یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

استفاده از ثروت جامعه حقارت نیست! - بهزاد جواهری



اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲٣ بهمن ۱٣۹۲ -  ۱۲ فوريه ۲۰۱۴


* استفاده از ثروت جامعه حقارت نیست!
باید توزیع همه کالاهای اساسی را به سرمایه داری در ایران تحمیل کرد!


تحقیر، صدقه و کلماتی از این دست چند روزی است که به بخشی از گفتمان سیاسی در صحنه سیاست ایران تبدیل شده است. دولت روحانی در حال تقلای رفع خطر "شورش گرسنگان" در صحنه سیاست خارجی از خط قرمزهایی که برای خود تعریف کرده بود عبور می کند و در صحنه داخلی می کوشد با گفتمان "تعدیل" خطر سرنگونی را از سر جمهوری اسلامی رفع کند.

توزیع کالاهای اساسی در راستای همین سیاست دولت روحانی است. تلاشی است از طرف هیئت حاکمه جمهوری اسلامی برای کم کردن میزان نارضایتی که مردم از جمهوری اسلامی دارند. در درون خود جمهوری اسلامی برخوردهای متفاوتی به این قضیه وجود دارد، بخشی که در صف ایستادن مردم را توهین به "عظمت" جمهوری اسلامی می داند در مقابل این رفرم دولت روحانی غرولند می کند.

رنگین کمان اپوزسیون راست هم کمابیش در اینمورد یک موضع دارد، اینکه توزیع کالاهای اساسی گداپروری است و دریافت این کالاها توسط مردم حقارت! اپوزسیونی هم که خودش را چپ معرفی می کند با درجه ای از تخفیف همین موضع راست را طوطی وار تکرار می کند!

دریافت بخشی هرچند ناچیز از ثروت چامعه تحقیر نیست، حقارت کلیت سرمایه داری است!
اقتصاد سرمایه داری در ایران به گرسنگی مزمن و سوء تغذیه در بخشهای وسیعی از جامعه منجر گردیده است. سوء تغذیه و عدم دسترسی به منابع متنوع غذایی یکی از آثار سوء تورم، بیکاری و فقدان سیستم تامین اجتماعی است. تمامی این مولفه ها نیز تحت تاثیر سیستم اقتصادی حاکم و اولویتهای تعیین شده توسط سیستم حکومتی که قدرت سیاسی و اقتصادی را در دست دارد، می باشند. این موضوع را از دو زاویه می توان مورد بررسی قرار داد، اول اینکه آیا منابع کافی برای جلوگیری از سوء تغذیه در جامعه ایران وجود دارد و دوم اینکه آیا سیاست روز سرمایه داری اقتضا می کند رفرمی حداقلی را برای حفظ خود اجرا کند.

در این مقطع زمانی، بورژوازی در ایران به هر دلیلی تصمیم گرفته است رفرمی هرچند ناچیز را به پیش ببرد. این میدان مبارزه ای نیست که مردم سرنگونی طلب یا کمونیستها تعریف کرده باشند، ساخته بورژوازی است و باید از همین مسئله برخود بورژوازی استفاده کرد.

توزیع سبد کالا رفرمی است مانند تمام رفرمهایی که بورژوازی برای فرونشاندن خشم مردم از چپاول ثروت جامعه اجرا می کند. در این میدان مبارزه تعریف شده برای کمونیستها باید متشکل شد و معترض شد تا:

۱. همه شهروندان جامعه تحت پوشش این طرح قرار بگیرند
۲. دایره تعریف سبد کالا، تمام کالاهایی که برای رفع نیازها لازم است را شامل شود
٣. شیوه توزیع این کالاها را تحت کنترل توزیع کارگری در آورد
۴. توزیع کالاهای اساسی در مقابل مبارزه برای مزد مکفی و افزایش حداقل دستمزد قرار نگیرد و دوقطبی سبد کالا و دستمزد ایجاد نشود.

تمام وجوه سرمایه داری، بردگی مزدی، مالکیت خصوصی و غیره، اینها همگی تحقیر انسان و انسانیت هستند. گرسنگی و سوء تغذیه تحمیلی به جامعه ایران نیز تحقیری است که اقتصاد سرمایه داری به ارمغان آورده است. تنها راه حفظ کرامت انسان، پائین کشیدن کلیه سرمایه داری و جایگزینی آن با سیستمی است که تولید در جامعه تنها ابزاری برای رفع نیازها و خوشبختی شهروندان در جامعه است. دریافت بخش اندکی از ثروت جامعه تحت عنوان توزیع کالاهای اساسی دریافت بخش بسیار ناچیزی ار ثروت جامعه است. باید دست در حلقوم سرمایه داری کرد و مجبورش کرد تا با گسترده کردن این طرح نیازهای غذایی جامعه را تکفل کند.

بهزاد جواهری
۱۰ فوریه ۲۰۱۴


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست