• شکستن سکوت و غلبه بر ترس از نتیجه میتواند یک سنت شکنی در حد انقلاب برای زنان ایران باشد. برای رسیدن به دنیایی بهتر آنگونه که سزاوار هر انسانی است بهتر است دنیای امروز و جوامع امروزی مترقی را دریابیم، و سنتهای زن ستیز را که ما را در شرایط فعلی قرار داده با مبارزه آگاهانه، در نسلهای بعدی بی اثر نماییم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۷ بهمن ۱٣۹۲ -  ۲۷ ژانويه ۲۰۱۴

پیشگفتار
در جوامع مترقی برای رسیدن به عدالت اجتماعی، ابتدا احترام به عقاید و آزادی های فردی اشخاص، برابری حقوق انسانی و حفظ حریم خصوصی هر فرد، برای تمامی اجزا «افراد» تشکیل دهنده آن جامعه تفهیم و در نسل های تازه تر نهادینه شده است، تفاوتی برای این آموزش و موضوع آن، در زن یا مرد بودن افراد وجود نداشته و هر دو با هم برابر هستند. اما در ایران در کنار مشکلات بسیار بزرگ قانون مورد پسند مجریان قانون، نبود آموزش و سیستمی فرهنگ ساز همگام با جوامع در مسیر توسعه، سبب شده که فقدان برابری در حقوق، تبدیل حریم خصوصی به حریم مرد خانه، تعویض آزادی های فردی با تبعیت از مرد خانه و احترام یک طرفه به مرد و یا همان "سلطان خانه" در قبال اهانت به منزلت انسانی افراد قربانی این سیستم قانونی و بیشتر فرهنگی نهادینه شود. با این فرهنگ سنتیِ برده داری و"زن بردگی" و همچنین پشتیبانی دستگاه مرجع برقراری مساوات و تحقق حقوق "دولت"، زن ایرانی با سرنوشتی ویرانگر مواجه میشود. اطاعت و تقبل این معضل و یا تلاش برای رهیافت حل و عبور از آن، زندگی روزمره اکثر زنان ایرانی بوده است. اما در این روزمرگی و در هر دو دسته زنان ایرانی خشونت را تجربه میکنند.
با بررسی نوع و ریشه های به وجود آمدن این فرهنگ و ضعف های قانونی علیه زن، درمیابیم بیشترین تاثیر در اعمال خشونت علیه زنان ایرانی را فرهنگ و قانون مذهب مدار ایفا نموده اند.

نبود آزادی برای زن و تولید خشونت
«سیستم کاپیتالیستی یا همان سیستم سرمایه داری البته با فرهنگ عقب مانده که با استفاده از اسلام و دین بسیاری از زنان را بی حقوق گذاشته اند یکی از مهمترین نهادهای مخالف حقوق زنان می توان نام برد.»
در سه دهه اخیر زنان ایران به دلیل اسلامی بودن کشور، و فضای عقیدتی اجتماع، از بسیاری از حقوق انسانی خود بی بهره هستند . زیرا حکومت کشور های اسلامی با استفاده از دین و مذهب قانون را نوشتند و زن را در تمامی امور کمتر از مرد به حساب آوردند. جمهوری اسلامی با تکیه بر مذهب و ایجاد فرهنگ مرد سالاری زن را به کل تحت استعمار مرد درآورد و بدون توجه به نقش زن در آموزش نسل های آینده، حفظ زبان و فرهنگ سدی در مقابل پیشرفت بانوان ایرانی ساخت. «زن نماد باروری تاریخ است»

خشونت علیه زن
در اعلامیه سازمان ملل متحد بر محور خشونت علیه زنان اینگونه تعریف شده است؛ هر گونه خشونت بر اساس جنسیتی، که منجر به آسیب های فیزیکی ، جنسی یا روانی شود مانند تهدید ، محروم ساختن زنان از آزادی چه عام باشد چه در زندگی خصوصی خشونت علیه زنان نامیده می شود. البته این تعریفی کلی میباشد.
در ایران زنان مورد حمایت قانون قرار نمی گیرند ، طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در هر ۱٨ ثانیه یک زن مورد حمله قرار می گیرد.
انواع خشونت؛
خشونت های درون خانوادگی
تجاوز و سوأ استفاده جنسی
آزار و اذیت جنسی
قاچاق و خرید و فروش زنان
اجبار به فاحشه گری
که هر کدام از انواع این خشونتها، شخص را دچار آسیب های فیزیکی، روانی، جسمی می کند.
در رسانه ها و بازتاب این موارد کمتر توجهی به خشونت خانگی که در بیشتر خانواده ها زنان را در معرض قرار داده است شده است و در این نوشتار بیشتر بر این مورد پرداخته میشود.
خشونت خانگی در ایران به دلیل کاستی هائی که در جامعه و حکومت وجود دارد بیشتر از دیگر کشور ها به چشم می خورد زیرا عواملی مانند فقر و تنگدستی، ترس، کم یا بی سوادی، بی پناهی افراد آزار دیده و بی توجهی نهادهای حمایتی دامنه وسیعتری از اجتماع را شامل میشود.
در جامعه ی مرد سالار ایران نه نهادی از زنان حمایت می نماید و نه در قانون جایگاهی برای آنها در نظر گرفته شده است در این صورت زنان در خانه با خشونت روبرو می شوند. عدم اقدام در مقابل گرفتن حقوق و نبود عکس العمل زن را بیشتر مورد خشونت قرار میدهد. آنها خجالت می کشند که در مورد مشکلات در خانه با کسی صحبت کنند ، آنها احساس می کنند که جای امنی ندارند که اگر قدرت بیان ترک همسر و خانه را داشته باشند به آن پناه ببرند ، ترس از شدت ضرب و شتم ها و عدم حمایت خانواده، جامعه و قانون صدای زن را خاموش نموده است.
«در ایران ۶۶% زنان مداوم مورد خشونت خانگی قرار می گیرند»
بسیاری از بانوان کشور تجربه هول دادن، کنترل موبایل، اجازه گرفتن زمانیکه بخواهند از خانه بیرون بروند، برخورد و ضربات فیزیکی، فحاشی و بسیاری از این نوع آزار ها را دارند. نتیجه این رفتار باعث بروز عوارضی مانند افسردگی، خودکشی، از دست دادن اعتماد به نفس، اعتیاد و جنون از این قبیل موارد خواهد گشت.
این آشفتگی در خانه، بر کودکان نیز تاثیر بسزائی دارد زیرا آنها با تصور از این که خشونت یک نوع رفتار عادی و روزمره است آن را در بزرگسالی تکرار می کنند. زنانی که مورد ضرب وشتم و خشونت از طرف همسران خود قرار می گیرند برای بیرون آمدن از این وضعیت احساس ناامیدی می کنند و تمام درها را بروی خود بسته میبینند.

مقابله با خشونت ها علیه زن
برای رفع خشونت زن ایرانی نباید در انتظار معجزه یا تغییر ناگهانی از طرف منجی خیالی باشد. رسیدن به جایگاه انسانی زن مستلزم اقدام زن میباشد و هر زن ایرانی باید با در نظر گرفتن دنیای بهتری که باید داشته باشد گام به گام در این راستا قدم بردارد.
ابتدا تصمیم گیری برای مقابله با خشونت. "مصمم"
آگاهی از حقوق زن در جوامع دمکرات و باور به داشتن به این حقوق برای زنان ایرانی. "خودباوری"
خشونت را با مهرورزی و محبت و برقراری رابطه ای دوستانه همراه با علاقه و عشق مهار نماییم. "صمیمیت"
احترام به مرد زندگی و متقابل نمودن آن، همچنین پایبندی به حدود آن در شرایط مختلف. "احترام متقابل"
در صورت اقدام به خشونت از طرف مقابل باید بدانیم که عدم تنبیه راه را برای تکرار خشونت باز مینماید. "اقدام مناسب"
و اما در شرایطی که هر اقدام شما بی نتیجه میماند و مکررا خشونت را از طرف مقابل شاهد هستید، باید به قانون برای پایمال شدن حقوق، شکایت نمود. اما با توجه به ساختار قانونی جمهوری اسلامی و عدم حمایت از زن ابتدا باید در نظر داشت که هر گونه شکایت زن از همسر، باید اثبات شود و بهتر است از تماس با پلیس و شهادت همسایه ها در همان زمان واهمه ای نداشته باشیم. اما برای زنانی که خواستار تشکیل زندگی مشترک هستند، بهتر است از ابتدا با توافق در عقدنامه حقوق برابر در حق تحصیل، کار، طلاق، حضانت فرزند و... به صورت قانونی به ثبت رساند.

گفتار پایانی
شکستن سکوت و غلبه بر ترس از نتیجه میتواند یک سنت شکنی در حد انقلاب برای زنان ایران باشد. برای رسیدن به دنیایی بهتر آنگونه که سزاوار هر انسانی است بهتر است دنیای امروز و جوامع امروزی مترقی را دریابیم، و سنتهای زن ستیز را که ما را در شرایط فعلی قرار داده با مبارزه آگاهانه، در نسلهای بعدی بی اثر نماییم. خشونت و پذیرش آن برای زن پدیده تازه ای نیست و با توجه به مذهب زن ستیز اکثر مردم ایران نیز برای بسیاری، بخشی از فرهنگ جامعه محسوب میشود. با آگاه ساختن خود و دیگر زنان اطراف میتوانیم به مبارزه علیه این معضل و رسیدن به زن آزاد در ایران امید داشت و دنیایی بهتر را برای بانوی ایرانی بسازیم. به امید تحقق دنیایی برابر برای تمامی انسان ها و ایرانی فارغ از تبعیض و خشونت برای هر ایرانی.


سمانه گرمرودی
۲۶/۱/۲۰۱۴

منابع :
شهروند یار
خانه امن
ویکی پدیا