بر پیشانی سنگیِ خشم
مجید نفیسی
•
می خواهم بکوبم، بکوبم
با پتک سنگینِ دستهایم
دیوارهای این باروی بلند را
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۱٣ دی ۱٣۹۲ -
٣ ژانويه ۲۰۱۴
می خواهم بکوبم، بکوبم
با پتک سنگینِ دستهایم
دیوارهای این باروی بلند را
چه باک اگر
آوار هزاران سنگ
بر من فرو ریزد.
می خواهم بروبم، بروبم
با جاروی بزرگِ دستهایم
اصطبل های این باروی کهن* را
چه باک اگر
گله ی هزاران گاومیش
بر من بتازد.
مردی از پشت پنجره
سوت زنان می گذرد
انگار می گوید: "آرام باش
آبی بنوش
و خشم خود را فرو خور".
نه! نه!
دوستت دارم ای شورِ دادخواهی!
بگذار این شعر را
بر پیشانی سنگی ات بنویسم
که هیچ ستمگر
تنها به جادوی عشق
دادگر نمی شود.
۲۷ ژانویه ۱۹٨۶
*- اشاره است به پنجمین خوانِ هرکول: پاک کردن اصطبل های آجیاس.
|