اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٣ بهمن ۱٣۹۲ -  ۲ فوريه ۲۰۱۴

چهل و سومین جشنواره بین المللی فیلم رتردام در هلند
فیلم بلند ایرانی در این جشنواره به نمایش در آمد چهار
گزارشگر آزاد، محمود زهباری

جشنواره بین المللی فیلم رتردام در تاریخ ۲۲ ژانویه با فیلم هندی کیسا رسمأ کار خود را آغاز کرد. در این جشنواره که در تاریخ ۱ فوریه به پایان رسید در مجموع ۵۰۰ فیلم کوتاه و بلند از سراسر دنیا به نمایش در آمد. تاکید جشنواره امسال روی فیلم های قاره اروپا بود .
جایزه های ببر این جشنواره به فیلم های زیر تعلق گرفت

1-Anatomy of a Paper Clip van Ikeda Akira (Japan, 2013)
2-Han Gong-Ju van Lee Su-Jin (Zuid-Korea, 2013)
3-Something Must Break van Ester Martin Bergsmark (Zweden, 2014)

جایزه انتخاب مردمی جشنواره نصیب فیلم آمریکایی نبراسکا شد و فیلم افتتاحیه کیسا دیگر جایزه مردمی این جشنواره را برد

کارگردانان ایرانی با چهار فیلم بلند در این جشنواره شرکت کرده بودند که در این میان یک فیلم از کارگردان ایرانی مقیم اروپا بود.هیچکدام از فیلم های ایرانی شرکت کننده در بخش مسابقه جشنواره شرکت نداشت و در بخش مردمی جشنواره هم حائز هیچ رتبه ای نشدند.به جز آقای رسول اف کارگردان فیلم دستنوشته ها نمی سوزند که ممنوع الخروج بود، کارگردانان فیلمهای از تهران تا بهشت و ماهی و گربه به همراه تهیه کنندگان و هنرپیشه زن فیلم از تهران تا بهشت ،خانم مهناز افشار،در این جشنواره حضور داشتند و پس از اکران فیلم به سئوالات شرکت کنندگان پاسخ می دادند. آقای رسول اف پیام ویدئویی فرستاده بود که قبل از اکران فیلم پخش می شد.

فیلم جسورانه و زیبای دستنوشته ها نمی سوزند، کار آقای رسول اف قسمتی از ماجراهای قتل نویسندگان و توطئه نافرجام سقوط اتوبوس حامل نویسندگان به دره و جریانات پشت پرده سانسور و شکنجه در جمهوری اسلامی را نه با زبان استعار که عریان و بی پرده بازگو می کند. این فیلم که به لحاظ ساختار، دیالوگ و بازیگری هم از کیفیت و استحکام بالایی برخوردار است، شاید تنها فیلمی است در این سالها که با این صراحت و جسارت، سانسور و قتل و شکنجه دگراندیشان را به تصویر می کشد.

فیلم ماهی و گربه ساخته آقای شهرام مکری، فیلمی با ساختاری متفاوت وویژه ،که تمام سکانس های فیلم بدون وقفه، با یک دوربین و در مدت دو ساعت فیلم برداری شده. این فیلم که اتفاقات حول و حوش یک مسابقه سالانه بادبادک، توسط جوانان را دنبال می کند، از فلش بک های تو در تو و پس و پیش کردن های مداوم حال و گذشته، برخوردار است. این فیلم به لحاظ ساختاری و فیلم سازی کاری متفاوت و نواست.

فیلم از تهران تا بهشت، ساخته آقای ابوالفضل صفاری، فیلمی سورئالیستی با بازیگری و دیالوگی نه چندان دلچسب، ماجرای زنی است که پس از ربوده شدن و تجاوز و شکنجه وقتی وارد خانه می شود، یادداشتی از همسرش را روی در یخچال می بیند که نوشته: من به سوی بهشت می روم.همسرش متهم است که مدارک مهمی از سلاح های شیمیایی را دزدیده است. بقیه فیلم داستان سفر این زن برای یافتن مقصد بهشت همسر است که به جهنمی برای او تبدیل می شود. آقای صفاری هدفش از ساخت فیلم را، به تصویر کشیدن قسمتی از ناهنجاریهای جامعه ایران بیان کرد. او از حاملگی بازیگر اصلی فیلم به عنوان سمبلی برای زنده و پویا بودن جامعه و از ورزش یوگای زنان در سکانس پایانی فیلم به عنوان آرامش و صلح در جامعه ، استفاده کرده است.

فیلم توقف کار آقای کاوه بختیاری ،فیلمساز ایرانی مقیم فرانسه، فیلم مستندی در باره کمپ پناهندگان ایرانی و مشکلات پناهندگی است که هر چند کوششی ارزشمند برای نشان دادن مشکلات پناهندگان است، ولی به لحاظ سینمایی و محتوایی حرف تازه ای برای گفتن ندارد.