• دانشمندان بتازگی اعلام کردند که تومورهای مغزیِ ایرانیان با تومورهای مغزیِ اقوامِ دیگرتفاوت دارد. بنا به گفته این دانشمندان، تومورهای مغزیِ ایرانیان با مسائلی نظیرِ زیستشناسی، بیوشیمی، سلولهای سرطانی شده، رُشدِ سریعِ این سلولها، موتاسیون، و اموری نظیرِ این هیچ چ چ چ ارتباطی ندارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۵ دی ۱٣۹۲ -  ۵ ژانويه ۲۰۱۴

دانشمندان بتازگی اعلام کردند که تومورهای مغزیِ ایرانیان با تومورهای مغزیِ اقوامِ دیگرتفاوت دارد.
بنا به گفته این دانشمندان، تومورهای مغزیِ ایرانیان با مسائلی نظیرِ زیستشناسی، بیوشیمی، سلولهای سرطانی شده، رُشدِ سریعِ این سلولها، موتاسیون، و اموری نظیرِ این هیچ چ چ چ ارتباطی ندارد.

تحقیقاتِ دانشمندان نشان داده است که تمامِ این حرفها در موردِ نوعِ ایرانیِ بشر، یعنی «هومو ایرانیانا» (homo iraniana) کَشکِ محض است. به گفته همین محققان، وجودِ تومورهای مغزیِ ایرانیان بیشتر بدین بخاطرِ است که ایرانیان مدام درفکراند و از مغزِ خویش بسیار بیشتر از اقوامِ دیگر زمین کار می کِشند.
این تفکرِ دائم، بدونِ حتی لحظه ای استراحت، مغز را چنان خسته و فرتوت میکند که برای دفاع از خود، به تومورسازی ناچار می شود.

بررسی ها و تحقیقات نشان دادند که هیچ نژاد و قوم و ملتی، به میزانِ ایرانیان از مغزِ خود کار نمی کِشد. آزمایش بروی داوطلبِین ایرانی نشان داده است که اینان، مدام در فکراند که کی، به کی، کدام دروغ را گفته یا هنوز نگفته اند؟ همچنین این نگرانی که چطور باید این دروغ را مطرح کرد که مبادا برملا شود، ذهنِ همه داوطلبان را ۲۴ ساعته بخود مشغول داشته بود.
در اوقاتِ فراغت، داوطلبان مدام در فکر بودند که چه چیز را، از چه طریق، تا کی، و چرا، از چه کسی باید پنهان بدارند؟ در عینِ حال (همزمان) در فکر بودند که همان موضوع را، کی، به کی، به چه شکلی بگویند که بیشترین «سود» را داشته باشد.
مغزِ این داوطلبان، حتی در بخشِ خودآگاهِ آن، در سراسرِ زمانِ خواب فعال و بیدار بود و دائماً مشغولِ آماده کردنِ جواب برای سوالاتی بود که قرار بود روزِ بعد از طرف هموطنان مطرح شود. دانشمندانِ محقق این یک مورد را دیگر تا به حال ندیده بودند و بسیار متعجب و متحیر شدند. حتی یکی از محققان از شدتِ حیرت قاطی نموده، سرِ خود را بسرِ یکی از داوطلبان کوبید و درجا به زندگی خود پایان داد.
دانشمندانِ شوکه شده که ٣ روز پس از به خاکسپاری همکارِ خود تحقیقات را از سر گرفتند، تا پایانِ تحقیقات برای هر داوطلب حداقل ۲ دستگاهِ نوارِ مغز گیری (EEG) نیاز داشتند. علت آن بود که دستگاهِ نوارِ مغز، هنگامی که ترسیمِ منحنی به قسمتِ «حسادت» در مغزِ داوطلبان می رسید، نخست «هَنگ» می کرد و بعد هم می ترکید. محققان چنین چیزی را هم تا کنون ندیده بودند و بناچار دسته جمعی و با صدای بلند و به کَرات نخست تکبیر گفتند و بعد گفتند: «جل الخالق».
نمودارِ جریانهای مغناطیسیِ مغزِ داوطلبان، هنگامی که دستگاه میزانِ هدایتِ الکترو - شیمیائیِ سلولهای مسولِ «زدن» را اندازه می گرفت، بناگهان به چند شَقه تقسیم شد: «طعنه زدن»، «بچه را زدن»، «زن را زدن»، «یکدست زدن»، «زخمِ زبان زدن»، «شلاق زدن»، و چند شقه ناواضحِ دیگر که تعبیرِ فیزیولوژیکِ آنها هنوز برای محققان روشن نیست.

برای اولین بار در تاریخِ پزشکی و فیزیولوژی، تمامِ نمودارِ مغزیِ این داوطلبان حولِ یک محورِ مرموز ترسیم شد؛ بدونِ آنکه محققان این محور را خواسته باشند یا آنرا در دستگاه برنامه ریزی کرده باشند. دانشمندان با تجزیه و تحلیلِ کامپیوتریِ این محورِ تاکنون نشناخته، آنرا محورِ «خودخواهیِ دون مایه» نامگذاری کردند و نامِ علمیِ (axis iranianus) بر آن نهادند.

سپس دانشمندان، علی رغمِ آنکه امیدی به توفیقِ اینکار نداشتند، دست به اقدامی شجاعانه زدند: آنها بخشِ «دانش پذیری» و «فرهنگ پذیریِ» داوطلبان را نیز معاینه کردند. در این لحظه تاریخی، مانیتورهای دستگاهِ فوقِ مُدرنِ «نوارِ ثبتِ روان» یکدفعه سیاه شد و فقط یک کلمه، اما به همه زبانهای دنیا، شروع به چشمک زدن کرد: «پول - پول - پول». محققان این پدیده شگرف را از نظرِ فیزیولوژی چنین تعبیر کردند که مغزِ داوطلبان، صرفاً آن گونه از «دانش پذیری» و «فرهنگ پذیری» را تشخیص می دهد که زود و مستقیم به پول مُنتهی بشود.   

در آخرین بخشِ تحقیقات، تیمِ دانشمندان الکترودهای مخصوص را بروی زبانِ داوطلبان نصب کرد تا کار سلولهای «راست و دروغ گو» را در مغزِ داوطلبان بسنجد. این سلولها، راست و دروغ را مستقیماً از طریقِ عصبِ بزرگِ «نِروُس فرهنگیکوس»، از مغز به زبانِ انسان می فرستند. به علتِ نامعلومی، دانشمندان از اعلامِ نتیجه این بخش از آزمایشات خودداری کردند.

در جزوه «نتیجه تحقیقات»، که پس از اتمامِ آزمایشات بیرون داده شد، خبری بود که جهانِ علم و پزشکی را تکان داد: امکانِ ابتلای نوعِ «هومو ایرانیانا» (homo iraniana) به بیماریِ «جنونِ گاوی» - که مغز را مبتلا می سازد - بسیار نادر بوده، «یک در یک میلیون» تخمین زده می شود.

تا کنون ۶ محقق از ۷ دانشمندِ تیمِ تحقیقاتی به دلائلِ نامعلومی خودکشی کرده اند. محققِ هفتم، در حالی که فقط یک زیرشلواری و کلاه خودِ نظامی بر تن داشت و تلاش می کرد تا از آسایشگاه روانی ئی که پیشتر در آن بستری شده بود بگریزد، توسطِ پلیس دستگیر و به بیمارستانِ مرکزی انتقال یافت. پلیس هر گونه ارتباطی میانِ این خودکشی های زنجیره ای با آخرین تحقیقِ این دانشمندان را «غیر ممکن» خوانده است و گفته است که اگر چنین می بود، پس تمامِ دانشمندان و محققانِ ایرانی باید تا کنون روانی شده باشند.