کشورهای منطقه و تحریم نظامی از طرف شورای امنیت سازمان ملل علیه کشورهایی که در صدد دست یافتن به سلاح اتمی هستند.
اما دست یابی ایران به سلاح اتمی بی اختیار نگرانی مهم دیگرعربستان سعودی را بر می انگیزد؛ و آن هم سیاست های ایران درجهت بی ثبات کردن کشورهای همسایه است.
از سال ۱۹۷۹ و از زمان به قدرت رسیدن آیت الله خمینی، ایران همواره از این تاکتیک برای صدور انقلاب به نقاط مختلف جهان اسلام تلاش کرده است.
این سیاست بویژه کشورهای دارای اکثریت شیعه مانند عراق و بحرین و یا کشورهایی مانند کویت، لبنان و یمن را که در آن ها اقلیت بزرگ شیعه وجود دارد، آماج حملات خود قرار داده است. علاوه برآن، ایران سه جزیره امارات متحده را به اشغال خود درآورده (وحاضر به گفت وگو پیرامون این جزایر نیست). دیگر آنکه شروع به اشغال سوریه نموده است.
جالب آن است که ایران از یک طرف مدام در امور داخلی کشورهای دیگر دخالت می کند، و از طرف دیگر، خود اولین کشوری ست که بر اصل عدم دخالت در امور دیگران تاکید می کند. بنابراین بهتر است که جمهوری اسلامی به آن چیزی که موعظه می کند، پای بندی نشان دهد. ایران به هیچوجه حق دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر، بویژه کشورهای عربی را ندارد.
پیامدهای چنین سیاستی ویرانگر است. بعد از اشغال عراق توسط آمریکا، این کشور که مردم آن از قابلیت های گسترده و متنوع برخوردار اند و بی شک روزی فرا خواهد رسید که نقش محوری خود را در جهان عرب ایفا خواهد کرد، اکنون به ساحت نفوذ ایران مبدل شده است.
امروز بسیاری از عراقی ها خود را وامدار جمهوری اسلامی احساس می کنند. ما می دانیم که یک ژنرال ایرانی به نمایند گی از نوری المالکی، رییس جمهور عراق، در مذاکرات از شیعیان و جریان های کرد حمایت می کند.   
    این نفوذ برای عراق که در آن اقوام و ادیان مختلف زندگی می کنند، پیام آور آینده ای سعادت مند نیست و نباید اجازه تداوم آن را داد.
درواقع این یکی از آن دلایلی ست که باعث شد عربستان سعودی رابطه ی برابر با همه جریانات عراقی برقرار کند، و سفیر دایم به ایران اعزام نکند. با این همه، ما تمام امکانات خود را برای همکاری با مردم عراق و ایجاد کشوری با ثبات و مستقل عربی بکار خواهیم گرفت.
نفوذ ایران در کشور نزدیک و همسایه بحرین هم مانند نفوذ در عراق، مخرب است. حزب الله که به همت آیت ایت الله خمینی تاسیس شد، منبع تبلیغات ایران در برنامه های تلویزیونی خاصی که برای بحرین پخش می شود، می باشد .
شمار زیادی از مقامات ایران مدام اعلام می کنند که بحرین متعلق به ایران است. عربستان سعودی در کنار کمک های اقتصادی برای بهبود وضع اقتصادی مردم این کشور ، همیشه از گفت وگوهای صلح آمیز با تظاهرکنندگان بحرین حمایت کرده است. از این رو،ما به هیچ وجه حاضر به پذیرش تسلط ایران بر بحرین نخواهیم شد.
اما اوضاع در سوریه بازهم تیره تر است. از زمان جنگ داخلی در سوریه تا کنون، حمایت ایران از رییس جمهور بشار اسد به حدی از عمل جنایی رسیده است که به موجب آن باید رهبران ایران را در یک دادگاه جنایی محاکمه کرد.
لبنان همسایه غربی سوریه، اکنون به ساحت نفوذ هرچه بیشتر ایران تبدیل شده است. حزب الله که از طرف ایران حمایت می شود، این کشور را در آستانه یک جنگ داخلی دیگر قرار داده است.
سوال اصلی اکنون این است : آیا روحانی قابل اعتماد است؟
ملک عبدالله، پادشاه سعودی، انتخاب روحانی به ریاست جمهوری را تبریک گفت و برای وی آرزوی موفقیت کرد، با امید به اینکه وی بتواند از چنگ نیروهای افراطی حول آیت الله خامنه ای علی خامنه ای و سپاه پاسداران بگریزد.
اما قوای تاریکی و ظلمت در ایران قوی و پایدار هستند و میراث امیال توسعه طلبانه آیت الله خمینی هنوز هم پابرجا ست. حتی اگر نیت و تلاش های روحانی مانند اصلاح طلبان پیشین، محمد خاتمی و اکبر رفسنجانی، صادقانه باشد، اما افراطیون متکی بر عمل ایدیولوژیک که هنوز هم اهرم های قدرت را در دست دارتد، این تلاش ها را با ناکامی مواجه خواهند کرد.
ما خود را برای تعامل با هردو احتمال آماده کرده ایم و کشورهای دیگر جهان هم باید خود را آماده کنند.