سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

در سوگ پیت سیگر (Pete Seeger)
"همبستگی برای همیشه!"


ناصر اصغری


• آدمهایی که زندگی و مرگشان احترام دنیایی را بر می انگیزند، بسیار نادرند. پیت سیگر از این معدود انسانها بود. نام پیت همراه است با صدای اعتراض کارگران و همه کسانی که حقوقشان ضایع شده است! او با موسیقی اش واقعیات ساده و در عین حال تلخ جامعه سرمایه داری را به میان میلیونها کارگر و زحمتکش برد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۵ بهمن ۱٣۹۲ -  ۴ فوريه ۲۰۱۴



آدمهایی که زندگی و مرگشان احترام دنیایی را بر می انگیزند، بسیار نادرند. پیت سیگر از این معدود انسانها بود. نام پیت همراه است با صدای اعتراض کارگران و همه کسانی که حقوقشان ضایع شده است! او با موسیقی اش واقعیات ساده و در عین حال تلخ جامعه سرمایه داری را به میان میلیونها کارگر و زحمتکش و بقول خودش در ٣٥ کشور جهان برد. پیت در هر اعتراضی در آمریکا که به سیستم سرمایه داری می شد دیده می شد. هر خواننده ای مثل بروس سپرینگستین و وودی گاتری که به زورگوئی طبقه حاکمه آمریکا اعتراض داشت، در کنار پیت سیگر کنسرت اجرا می کرد. او دو سه سال قبل از مرگش، در سال ٢٠١١ در جنبش اشغال در نیویورک نیز شرکت کرد. حتی کسانی چون بیل کلینتون و باراک اوباما هم از استقامت او در اعتراض با احترام یاد کرده اند!
پیت سیگر خواننده‌ای کمونیست بود که سالها عضو حزب کمونیست آمریکا بود. او فعالیتهای سیاسی خود را با سازمان جوانان این حزب شروع کرد و سپس به عضویت خود حزب در آمد. در دوره سیاه مکارتیسم، پیت همراه با بخش وسیعی از فعالین سیاسی دیگر در لیست سیاه دولت آمریکا قرار گرفت و مورد اذیت و آزار دم و دستگاه سرکوب پلیس سیاسی آمریکا قرار گرفت و به ١٠ سال حبس محکوم شد.
پیت خواننده اعتراض کارگران بود. کمتر پیکت و اعتصابی در کشورهای انگلیسی زبان را می توان نام برد که آهنگ "همبستگی برای همیشه" (Solidarity Forever) در بین کارگران زمزمه نشود. آهنگ "طرف چه کسی را می گیری؟" (Which side are you on?) از دیگر آهنگهای اعتراضی کارگران است که پیت برای کارگران معادن Harlan County استان کنتاکی خوانده است. او در این آهنگ، اعتراض ساده کارگران را با شعر "در هارلان کانتی گفته می شود کسی بیطرف نیست، یا طرف اتحادیه کارگران را داری یا طرف آدمکشان صاحب معدن" بیان می کند. او صدها آهنگ برای جنبشهای اجتماعی اعتراضی خواند. پیت به معنای واقعی کلمه سرشار از آهنگهایی بود که هر کدام را می توان بعنوان شاهکاری انتخاب کرد. من اما "چه چیزی امروز در مدرسه یاد گرفتی؟" (What did you learn in the school today?) را در صدر لیست بهترین آهنگهای پیت سیگر قرار می دهم. "چه چیزی امروز در مدرسه یاد گرفتی، پسر نازنیم؟/ یاد گرفتم که واشنگتن هرگز دروغ نمی گفت/ یاد گرفتم که سربازان به ندرت می میرند/ یاد گرفتم که همه آزادند/ اینها را امروز از معلمم در مدرسه یاد گرفتم/ یاد گرفتم که پلیسها دوستان من هستند/ یاد گرفتم که عدالت را هیچوقت پایانی نیست/ یاد گرفتم که قاتلین بخاطر جنایاتی که مرتکب شده اند می میرند/ حتی اگر بعضی وقتها اشتباه هم مرتکب جنایتی بشویم/ اینها را امروز از معلمم یاد گرفتم/ یاد گرفتم که جنگ چیز چندان بدی هم نیست/ درباره آن جنگهای خوب و بزرگی که داشته ایم یاد گرفتم/ در آلمان و فرانسه جنگیدیم/ و روزی شانس من هم خواهد رسید/ و این چیزها را امروز در مدرسه از معلمم یاد گرفتم/ یاد گرفتم که دولتهایمان باید قدرتمند باشند/ دولت ما هیچوقت اشتباه نمی کند/ رهبران ما بهترین مردان هستند/ به همین خاطر ما دوباره و چند باره انتخابشان می کنیم/ و این را من امروز در مدرسه از معلممان یاد گرفتم."

پیت سیگر در ١٩ مه ١٩١٩ در نیویورک به دنیا آمد و روز ٢٧ ژانویه ٢٠١٤، در سن ٩٤ سالگی در همان نیویورک زیبا، دیده از جهان فروبست. او اکنون در کنار ما نیست، اما یاد او و شعرها و آهنگهایش برای همیشه با ما و در پیکتهای اعتراضی و اعتصاباتمان با ما خواهند ماند!


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست