اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱ اسفند ۱٣۹۲ -  ۲۰ فوريه ۲۰۱۴

رضا شهابی ذکریا، فعال کارگری و عضو هیئت مدیره سندیکای اتوبوسرانی تهران و حومه که دوران محکومیت ۴ سال حبس خود را در زندانی اوین می گذراند، به عنوان یکی از شش برنده از دوره اول جوایز حقوق بشری رها، معرفی شد.

شش برنده جایزه، توسط هیات داوران ویژه ای متشکل از شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل و وکیل مدافع حقوق بشر به عنوان رییس هیئت ژوری، آرون رودز از بنیانگذاران و محقق اصلی پروژه حقوق آزادی و مدیر اجرایی سابق فدراسیون بین المللی هلسینکی برای حقوق بشر و کارولینا یانوزفسکی، وکیل حقوق بشر و عضو هیئت مدیره سودویند، انتخاب شدند.

رضا شهابی ذکریا، یکی از اعضای هیئت موسس بازگشایی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه است. وی در خرداد ١٣٨۴ به عضویت هیئت مدیره این سندیکا انتخاب شد.

از عملکردهای جدی این سندیکا می توان به اعتصاب کارگران شرکت واحد در زمستان ١٣٨۴ اشاره کرد که به دستگیری و اخراج رضا شهابی و تعدادی از همکارانش منجر شد.

اخراج رضا شهابی در جریان این اعتصاب، مانع ادامه فعالیتهای وی در راستای مطالبات کارگری و فعالیتهای سندیکایی نبود. وکالت رانندگان اخراجی از شرکت واحد و پیگیری و دفاع از شکایات همکاران در ادارات کار استان تهران، برای بازگشت به کار آنان و جمع آوری کمک مالی برای کارگران اخراجی، از جمله فعالیتهای رضا شهابی در این دوره بود که موجب خشم کارفرما و تهدید وی از سوی حراست شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، شده بود.

رضا شهابی علیرغم تهدیدات کارفرما و پس از پیگیریهای مداوم در تیرماه ١٣٨٨ موفق به دریافت حکم بازگشت به کار شد. او که در میان استقبال رانندگان شرکت واحد و به خصوص در منطقه کاری خویش- منطقه ١٠ شرکت واحد- به سر کار بازگشت، از بدو ورود، فعالیتهای خودش را آغاز کرده و با حضور در میان رانندگان در پایانه ها و سرویس های کارگری، برای همکاران خود از دست آوردهای سندیکا می گفت و آنها را از ظلم و ستمی که کارفرما بر ایشان روا می داشت، مطلع می ساخت و کارگران را به اتحاد و همبستگی و حضور فعال در سندیکا دعوت می کرد.

رضا شهابی سرانجام ٢٢ خرداد ٨۹، در حین کار با اتوبوس شرکت واحد و در مقابل دیدگان مسافران اتوبوس، در شرایطی غیرانسانی توسط ۴ مامور لباس شخصی دستگیر شد.

او به اتهام اجتماع و تبانی بر ضد امنیت کشور، توسط ماموران لباس شخصی بازداشت و به بند ٢٠۹ زندان اوین منتقل شد. او در حین انتقال به بند ٢٠٩، به دلیل ضرب و شتم شدید از ناحیه گردن به شدت آسیب دید. ١۹ ماه نگهداری رضا شهابی در بند٢۴٠ و ٢٠٩ زندان اوین و بازجویی ها تحت فشار و شکنجه و تهدید به اعدام، موجب شد تا او برای رسیدگی به وضعیت حقوقی و قضایی چندین بار دست به اعتصاب غذا بزند.

یک‌شنبه ٢۹ آبان‌ماه سال ۹٠، دکتر پیمان گودرزی، پس از معاینه این زندانی در کلینیک شهید عراقی، اعلام کرد که غضروف مابین مهره‌¬های ٣، ۴، ۵، ۶ و ۷ ستون فقرات او از بین رفته و این مهره‌¬ها بر روی عصب فشار وارد می‌¬کنند و احتمال پاره شدن اعصاب و در نتیجه از کار افتادن دست و پای چپ، بسیار زیاد است."

طبق توصیه دکتر گودرزی، رضا شهابی که از درد شدید در ناحیه‌ گردن، کمر و دست رنج می‌برد و قلب و کلیه‌اش وضعیت خوبی نداشت، باید به صورت اورژانسی در بیمارستان بقیه‌الله بستری و عمل میشد.
دکتر طول مدت درمان برای این عمل را در حدود ۶ ماه اعلام کرده بود اما مسئولان زندان از جراحی و درمان او ممانعت کرده و وی را به زندان بازگرداندند.

رضا شهابی در سال ۹٠ در واکنش به بازداشت، شکنجه و بلاتکلیفی خود در سلول انفرادی زندان اوین، که مصادف با جنبش ۹۹ درصدی ها در ایلات متحده آمریکا بود، گفت: "حرف هایی را که اکنون مردم در سراسر جهان می‌زنند و می گویند ما ۹۹ درصد زحمت‌کش جامعه هستیم را ما از سال ٨۴ می زدیم، حال چگونه است که مسئولین از این اعتراضات حمایت می‌ کنند و من را دقیقاً به دلیل گفتن همین حرف ها ١۹ ماه است که بازداشت غیرقانونی کرده‌اند. مگر من قاچاقچی هستم یا از دیوار کسی بالا رفته‌ام؟ مگر تاکنون جز دفاع از حقوق صنفی کارگران کار دیگری کرده‌ام که مستحق ماهها زندان و تازه آن هم بدون محاکمه باشم؟! در این مدت که این جا بودم دزدها وقاچاقچی‌ها آمدند و رفتند، اما من هنوز بلاتکلیف در زندان مانده‌ام."

اول آذر سال ۹٠، اولین اعتصاب غذای رضا شهابی در زندان در اعتراض به بی توجهی مسوولان به سلامت و بلاتکلیفی او در انفرادی ٢٠۹ و ممانعت از آزادی وی به قید وثیقه، شکل گرفت.

او پس از این اعتصاب اعتراضی، در بیمارستان امام خمینی تهران، تحت عمل جراحی از ناحیه گردن قرار گرفت اما علیرغم توصیه پزشکان به استراحت و طی دوران نقاهت در منزل، به زندان بازگردانده شد که موجب عفونت و مشکلاتی در محل جراحی شد.

رضا شهابی پس از تحمل ۲۲ ماه بازداشت بلاتکلیف و بدون حکم، و پس از چند جلسه برگزاری دادگاه که با تهدید به اعدام توسط قاضی صلواتی، همراه بود، نهایتا اواسط تیر ماه ١٣۹١، از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد. حکم او شامل یک سال زندان به اتهام "فعالیت تبلیغی علیه نظام" و پنج سال حبس به اتهام "تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی” بود. او همچنین به ۵ سال ممنوعیت از فعالیت سندیکایی و هفتاد میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد.

ربابه رضایی، همسر رضا شهابی، حکم جریمه مالی را در نتیجه سمت مدیریت مالی سندیکای اتوبوسرانی و کمک مالی او به دیگر کارگران، اعلام کرده است.

رضا شهابی در آخرین مورد، روز ٢۶ بهمن ١٣۹٢، به بیمارستان اعزام شد. پزشکان معالج به علت وخامت وضعیت وی در ناحیه کمر و پای چپ، تاریخ ٢٨ بهمن را برای عمل جراحی وی تعیین کردند.

جایزه حقوق بشری رها، از جانب سودویند برای ادای احترام و ستودن رضا شهابی، که سهمی در ارتقاء و حفاظت از حقوق بشر در ایران داشته است، در نظر گرفته شده است.

مراسم رسمی اهدای جوایز به برگزیدگان، در جریان ٢۵مین اجلاس شورای حقوق بشر در ژنو، برگزار خواهد شد.

سازمان غیردولتی اتریشی سودویند، در سال ١۹۷۹ بنیانگذاری شده است و از سال ٢٠٠۹ دارای مقام مشورتی شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد می باشد. سودویند که به توسعه جهانی پایدار، حقوق بشر و شرایط کاری مناسب در جهان خود را متعهد می داند، از سال ٢٠١٠ در شورای حقوق بشر از طریق تنظیم موضع گیری های خود و تدارک اجلاس های موازی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران توسط نمایندگان خود در شورای حقوق بشر، حسن نایب هاشم و شعله زمینی، شرکت داشته و در زمینه طرح موارد نقض حقوق بشر در ایران و جلب توجه بین المللی به آن، می کوشد.