اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۵ دی ۱٣۹۲ -  ۲۶ دسامبر ۲۰۱٣

گفتگوی تلفنی من با رییس جمهور اوباما
لیله کوهی: الو کاخ سفید!
کاخ سفید: بله
لیله کوهی: من میخواستم با رییس جمهور حسین آقا اوباما صحبت کنم.
اوباما: بله خودم هستم شما؟
لیله کوهی: حسین جان، منم لیله کوهی!
اوباما: کی؟
لیله کوهی: لیله کوهی دوسه سال پیش یکی دوباری برات نامه نوشتم یادت نیست؟
اوباما: ها بله، تازه یادم اومد تویی لیله کوهیِ شهر کوچک بارانی من!
لیله کوهی: آی بارک الله عجب حافظه ای درست زدی تو خال.
لیله کوهی: حسین جان ببخشید گویا وقت شام مزاحم شدم؟
اوباما: نه بگو هنوز بانوی اول بوقلمونو از فر در نیاورده وقت دارم حرف تو بزن و مهمونام همه شون نرسیدند.
لیله کوهی: حسین آقا جان شنیدم می خوای موضوع تحریم ها رو وتو کنی!
اوباما: آره چطور مگه، مخالفی؟
لیله کوهی: خب معلومه! چرا مخالف نباشم.
اوباما: راسش من از دست شما ایرانی ها خسته شدم. مگه شما نمی گفتید تحریم ها کمر ما رو شکسته پس چرا حالا مخالفید؟
لیله کوهی: اولا حسین جان ما نمی گفتیم این لابی های دوروبرت بودن که میگفتن و راست هم می گفتن کمر آقایان و سپاه پاسداران را خرد می کرد. اما برداشتنش دردی از مردم دوا نمیشه.
اوباما: لیله کوهی جان! ما یه تلفن چند دقیقه ای با حاج حسن شاه کلید زدیم کلی قیمت ارز و ملک و اجناس تو ایران پایین اومد و مردم جشن گرفتن و ریختن تو خیابونا.
لیله کوهی: آره حسین جان تو راست میگی بخشی از این مردم ساده باور سی ٣۵ سال از این جانوران حرف های امیدوار کننده شنیدند و ریختند تو خیابونا و جشن گرفتند اما وقتی آبها از آسیاب افتاد باز روز ازنو روزی از نو دوباره همان آش و همان کاسه شاید بدتر از قبل.
اوباما: چی؟ آش و کاسه دیگه چیه؟
لیله کوهی: ولش کن اگه من بخوام تمام این ضرب المثل ها رو معنی بکنم غذای بوقلمون یخ کرده و از دهن افتاده، بزار ساده تر بگم. تو که آدم فهمیده ای هستی اما لابی های دورو برت یه مشت آدم مزد بگیر بیت رهبری اند.
اوباما: یعنی تو مگی من چی کار کنم؟
لیله کوهی: حسین جان من میگم تو بیا با عمه ی مش قاسم خودمان کمی حرف بزن تا متوجه بشی که مردم ایران چی میگن.
اوباما: عمه ی مش قاسم! اون دیگه کیه؟
لیله کوهی: چی! عمه مش قاسمو نمی شناسی؟! خب پس واسه همینه که مردم مارو نمی شناسی عمه ی مش قاسم، یعنی هشتاد درصد مردم ایران. عمه ی مش قاسم اعتقاد داره که بعد از امضاء با ۵+۱ اولین کسانیکه به بیت رهبری تبریک گفتند،حسن نصرالله و بشار اسد و بعد سپاه و بسیج نیروهای نظامی امنیتی رهبر بودند. مردم اما بعد از یک هفته فهمیدند که از این نمد برایشان کلاه نمیشه.
اوباما: چی؟ نمد! کلاه! چیه دیگه؟
لیله کوهی: حسین جان تو که رفتی غزل حافظ حفظ کردی و شعر سعدی یاد گرفتی کاشکی کمی هم ضرب المثل فارسی یاد میگرفتی، حالا ولش کن از من می پرسی وتو نکن، وتو کنی باز دوباره دزدی میلیاردی آقایان باز تهدید های نظامی باز گردشِ در، بر همان پاشنه. پولشویی واختلاس های دولتمردان ترکیه هشتاد درصدش در ارتباط با ایران است مگر ندیدی هنوز چیزی نگذشته برادران قاچاچی چطور خودت را مستقیم تهدید کردند اگر ندیدی فیلمش توی یوتوپ است برو ببینش، برای مثال عرض می کنم حسین جان رضا ضراب، بابک زنجانی، کامیار جمشیدی اینها دانه متوسطه های پولشویی از طریق ترکیه بودند دانه درشت هاش هنوز رونشدند.
اوباما: لیله کوهی جان! میگی من چی کارکنم؟
لیله کوهی: من میگم برو شام بوقلمونو بزن تو رگ یکی دو پیک هم ویسکی درجه یک آمریکایی با مهمونات بنداز بالا بعد که همه ی مهمونات رفتند با خودت کمی خلوت کن و حسابی فکر کن، اما وتو نکن.

چاکریم لیله کوهی از شهر کوچک بارانی من.
هشدرخان آلمان