• حذف فیلم «عصبانی نیستم» - فیلمی که محتوی آن زنده نگهداشتن رویداد ۸۸ است - باعث واکنش ها و افشاگری هایی شده است که پرده از تصمیمات امنیتی - حکومتی جشنواره ی فجر بر می دارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۷ بهمن ۱٣۹۲ -  ۱۶ فوريه ۲۰۱۴

 اخبار روز: ممکن است دو روز دیگر فرامرز قریبیان هم مثل سعید راد مجبور به «عذرخواهی» بشود، اما افشاگری هایی که تا همینجا در مورد «افتضاح جشنواره ی فجر» و چگونگی تصمیم گیری در مورد حذف فیلم «عصبانی نیستم» که یادی است از جنبش سبز، صورت گرفته است واکنش های زیادی را برانگیخته است. اظهارات فرامرز قریبیان در گفتگو با «کافه سینما» بخشی از وقایع پشت پرده را آشکار کرده است. «کافه سینما» در عین حال نامه ای از یکی از دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک را پیرامون این موضوع منتشر کرده است.

اظهارات قریبرز قریبیان - انتخاب ما کس دیگری بود
کافه سینما-حسین لامعی: فرامرز قریبیان بازیگر و کارگردان سرشناس سینمای ایران، یکی از اعضای مستقل هیئت داوران جشنواره سی و دوم فیلم فجر بوده است. هیئت داورانی که در روزهای گذشته کانون بیشترین اعتراضات علاقه مندان سینما بوده اند. قریییان در گفت و گو با "کافه سینما"، با اعتراض به اتفاقات پیش آمده در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر، و ندادن "سیمرغ نقش اول مرد" به نوید محمدزاده(بازیگر عصبانی نیستم!) گفت: سیمرغ "نقش اول مرد" تنها رشته ای بود که هیئت داوران در موردش رای گیری انجام ندادند. زیرا به به اتفاق آرا تمامی اعضای داوران نظرشان مبنی بر انتخاب آقای نوید محمدزاده به عنوان بهترین بهترین بازیگر مرد بوده است. من این بازیگر جوان را از قبل نمی شناختم و چیزی از او در سینما ندیده بودم، اما حضور درخشان این جوان در فیلم آقای درمیشیان باعث تعجب من و تمامی اعضای داوران شده بود. به همین دلیل بی درنگ سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای ایشان کنار گذاشتیم.
قریبیان در ادامه در گفتگو با کافه سینما افزود: البته این وسط دبیرخانه جشنواره فجر بازی هایی را هم سر ما در آورد. وقتی آخرین نشست هیئت داوران به پایان رسیده بود، دبیرخانه جشنواره به ما گفت فردا روز استراحت است و پس فردا دوباره همه جمع شوید، برای اتخاذ تصمیمات نهایی. اما این وسط ماجرای عجیبی رخ داد. فردای آن روز که قرار بود روز استراحت ما باشد، ساعت ۲ و ۵ دقیقه بعد از ظهر به من زنگ زدند که اعضای هیئت داوران از ساعت ۱۰ صبح در جلسه هستند اما شما غایب هستید! من هم متعجب به آنها گفتم مگر شما دیروز به ما نگفتید که امروز جلسه ای برگزار نمیشود و جلسه نهایی پس فردا برگزار میشود؟ گفتند جلسه امروز صبح اضطراری بوده و ما با موبایل شما تماس گرفتیم اما خاموش بود. در جواب گفتم من که از قبل به شما گفته بودم وقتی منزل هستم موبایلم را خاموش میکنم، چرا با تلفن منزل تماس نگرفتید؟ که در آخر جواب درستی ندادند و طفره رفتند.
به هر حال من ساعت ٣ بعد از ظهر وارد جلسه نهایی داوران شدم و دیدم همان طور که قرار ما بود، آقای نوید محمدزاده و خانم مریلا زارعی به اتفاق آرا به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد و نقش اول زن انتخاب شدند. با این حال خبرهایی به ما رسیده بود مبنی بر اینکه ممکن است در مراسم اختتامیه، به دلایلی که خودتان میدانید، جایزه نفش اول مرد را به نوید محمدزاده ندهند و به شخص دیگری بدهند. من و دیگر اعضای هیئت داوران در واکنش به این شنیده ها دبیرخانه را تهدید کردیم که اگر جایزه نقش اول مرد به کسی غیر از نوید محمد زاده داده شود، ما به نشانه اعراض روی سن نمی رویم و مراسم اختتامیه را ترک میکنیم. همین سبب شد آقایان عقب نشینی کنند و جرات این را نداشته باشند ما را تحت فشار قرار دهند.
قریبیان در انتها بیان کرد: همان طور که می دانید در ابتدای مراسم اختتامیه نامه ای از طرف کارگردان فیلم "عصبانی نیستم!" خوانده شد که ایشان به طور داوطلبانه از بخش رقابتی جشنواره کنار کشیدند. این نامه باعث تعجب من شد و من هنوز این نامه و اتفاقات پیش امده در مراسم اختتامیه مشکوک هستم. چرا یک فیلمساز باید به یکباره از بخش رقابتی جشنواره کناره بکشد و در اخرین لحظه سیمرغ بازیگر نقش اول مرد فیلم اش را به دیگران ببخشد؟ این اتفاقات از نظر من مشکوک و غیرقابل قبول است.


نامه ی یک دانشجو: معنای اعتدال این است؟

یادداشت رسیده به کافه سینما- جناب آقای ایوبی لطفا به موارد زیر توجه کنید :
۱ - انگار شما معنای واژه «اعتدال» را اشتباهی گرفته اید. «اعتدال» این نیست که نه سیخ بسوزد و نه کباب. همچنین اعتدال این نیست که هم سیخ بسوزد و هم کباب !! اعتدال یعنی شما شرایطی فراهم کنید که تمام عقاید و تمام اندیشه ها در جشنواره شرکت کنند و با هم رقابت کنند که این کار را نکردید پس مدعی کلمه مقدس اعتدال و عدل نباشید. شما ناعادلانه برخورد کردید. اصلا مردم برای این امر، به آقای روحانی رای دادند که شعارشان عدالت و امید بود. نه عدالت دیدیم و نه امید. دیشب فقط قلب هایمان بود که درد میگرفت.
۲- نمیخواهم بی انصافی کنم. دستتان درد نکند که دست خیلی ها را از سینمای ایران کوتاه کردید. دستتان درد نکند که لحن خوبی دارید ولی اینها به هیچ وجه برای مدیریت سینمای ایران کافی نیست. انتظار مردم از شما بیش از این بود که در میان بهت تماشاگران و بینندگان جشنواره امسال هم بشود مانند جشنواره پارسال.
٣ - اینکه در سینما ملت جلوی چشم کارگردان و چند صد نفر تماشاگر، آرای فیلم «عصبانی نیستم» به سطل زباله ریخته میشود و به مردم میگویند که ما ماموریم و معذور(!!)، چه ربطی به اعتدال دارد !؟ از درمیشیان میپرسم که چرا این کار را میکنند جواب میدهد که جای شکرش باقیست که آرای این صندوق را به صندوق شیار ۱۴٣ نمیریزند!! این بود امید شما ؟ البته ما هم از این قضایا درس گرفتیم. مشت نمونه خروار است. خوب فهمیدیم که در سال ٨٨ چه اتفاقاتی افتاد و با چه کسانی روبرو هستیم ولی شما آمدید تا جلوی اینها را بگیرید و نه اینکه تمام حرفهایتان را با آنها تنظیم کنید. حرف های وزیر ارشاد و آقای نهاوندیان در رابطه با حداقل سینما، شعار محض بود. کاش اصلا آن حرف های تبلیغاتی و شعاری را نمیزدند.
۴ - آیا به گوش شما رسید که کسانی که میخواستند فیلم «عصبانی نیستم!» را ببینند از جلوی یکی از سینماها متفرق شدند، آن هم با یگان ویژه !! مگر جنگ است !؟؟ یک جشنواره مگر تماشاگر زیاد نمیخواهد ؟؟ من واقعا گیجم که هیچ حرفی نمیزنید. اگر این قضایا دست شما نیست لااقل حرفی، نامه ای، مقاله ای. چرا میترسید ؟
۵ - چرا وزارت ارشاد و سازمان سینمایی خود را بخشی از صدا و سیما میداند !؟ چرا باید صدا و سیما مجری جشنواره را مشخص کند؟ تهدید کردند که میخواهند پخش نکنند ؟ خب به جهنم. پخش نکنند. بهتر از این است که استقلال سینما و وزارت ارشاد زیر علامت سوال گنده برود. مگر جشنواره نیازمند این است که صدا و سیما آن را پوشش دهد ؟ صدا و سیما باید از خدایش هم باشد که مخاطبان خودش را با پخش جشنواره بالا ببرد. چرا انقدر شان سینما را پایین آوردید که صدا و سیما برایتان تعیین تکلیف کند؟
۶ - ندیده میتوان حدس زد. اگر فیلم «محمد(ص)» در جشنواره بود. بیشترین سهم از جوایز را میبرد و بعد رستاخیز و بعد چمران. میدانید چرا !!!؟؟ چون حماسه ها تمام نمیشود ! چون در کشور ما و در جشنواره به ظاهر سینمایی ما، کسی با پارامترهای کیفی فیلم کاری ندارد. مصلحت ها حرف میزنند. و واقعا برای درمیشیان ها و حمید نعمت اله ها و امیریوسفی ها و کیایی ها متاسفم که فیلم بی در و پیکر و یک جمله ای «شیار ۱۴٣» به آنها ترجیح داده شد. فیلمی که احتمالا، اولش سکانس آخرش را گرفته اند و بعد فیلم(اسمش اصلا فیلم نیست) را بر اساس آن ساخته اند !!!
۷ - جناب ایوبی. به کسانی که شما را تهدید کردند تا «عصبانی نیستم» را از جشنواره حذف کنید بگویید، جوانان این سرزمین هر طور شده این فیلم را خواهند دید، همانطور که سنتوری را دیدند. و این فیلم در خاطره ها میماند. و به آنها بگویید که نمیتوانند تاریخ را عوض کنند. ما به بچه هایمان راستش را میگوییم و مثل پدر و مادرانمان در امانت حقیقت، خیانت نخواهیم کرد.
٨ - دیروز اعتدالتان را «خیلی» دیدیم که فیلم بد رستاخیز و فیلم بدتر پرویز و شرکا، جوایزی را از آن خود کردند که متعلق به کسان دیگر بود. دیروز اعتدالتان را «خیلی» دیدیم [...]
۹ - در پایان از سازمان سینمایی و وزارت ارشاد و هر نهادی که در دولت قدرتش را دارد(البته فکر کنم این دولت قدرت هیچی ندارد و به غیر وزیر امور خارجه، هیچکس جسارت حرف زدن و حق گفتن را ندارد)، تذکری به صدا و سیما بدهد. گماشتگان تفکرات سنگی فکر کرده اند که مردم بی شعور و نفهم هستند که برایشان تعیین و تکلیف میکنند که چه صحنه ای را ببینند و چه صحنه ای را نبینند !؟؟ اگر قرار بود اینگونه مردم را بیشعور فرض کنند، بهتر بود از همان اول پخش نمیکردند. این چه بازی بچگانه ای بود که تا اسم «آشغال» یا «عصبانی» می آید، برنامه قطع میشد. این دو کلمه به نظام ضربه های جبران ناپذیر میزد ؟!!؟؟ واقعا انقد می ترسید ؟؟ [...]
۱۰ - و در پایان باید بگویم که ما، کسانی که روزمان شب نمیشود اگر یک فیلم خوب نبینیم، از دست شما و سیاست های عقبگردتان عصبانی هستیم!

به امید موفقیت فیلم «عصبانی نیستم!» در عرصه های بین المللی
یک پلی تکنیکی